Duidelijk Steven, een vermolmd politiek systeem dus.
Het wettelijk minimumloon. In heel Europa geldt een minimumloon, maar het is niet overal wettelijk geregeld. In enkele landen, waaronder Duitsland, wordt het minimumloon vastgelegd in CAO-afspraken tussen werkgevers en werknemers. Het is daarbij wel van belang dat zo’n CAO algemeen verbindend wordt verklaard.
Minimumlonen, wettelijk of niet, zijn er niet voor niets. Ze maakten een einde aan en voorkomen nog steeds uitbuiting van werknemers die afhankelijk zijn van arbeid in loondienst. Zie de praktijken van werkgevers die wanhopige illegalen in dienst nemen: zware onderbetaling, veel te lange werktijden, mensonwaardige huisvesting enzovoort. In alle maatschappelijke situaties waarin mensen voor hun dagelijkse bestaan (voeding, wonen) afhankelijk zijn van een sterkere tegenpartij (bv werknemers/werkgevers, huurders/verhuurders) dienen zij te worden beschermd. Dat is niet socialistisch, dat is sociaal.
Met kwaliteit van arbeid heeft het helemaal niets te maken. Werkgevers mogen immers boven dat minimumloon best méér betalen aan werknemers met betere prestaties. Doen ze dat? Alleen als ze helemaal niet anders kunnen, bv omdat een onmisbare werknemer dreigt te vertrekken of door een staking. Zo zit de wereld gewoon in elkaar. Homo homini lupus est. Verlichte werkgevers, die het belang voor hun bedrijf inzien om werknemers te motiveren en goed te betalen zijn zeldzaam.
Een minimumloon garandeert bovendien voldoende koopkracht, dus omzet en is dus macro-economisch ook in het belang van werkgevers. Vanuit dat standpunt kan je zelfs verdedigen dat minimumlonen tevens dienen om werkgevers tegen zichzelf te beschermen…
