Cees, het is me om te beginnen een raadsel waarom je nu al voor de tweede keer Henri Bik er met de haren bijsleept. Henri heeft in dit onderwerp niet gereageerd.
Verder wil ik je er op wijzen dat de laatste nieuwsbrief van Stefan de Vries op 3 juli jl. verscheen. Hij geldt in het algemeen als deskundig op frans politiek gebied. Hij schrijft plezierig en is een graag geziene gast in tv-programma’s, zowel in Nederland als in Frankrijk. Ook BNR.nl vond het kennelijk de moeite waard om zijn mening te horen over het teruglopen van Macron’s populariteit. Persoonlijk vind ik zijn mening altijd interessant, een van de redenen waarom ik het artikel van BNR hierboven heb gekopieerd. De tijd van liefdesrelaties (niet met brieven!) ligt trouwens ver achter me.
Ook wil ik graag weten waar ik heb gezegd dat ik de franse pers “goed” vind. Ik heb geschreven dat de franse pers “gezagsgetrouw” is. Dat is dus helemáál niet goed, want de pers behoort juist gezagskritisch te zijn. Toch is het voor iedere politicus van belang om een goede relatie te onderhouden met de pers. Dat is namelijk het voornaamste communicatiekanaal met de bevolking (behalve voor Trump, die twittert). Macron doet er dus bepaald niet verstandig aan om journalisten tegen zich in het harnas te jagen.
Dat Jako en Jos het vijf jaar geleden niet met me eens waren, wat bewijst dat? Is hun mening meer doorslaggevend dan de mijne? Jako en Jos hebben simpelweg de pest aan alles wat maar enigszins naar socialisme ruikt. Ze waren dus sowieso tegen Hollande. Ik was inderdaad pro-Hollande, méér dan nu pro-Macron. Jammer is dat de man de uitstraling had van een zak aardappelen. Daarin doet Macron het beslist beter.
Maar veel belangrijker is dat ik vond en nog steeds vind dat nieuwgekozen presidenten en regeringen, van welke signatuur dan ook, rustig de tijd moeten krijgen om zich te bewijzen. (Dat geldt ook voor Marine Le Pen als dat zo uit zou komen, hoewel ik ongelooflijk de pest heb aan het Front National.) Maar die tijd krijgen presidenten en regeringen in Frankrijk niet van het tegenwoordige peilingencircus. En iedereen mekkert elkaar maar na met als gevolg een neerwaartse spiraal.
Wat de verkiezingen betreft heb ik hierboven al geschreven dat er ook veel mensen waren die niet zijn gaan stemmen omdat ze met het mooie weer liever iets anders deden en Macron het toch wel zou halen. Gisteravond heb ik nog zo iemand gesproken, die de eerste ronde op Macron had gestemd maar voor wie tijdens de tweede ronde het water aantrekkelijker was dan de verkiezingen. Dat na de verkiezingen 66% van de Fransen achter Macron stond zegt genoeg. Het interesseert me weinig waaróm mensen op hem hebben gestemd. Oneigenlijke redenen spelen bij verkiezingen altijd een rol en weinigen nemen de moeite om kennis te nemen van verkiezingsprogramma’s. Maar hij heeft het ‘m wel geflikt! Een mirakel.
Zoals eerder gezegd ben ik het lang niet in alles eens met Macron (o.a. taxe d’habitation, CSG/CRDS). Maar in het algemeen doet hij het verdomd knap. Zijn optreden, wellicht nu nog iets te autoritair, zal geleidelijk wat soepeler worden, wanneer hij niet meer voelt dat hij moet bewijzen dat hij niet te jong en te onervaren is.
