Dank Ratatouille om dit draadje verder te laten gaan dan het begin bericht van RaadenDaad.
Na dat ik de berichten gelezen heb, ben ik het met Capitaine eens dat “integratie” een moeilijk te omvatten woord is.
Voor veel mensen zal het een andere betekenis hebben. Zolang je je beide voeten lekker in/op de grond hebt staan gaat het goed, maar owee als het anders is. Dan deugt er vaak niets aan La Douce France, dan is het “iedereens schuld behalve de mijne”. Zo heb ik het hier al vele verhalen gelezen en ook op nl.fr. Daar heb ik iemand die als beschreven hierboven door Capitaine, proberen te helpen, aan de telefoon gehad. Radeloos waren deze mensen, wisten niet meer wat te doen. Maar het spoor liep dood en ik vraag me vaak af hoe het gegaan met deze mensen.
Zelf zijn we redelijk geintegreerd. In ons eerste gehucht werden we als een van hen gezien, (nog steeds). Maar we zijn na 10 jaar verhuisd ivm gezondheden, en wonen nu in een ander gehucht. Daar zijn we nu al redelijk geintegreerd in hun samenleving. We hebben goed contact met de buren en hebben feestjes, apéro’s ed.
Voor mij betekent integratie, jezelf blijven en je binnen een gemeenschap voegen, met hun waarden en normen. Je aanpassen, zonder dat je jezelf verliest.
Blijf gelukkig in je dorp Capitaine, en die sterren hang je zelf op!!
Groet Gerada
