Bonnemaison heeft de palliatieve sedatie “in extremis”‘uitgevoerd. Zonder daar echt met de omgeving over te praten. Dat kan ook niet. Verpleegkundigen en collega’s begrijpen het. Verzorgenden veel minder, die hebben het abstractieniveau niet.
Families zijn verdeeld, zeker als de religie erbij komt kijken.
Dus hij heeft het in zijn eentje gedaan. Zonder daarover te praten en zonder zich te realiseren dat dat in de kijkert liep.
Mijn schoonvader is hetzelfde overkomen 10 jaar geleden maar dat was in een “hospice” in Parijs waar iedereen komt om te sterven. Met dezelfde middelen. Ook daar werd niet over gepraat maar met mijn beknopte kennis van medicatie had ik allang door dat het hier om palliatieve sedatie ging. Het is niet met zoveel woorden gezegd. Verschil: hier wist iedereen dat hij doodging. Dus niemand stelde vragen. Een beetje een “autistische samenzwering”.
Ik ken Bonnemaison niet. Dus kan ik geen oordeel geven over zijn persoon. De bedoelingen waren ongetwijfeld goed. Wilde hij een beetje “God” spelen zoals vrij veel artsen? De uitvoering onhandig. De reactie van de Ordre des Médecins overtrokken (verbod op beroepsuitoefening).
Hij heeft de wet overtreden met goede bedoelingen.
Het zal wel uitdraaien op een voorwaardelijke, bijna symbolische veroordeling.
Steven
