Rata spreekt de gevoelsmens aan, ik zou toch nog de wetenschapper Marhout iets willen vragen. Een datalogger opgehangen die zowel de temperatuur als de luchtvochtigheid meet, dat klinkt TNO-achtig. Een impliciete belofte van fraaie veelkleurige grafieken om te rapporteren over dit longitudinale onderzoek. Slechts één hard cijfer van voor de plaatsing: een luchtvochtigheid van 84%. Terwijl de argeloze lezer zich afvraagt: en wat is na al die maanden het meetbare dan wel het gevoelsmatige effect geweest? Zijn er naast die 84% nog meer cijfers uit de datalogger komen rollen?
Ik weet het: een echte controle meting wordt het nooit helemaal, dan zou je ook een paar voorafgaande jaren als nul-meting mee moeten nemen in zo’n proefopstelling. En vooral moeder natuur vragen in de jaren dat het experiment loopt voor een dagelijks gelijke temperatuur, luchtvochtigheid en windsnelheid te zorgen teneinde de zuivere wetenschapsbeoefening niet te verstoren.
