Bonsoir Bosbess,
…De politiek kan zich immers niet veroorloven om niets te doen en alles (aanslagen, kinderporno, kapitaalvlucht) maar te laten gaan. Ze móéten handelen, dat verwacht het volk want dat is hun taak…
…het gros van de mensen loopt niet met wapentuig, koestert geen kapitalen en zit niet met z’n vingers aan kleine kinderen. En heeft kortom weinig privacy nodig…
…is privacy peanuts en een luxeprobleem…
Vergeef me deze kleine bloemlezing uit enige van uw bovenstaande bijdragen. Ze maken namelijk iets duidelijk. En wel dat het hier een onderwerp betreft waar onze meningen weer eens diametraal tegenover elkaar staan. Zó diametraal dat ik me eerlijk gezegd niet kan voorstellen dat u dit allemaal zo meent. Maar zelfs als ik aanneem dat u uw inzichten opzettelijk wat chargeert vind ik nog meer dan genoeg om tegen in het geweer te komen.
Privacy is geen peanuts maar één van de meest wezenlijke rechten van de denkende en handelende mens en het tegenovergestelde van een luxeprobleem. Vanaf de vijgenblaadjes van Adam en Eva tot de encryptie door de hedendaagse internetgebruiker is de rode draad dat mensen niet alles voor de hele wereld zichtbaar willen laten zijn. En dat geldt zeker niet uitsluitend voor misdadigers. Het telefoontje naar de verslavingshulplijn, het zoeken op Internet naar genante kwaaltjes, de gedachtenwisseling over de relatietherapie, de aanmaningen en de schuldsanering, er zijn ontelbaar veel voorbeelden van dingen waarbij geen enkele wet wordt overtreden maar die mensen maar al te graag binnenskamers houden. En daar is niets verkeerds aan. In dit licht is het ontkennen of bagatelliseren van het belang van privacy volslagen ridicuul.
Natuurlijk moet de overheid optreden tegen misdaden. Dat is niets nieuws. En dat de aard van dat optreden evolueert met de technologische vooruitgang begrijpt ook iedereen. Echter, in de huidige samenleving is er méér aan de hand. In een grijs verleden schreven mensen elkaar brieven, waarvan de inhoud privé was, en daaruit ontstond het in de wet vastgelegde briefgeheim. Met de uitvinding van telegraaf en telefoon kwam het wettelijk kader waarin mocht worden overgegaan tot aftappen van die media. De politie mag niet zomaar uw huis binnenwandelen, daar is een huiszoekingsbevel voor nodig dat idealiter slechts wordt uitgeschreven naar aanleiding van een gegronde verdenking. In het hedendaagse digitale tijdperk zijn vergelijkbare faciliteiten voor de opsporingsdiensten noodzakelijk. Dat begrijpt elk redelijk mens en daar zit het probleem ook helemaal niet.
Problemen ontstaan als overheden veel méér willen doen dan voor het gericht onderzoek naar misdaden en het opsporen van verdachten noodzakelijk is, simpelweg omdat de technologie dit mogelijk maakt. Dan krijg je het fenomeen dat duistere opsporingsambtenaren zitten te watertanden bij de nieuwste superkrachtige communicatiecomputer die voldoende capaciteit heeft om het internetverkeer van alle gebruikers af te luisteren. Dat ze overwegen om contant geld af te schaffen omdat alle betalingen elektronisch kunnen geschieden en daarmee controleerbaar worden. Dat ze alle auto’s verplicht met een satellietvolgsysteem willen laten uitrusten. Dat ze de kentekens van alle auto’s die ergens rijden of parkeren willen inscannen en met plaats, datum en tijd bewaren. Zodat je later de bewegingen van alles en iedereen tegen het licht kunt houden om te kijken of daar soms onrechtmatigheden te constateren zijn. Kortom, vissen met een sleepnet in plaats van een haakje, schieten met hagel in plaats van mikken met een kogel, “de goeden moeten onder de kwaden lijden”.
De almacht en onfeilbaarheid van overheden is door de economische en maatschappelijke ontwikkelingen van de laatste decennia meer en meer ter discussie komen te staan. En als imperiums en regimes in verval dreigen te raken zullen ze onveranderlijk hun toevlucht nemen tot het steviger onder de knoet willen houden van het gepeupel. Het recept om het volk daarmee te laten instemmen is simpel en staat in de marketing bekend als FUD oftewel “Fear, Uncertainty and Doubt”. Dus zaai angst, onzekerheid en twijfel, en werp je vervolgens op als redder. Maak mensen bang voor terrorisme, maak ze onzeker over de veiligheid van hun kinderen, zaai twijfel aan de bedoelingen van “de vijand” en gebruik de aldus ontstane paniekstemming om je maatregelen erdoor te drukken. Dát is wat ik bedoel met “schaamlappen”. De overheid wil alle communicatie tussen iedereen kunnen afluisteren en als je het daar niet mee eens bent sta je “dus” aan de kant van de terroristen, de kinderpornohandelaren, de belastingontduikers en noem maar op. Dat de kans om door een terroristische aanslag het leven te verliezen verwaarloosbaar klein is, dat een microscopisch percentage van de internetgebruikers met kinderporno in de weer is, dat belastingontduiking door het gewone volk volslagen in het niet valt bij wat de megabanken en multinationals presteren doet niet ter zake. Er zijn boemannen nodig, en de overheid geholpen door haar propagandamedia laat geen gelegenheid voorbij gaan om ze te creëren.
Dit zijn omineuze ontwikkelingen. De burger is niet langer onschuldig tot hij om één of andere reden verdenking op zich laadt. Integendeel, de hele bevolking is bij voorbaat verdacht, en elk individu kan in de situatie komen dat hij zijn onschuld moet aantonen. Dat is de wereld op zijn kop en uiteindelijk de bijl aan de wortel van een beschaafde rechtsstaat. De geschiedenis levert hier méér dan voldoende voorbeelden van. Denk bijvoorbeeld eens aan de McCarthy heksenjacht in de USA. Je hoefde er maar van verdacht te worden om communist te zijn, zonder enige vorm van bewijs, of het leven werd je onmogelijk gemaakt. Carrieres zijn erdoor vernietigd, families uitééngeslagen en mensen tot zelfmoord gedreven. In het voormalig Oost-Duitsland kon je leven ook zomaar voorbij zijn als iemand je aanklaagde bij de autoriteiten. De gevolgen laten zich raden. Geïnstitutionaliseerd wantrouwen, algemene angstcultuur, routinematig wegkijken en monddood maken van iedereen die zelfs maar in de verte van de gevestigde orde leek af te wijken.
De aanloop naar die angstcultuur is nu al zichtbaar. Mensen die geen fotootje van hun kleintje in het kinderbadje meer durven te plaatsen, want kinderporno. Mensen die zwijgen over de gevolgen die ze ondervinden van ongecontroleerde immigratie, want discriminatie. Personen die geen kritiek meer durven te uiten op bepaalde religies, want vóordat je het weet sta je voor de rechter. En je ziet de bizarro onwikkeling dat mensen enerzijds door de overheid en haar mediavazallen bang worden gemaakt voor terroristen in het algemeen en dus vreemdelingen in het bijzonder, en anderzijds door diezelfde overheid en media worden afgefakkeld als ze hun hekel aan een bepaalde religie uiten, of protesteren tegen een asielzoekersopvang. De resulterende onzekerheid, angst en frustratie zijn koren op de molen van lieden als Wilders, Le Pen en Trump. En alle gutmenschen zich maar afvragen waar de opkomst van die “populisten” nu toch vandaan komt.
Naar mijn mening is de overheid een monster dat je niet teveel ruimte moet geven, zijn politici in het algemeen niet te vertrouwen, en als deze roepen om inperking van wat je op Internet mag plaatsen of verbieden of openbreken van encryptie moeten zulke denkbeelden met alle macht bestreden worden. Wat zou u er van zeggen als er vanaf morgen uitsluitend nog deursloten mochten worden verkocht waarvan de overheid automatisch een passe-partout sleutel zou krijgen? Zodat ze onaangekondigd en zonder reden op elk willekeurig moment uw huis kunnen binnenlopen om alles te onderzoeken en bekijken wat ze willen? En van alles kopieën en foto’s mogen maken en die meenemen en bewaren of aan anderen geven? Nou, als u dat allemaal een prima idee vindt, dan kunt u ook instemmen met verbieden of beperken van encryptie op Internet. In alle andere gevallen past een massaal en luidruchtig protest.
Helaas zijn er maar al te veel mensen voor wie dit denkwerk te zwaar is en die het allemaal maar een “ver van hun bed show” vinden. Of nog erger, die er zo’n houding op na houden van “veiligheid is belangrijker dan privacy”. Daarmee bedoelen ze dan eigenlijk “mijn veiligheid is belangrijker dan andermans privacy”. Als er maar genoeg mensen zijn die zo denken, dan zal de overheid stug doorgaan, nét zolang tot uw laatste restje privacy is verdwenen en we allemaal Winston Smith zijn geworden.
Wellicht meent u dat ik overdrijf, net zo goed als ik vind dat u te naief bent. In dat geval kan ik u sterk aanraden eens het boek van Glenn Greenwald over Edward Snowden te lezen. Ik sluit niet uit dat u daarvan wel eens zou kunnen schrikken. Als u het boek zelf niet hebt of wilt aanschaffen kunt u van mij een exemplaar in EPUB formaat voor uw E-reader krijgen.
Figuren als Edward Snowden en Julian Assange zijn voor mij helden, en Wikileaks is naar mijn mening een verzetsbeweging. Anderen vinden deze lieden verraders en lid van een terroristische organisatie. Ik ben heel benieuwd of wij, nadat u dit boek hebt gelezen, uiteindelijk aan verschillende kanten zullen blijken te staan.
Salutations, Jos
