Bonsoir @Rob,
Ojee, ik vind dit moeilijk te beantwoorden.
Allereerst, het aanrechtblad is heel fraai en strak geworden. Na strak afspanen, drie weken harden, slijpen met de diamantkom, polijsten met de Chinese schijfjes en impregneren met Blanchon “huile pour beton” is een blad ontstaan dat door ons en iedere bezoeker prachtig wordt gevonden.
Echter, het is en blijft een ambachtelijk gemaakt betonnen blad. Er resteren kleine onregelmatigheden, zoals een krasje hier en daar, een opzichtig steentje in het oppervlak en af een toe een korreltje dat is weggebroken uit de rand.
Hoe je daar tegenover staat is een kwestie van smaak denk ik. Sommigen vinden dit soort onregelmatigheden charmant en behorend bij het rustieke idee van beton als materiaal. Anderen beschouwen het als onvolkomenheden en zullen derhalve niet tevreden zijn met het resultaat.
Je zou het blad nog gladder en strakker kunnen maken dan ik gedaan heb als je gebruik gaat maken van een professionele ponceuse/polisseuse de beton. Dat is natuurlijk heel wat anders dan die goedkope Chinese schijfjes op een excenterschuurmachine. Met zo’n professionele machine kun je het blad echt spiegelend glad zonder enig krasje krijgen.
Of dat in de geest is van beton als materiaal? Wie zal het zeggen…
Ik vermoed overigens dat als je zo’n superblad wilt maken, je je toch een paar dingen moet afvragen. Zo denk ik dat het bij een zeer hoog eisenpakket bijna niet meer mogelijk is het blad in situ te gieten en daarna glad te maken, wellicht is de Cheng methode om het blad op zijn kop te gieten in een ultragladde bekisting dan toch beter. Ook de afwerking van de rand verdient dan extra aandacht, een scherpe hoek wordt nooit strak genoeg, dus de randen moeten worden afgerond of er moet een profiel voor een sierrand worden toegepast.
Ik zal een dezer dagen eens kijken of ik bij goed licht een paar macro foto’s van het blad kan maken om een indruk te geven van de afwerking. A suivre…
Salutations, Jos
