Eind 2008 stond dit over de boven- en ondergrenzen van de netspanning vermeld:
– 230 V entre un fil phase et un fil neutre ou tension monophasée.
Conformément aux dispositions réglementaires, les tensions au point de livraison BT sont comprises entre 207 et 244 volts en monophasé et entre 358 et 423 volts en triphasé.
Met dat in het achterhoofd dacht ik misschien nog een case te hebben, maar de normen zijn inmiddels veranderd, uit de algemene voorwaarden van de EDF en de ERDF:
” La tension nominale est de 230 V en courant monophasé et de 400 V en courant triphasé.
ERDF maintient la tension de fourniture au point de livraison à l’intérieur d’une plage de variation fixée par décret : entre 207 V et 253 V en courant monophasé, et entre 360 V et 440 V en courant triphasé. ”
Een paar jaar geleden dacht ik nog: o.k., renforcement du réseau, uitstekend. Nu kijk ik daar iets anders tegen aan. Om te voorkomen dat er mensen aan het eind van de lijn te weinig spanning krijgen kan de ERDF natuurlijk een zwaardere transformator installeren (minder verliezen) en tegelijkertijd op die trafo een paar wikkelingen hoger aftappen zodat je een iets hogere spanning je netwerk instuurt. Wanneer de oude te dunne bedrading (koper is duur) niet wordt vervangen voorkom je weliswaar dat tijdens spitsuur de spanning te veel omlaag gaat, maar de keerzijde van de medaille is dat er gemiddeld een wat hogere spanning bij de abonnee binnenkomt.
