De slimme meters proberen het leven makkelijker te maken, eerlijker? Je meer te informeren over wat je doet, en of dat beter kan? Besparen, andere manier je leven indelen, op andere tijden andere dingen doen. Maar dan moet je zelf kunnen beschikken over die informatie, en hoeft de leverancier alleen te weten wat je hebt gebruikt, niet waarom.
Ze hoeven alleen te weten wie je bent, je verbruik en waar je woont. Maar als ze het adres helemaal niet kunnen vinden dan heeft kloppen ook geen zin. Verdwenen in de space, voor niets gepubliceerd en geadresseerd. Zoals een puls die niet aankomt. Slimmigheid kent zijn grenzen.
Net voor de eeuwwisseling kwam ik deze tegen song tegen:
“It’s better than nothing,I suppose, Some doors have opened, Others closed,But I couldn’t see you exposed”. De actualiteit haalt me dagelijks in met slimme teddybeertjes, koelkasten, auto’s, en de mogelijkheden mee te kijken. Nu we toch aan swingen zijn, een moment van bezinning: Nina Simone in 1969 “Step out in the night,When you’re lonely,Listening for the sounds,That your ears don’t hear.”
