Inderdaad ben ik per 1 juni 2012 een (piepklein) sjambredootje begonnen voor lange-afstandwandelaars, alleen om aan het verdragsrecht te ontkomen. Mijn huis bleek namelijk toevallig aan de GR 700 (La Régordane) te liggen. Ieder jaar verhuis ik half april mijn slaapkamer naar de voormalige garage en tot 1 oktober verhuur ik dan mijn eigen slaapkamer aan wandelgasten. Ze krijgen ook een avondmaaltijd en een ontbijt, want in deze contreien is geen enkel restaurant ’s avonds geopend. Voor die table d’hôte heb ik een cursus moeten volgen.
Ik heb speciaal een microentreprise gesticht en ben sindsdien basisverzekerd in Frankrijk. Daardoor heb ik wat zorgverzekering betreft niets meer met Nederland en het CAK te maken. Ik krijg echter ook geen zorgtoeslag meer uit Nederland en ik moet in Frankrijk CSG/CRDS over mijn AOW/pensioeninkomen betalen, wat verdragsgerechtigden niet hoeven. Daar staat tegenover dat de 14% premie franse zorgverzekering wordt berekend over mijn bruto omzet. Die is heel laag, omdat ik niet veel gasten heb. Ik ben nu 77 en ik hoop het op deze manier nog lang vol te houden. Het belangrijkste vind ik dat ik van Nederland en zijn administratie af ben.
