In de garage, woordenlijstje
Bij het laten repareren van de auto kunnen zich nogal eens prijsverschillen voordoen. Kleine garagehouders en de grote garages van de officiële merken blijken nogal uiteenlopende tarieven te hanteren voor arbeidsloon en nieuwe onderdelen. Ook scheelt het of je in Parijs een auto naar de garage brengt of ergens op het platteland.
Consumentenorganisaties raden aan om bij elk bezoek aan de garage een ordre de réparation (in feite een devis) in tweevoud te laten maken, die door auto-eigenaar en garagiste wordt ondertekend. Bij reparaties boven de € 150 moet er altijd een devis komen. Je moet er wel om vragen, want de meeste garagehouders komen er niet uit zichzelf mee. Bij onvoorziene reparaties moet de bezitter altijd worden gewaarschuwd. De garagistes moeten de tarieven duidelijk zichtbaar ophangen. De service van de Franse garagisten is meestal aanzienlijk prettiger dan die van de Nederlandse autodealers, bij wie men een maand van tevoren moet afspreken of het gelegen komt de auto van nieuwe olie te voorzien. De dienstverlening steekt gunstig af, maar de kwaliteit van de onderhouds- en reparatiebeurten laat in Frankrijk soms nogal te wensen over. Om te weten te komen hoe het echt zit en welke de prijzen van onderdelen zijn, raadpleeg dan de sites www.321auto.com of die van www.canalauto.com. De dagwaarde van occasions is te vinden bij Argus.
Er zijn soms dealers die weigeren een garantiekwestie uit te voeren als de auto niet bij de concessionnaire in onderhoud was. Zelfs als in de overeenkomst zou staan, dat de auto bij de officiële dealer in onderhoud moet zijn, kan de autobezitter hem aanspreken op het uitvoeren van zijn garantieplicht. Zo is door het Hof van Cassatie uitgesproken en gelast door de Europese Commissie.
Onderhoud auto’s vaker uitgesteld: onderdelen te duur
Vorig jaar zijn de kosten van onderhoud en reparaties van auto’s in Frankrijk 3,5% omhoog gegaan. Belangrijkste oorzaak zijn de steeds hogere prijzen die Franse autofabrikanten vragen voor hun onderdelen. Daarnaast beschikt een derde van de Fransen niet meer over voldoende middelen om hun auto op tijd naar de garage en vervolgens naar de keuringsstations te brengen en nemen de kans op een bekeuring van € 137 voor lief.
De prijsverhogingen van de laatste 12 jaar van de auto-onderdelen zijn uniek voor Frankrijk. In landen als Duitsland, Engeland, Spanje en Italië zijn deze prijzen gedaald. De Franse markt voor auto-onderdelen ondervindt minder concurrentie, omdat de Franse auto-industrie in strijd met de Europese regelgeving de markt niet heeft geliberaliseerd. Dit alles heeft tot gevolg dat de Fransen – om de hoge kosten van onderdelen ’terug te verdienen’ – steeds vaker zelf de olie verversen in plaats van naar een garage te gaan. Zij sparen zo € 200 tot € 250 uit, stellen ook het verwisselen van de banden en schokbrekers uit. Vorig jaar al constateerde de Franse Mededingingsautoriteit dat Frankrijk een uitzondering is, te wijten aan het vasthouden van de monopoliepositie door de automobielfabrikanten. Deze beroepen zich bij de prijsbepaling van carrosserie-onderdelen op een oude wet die het eigendom regelt op ontwerpen en modellen. Verder dreigen zij met verlies van arbeidsplaatsen als de onderdelen veel goedkoper kunnen worden gekocht in andere landen. Het dreigement lijkt weinig effect te hebben omdat deze landen een concurrentiebeding hebben afgesloten op fabricage en levering van carrosserie-onderdelen. De Autoriteit heeft vorig jaar het parlement op de hoogte gesteld van deze praktijken en wijziging van de wetgeving aanbevolen. Er is op dit punt sindsdien niets meer gebeurd.
(19.05.13)
Voorbeeldbrief om een garagehouder aan te pakken die meer reparaties uitvoerde dan was afgesproken
Bij het laten uitvoeren van reparaties aan de auto is het gebruikelijk een ordre de réparation te ondertekenen. De garagehouder die een factuur stuurt die hoger is dan het afgesproken bedrag is in overtreding. Tevoren had de overschrijding moeten zijn gemeld en goedgekeurd.
Naam, voornaam Plaatsnaam, le ……20…
adres
Naam garage
Adres
Lettre recommandée avec AR (aangetekende brief met ontvangstbevestiging
Objet : Votre facture du (datum) concernant mon véhicule (model en kenteken)
Monsieur,
Le (datum), j’ai signé un ordre de réparation précisant les travaux à réaliser sur mon véhicule, à savoir (opgave van afgesproken reparaties).
Or votre facture, visée en objet du présent courrier, inclut la tarification de (lijst van niet afgesproken, uitgevoerde reparaties), pous lesquelles je n’ai pas donné mon accord de réalisation. Je vous rappelle qu’en vertu de l’article 1315 du Code civil, il vous est interdit de facturer des prestations non prévues au contrat.
Je vous demande donc de bien vouloir me rembourser, dans les quinze jours suivant la réception de ce courrier, la partie de la facture correspondant aus réparations que vous avez effectuées sans mon consentement.
Je vous précise que si vous ne satisfaisiez pas à cette demande dans le délai imparti, je porterai plainte auprès des services de la répression des fraudes et que j’introduirai une action auprès de tribunal pour faire mon droit à remboursement.
Je vous prie d’agréer, Monsieur, mes meilleurs salutations.
Handtekening
Voorbeeldbrief bij aankoop van tweedehands auto met te veel gebreken
Zelfs na het verstrijken van de garantieperiode blijft de verkoper (garage of particulier) verantwoordelijk voor verborgen gebreken. Volgens de wet kan de koper annulering van de koop eisen en terugbetaling. Hij kan de auto behouden en een korting op de aankoopprijs eisen.
Naam, voornaam Plaatsnaam, le ……20…
adres
Naam garage
Adres
Lettre recommandée avec AR (aangetekende brief met ontvangstbevestiging
Monsieur,
Le véhicule que vous m’avez vendu le….. (datum van aankoop) présente de graves défauts (gebreken omschrijven).
Je vous demande d’annuler la vente et de bien vouloir me rembourser la somme versée, conformément aux dispositions de l’article 1644 du code civil.
Of
Je souhaite conserver le véhicule et obtenir le remboursement d’une partie de prix que j’ai payé, soit une réduction de € …. (bedrag van de korting).
Je vouw prie de croire, Monsieur, à l’expression de ma considération distinguée.
Handtekening
Woordenlijstje bij garagebezoek
aanhangwagen le remorque
ABS le circuit de freinage anti-blocage
accu la batterie
accu opladen charger la batterie
achterklep le hayon
achterlicht le feu arrière
achteruitrijlamp le feu de marche arrière, le phare de recule
airbag le coussin gonflable
airco la climatisation, la clim
alarmlicht feu de détresse
antivries l’antigel
band le pneu
band, lekke le pneu crevé, pneu à plat
bandenspanning la pression (le gonflage) des pneus
benzine l’essence
benzine loodvrij l’essence sans plomb
benzinestation la station-service
benzinemotor le moteur à essence
brandstoffilter le filtre de carburant
bumper le pare-chocs
clignoteur le clignotant
cruisecontrol le régulateur de vitesse
dashboard le tableau de bord
dimlicht feux de croisement
diesel le gazole
gaspedaal l’accélérateur
gordel la ceinture, les bretelles
‘grote beurt’ l’inspection majeure; la révision majeure
handrem le frein à main
handschoenenkastje la boîte à gants
hoofdsteun l’appui-tête
kenteken numéro d’immatriculation
kentekenbewijs la carte grise
kentekenplaat la plaque d’immatriculation
koeling le refroidissement
koelvloeistof le liquide de refroidissement
kofferbak le coffre
koplamp le phare
koppeling l’embrayage
kras (op auto) l’éraflure,l’égratignure
krik le cric
lampje l’ampoule
LPG GPL
luchtfilter le filtre à air
mistlamp le phare anti-brouillard
motorkap le capot
motorpech en panne
olie l’huile
oliefilter le filtre à huile
oliepeil le niveau d’huile
oliepeilstok la jauge
olie nakijken vérifier le niveau d’huile
olie verversen le vidange
onderhoudsbeurt la révision intermédiaire
ontsteking l’allumage
oppompen gonfler
rem le frein
remlicht le stop
remmen freiner
remolie le liquide de frein
remschijf le disque de frein
remvloeistof le liquide de frein
remschoen le mâchoire de frein
remvoering la plaquette de frein
reservewiel la roue de secours
richtingaanwijzer le clignotant
ruitenwisser l’essuie-glace
ruitenwisserblad le balai
schade les dégâts
schakelaar le commutateur
schijfrem le frein à disques
schokbreker l’amortisseur
sigarenaansteker l’allume-cigares
smeermiddelen lubrifiants
spatbord une aile
starten démarrer
startkabel les pinces de batterie, cable de démarrage
startmotor le démarreur
stuur le volant
stuurkolom la colonne de direction
tanken faire le plein
total loss perte totale
trekhaak le crochet (d’attelage)
uitlaat l’échappement
uitlijnen réglage parallelisme
veiligheidsriem la ceinture (de sécurité)
velg la jante
ventilatorriem la courroie de ventilateur
vergrendeling (centrale) le verrouillage (centralisé)
versnelling le changement de vitesse
versnelling (automatisch) la transmission automatique
versnellingsbak la boîte de vitesse
voorruit le pare-brise
wiel la roue
wieldop l’enjoliveur
zuiger le piston
Autokeuring, schone auto’s
Ook in Frankrijk worden auto’s verplicht gekeurd: voor een nieuwe auto in de eerste zes maanden voor de vierde verjaardag de eerste keuring en vervolgens elke twee jaar. De keuring is ook nodig bij de particuliere verkoop van een auto die meer dan vier jaar oud is. Dat hoeft weer niet als de keuring minder dan zes maanden geleden is gebeurd. Bij geconstateerde gebreken is er twee maanden de tijd om de zaken in orde te laten maken, waarna bij een geslaagde herkeuring (contre-visite) het certificaat kan worden verkregen.
Eén op de vijf gekeurde auto’s ondergaat zo’n herkeuring, vooral remmen en verlichting zijn zwakke punten. De eisen aan de verplichte autokeuringen – de boete bij overtreding bedraag € 90 bij directe betaling en € 135 bij latere betaling – zijn uitgebreid met de controle op airbags, ruitenwissers, koplampen, rempedaal, niveau remvloeistof, veiligheidsgordels, schokdempers en luchtverontreiniging. Als op deze nieuwe punten gebreken worden aangetroffen is een tweede controle noodzakelijk. De kosten van een keuring zijn gemiddeld € 67 en de kosten van een herkeuring € 35. De termijn van twee jaar begint te tellen vanaf de eerste datum, dus niet meer vanaf de goedkeuring na een contre-visite. Sinds 2012 zijn de eisen verder opgeschroefd en gelden 125 controlepunten waarvan 75 aanleiding kunnen zijn tot een herkeuring na de vereiste reparatie. In de praktijk worden tien belangrijke functies getest gedurende een onderzoek van circa 40 minuten. De meest voorkomende tekortkomingen zijn versleten banden, slecht afgestelde remmen en onjuiste afgestelde koplampen.
Sommige controlestations – er zijn er inmiddels bijna 6000 – willen dat de klant een verklaring ondertekent waarin wordt erkend dat de keurder niet verantwoordelijk is. Aangeraden wordt nooit zo’n verklaring te tekenen. Als men een tweedehands auto van vier jaar of ouder koopt, moet de verkoper een bewijs van een technische controle (procès-verbal de visitie technique) tonen van minder dan zes maanden oud. Zonder zo’n papier is geen kentekenbewijs te krijgen. Auto’s van 30 jaar of ouder hoeven niet meer dan een keer per 5 jaar technisch te worden gekeurd. Voor deze categorie auto’s gelden bijzondere kentekenbewijzen.
Bij verkeerscontroles kijkt de gendarmerie soms ook naar de mate van vervuiling door de auto. Loopt het de spuigaten uit, dan kan een boete (amende) worden uitgedeeld Het is verboden om tweedehands auto’s van tien jaar en ouder te verkopen die asbest bevatten in de remvoeringen. Het niet bezitten van geldige keuringspapieren wordt flink beboet en gevolgd door het innemen van de carte grise. Meer informatie over autokeuringen is te vinden op de site van de FFAC.
Autokeuring: gemiddelde kosten € 66,55 per controle
De website die de Franse keuringsstations vergelijkt, Simplauto.com, heeft becijferd dat een particuliere auto (benzine en diesel samen) uitkomt op € 66,59. Andere gemiddelden van de kosten van de contrôle technique: € 66,55 voor een oldtimer (véhicule de collection), € 68,99 voor een bestelauto, € 70,17 voor een 4X4, € 70,02 voor een campingcar en € 87,45 voor een auto LPG. Frankrijk telt bijna 6000 keuringsstations, waar de prijsverschillen groot blijken.
Een keuring is het goedkoopste in een station in Haute-Garonne (€ 35) en het duurst in een vestiging in departement Aisne met € 99. Goedkopere departementen dan het landelijk gemiddelde zijn Loire (bijna 19% goedkoper), Ariège en Indre-et-Loire. In de koloniën en in Parijs wordt het meeste gerekend voor een contrôle technique (meer dan 20% hoger). De goedkoopste stad om je auto te laten keuren is Béthune in Pas-de-Calais (€ 55,33 gemiddeld), gevolgd door Auch en Saint-Etienne. Simplauto adviseert om ook per stad de prijzen goed te vergelijken, want de verschillen kunnen soms oplopen tot 30% zoals in Parijs. Het vragen om korting met verwijzing naar een nabij station dat goedkoper is, blijkt niet ongewoon. De concurrentie woedt hevig. Jaarlijks worden in Frankrijk bijna 23 miljoen controles uitgevoerd, verplicht in het vierde jaar na het in de circulatie komen van de auto. Sinds 2010 is het aantal keuringsstations flink uitgebreid. Er geldt geen beperking van vestiging, zodat er nu te veel keuringsstations zijn.
(15.04.13)
Uit de blogs
Auto van de zaak
Gisteren reed ik aan het eind van de middag de auto naar de dorpsgarage voor een onderhoudsbeurt. De volgende dag haal ik hem dan tegen sluitingstijd weer op, dat vindt de garagist het makkelijkst en ik vind het best. Bij inlevering krijg ik het enige leenwagentje mee, dus geen probleem. Maar nu moest er nog even aan gesleuteld worden. “Deux minutes”, riep de monteur vanonder de motorkap. Het bleken Franse minuten.
Een half uurtje later kon ik de afgetrapte Citroën ZX – die met draaiende motor en open portier op me stond te wachten – het deels opgebroken parkeerterreintje afrijden. Een tiental kilometers verderop begon er fanatiek een lampje te flikkeren. De benzinemeter. Blijkbaar had niemand er aan gedacht wat brandstof in de tank te gooien. Jawel, ik heb huis gehaald, en in de schuur staat permanent een tankje diesel, dus ik kon ook weer terug de volgende dag. Niet dus. Bij het omdraaien van de startsleutel klonk er een traag gezaag vanuit het binnenste. Bij de volgende poging slechts een klik: lege accu. En ik wist zeker dat ik de lichten niet had laten branden. “Nee”, vertelde de garagist die me na enige tijd kwam ‘depanneren’. “Dat heeft de vorige klant gedaan, een hele nacht. Sindsdien is het mis. Heb je misschien een tangetje? Ik moet een kabeltje opvissen. En sorry van de vergeten diesel.”
Lees verder op de weblog van Renée Vonk
Accijns op diesel op termijn gelijk aan die op benzine
De Franse overheid studeert op maatregelen om de gezondheidsrisico’s bij het ruime verbruik van dieselolie te verminderen en zal hoogstwaarschijnlijk de accijns op diesel gelijkstellen met die op benzine. Met de extra opbrengst van deze milieubelasting (€ 3 miljard tot 2016) moet een deel van het belastingvoordeel aan het Franse bedrijfsleven (€ 20 miljard) worden gefinancierd.
In het voorjaar komt het kabinet met concrete voorstellen die in 2014 van kracht moeten worden. De belasting op dieselolie is nu € 0,65 per liter en op benzine € 0,86. Studies over het gebruik van diesel in het transport zijn volgens een speciale onderzoekscommissie alarmerend. Jaarlijks zouden in Frankrijk 42.000 mensen voortijdig overlijden als gevolg van contact met de fijne kankerverwekkende stofdeeltjes uit de verbranding van dieselolie. De auto-industrie stelt dat de meeste gebreken inmiddels zijn opgelost door de speciale filters die in moderne motoren zijn ingebouwd. Frankrijk begon in de jaren 1970 met de grootschalige ontwikkeling van dieselmotoren, circa 80% van de Franse auto’s rijdt nu op diesel. Daarnaast wordt het veel gebruikt in het vrachtverkeer, schepen en landbouwmachines. Deze gebruikers genieten over het algemeen accijnskorting op diesel. Het gelijkschakelen van de accijnzen van diesel en benzine zal een deel van het bedrijfsleven in de problemen brengen, zo constateert de onderzoekscommissie. Daarom lijkt het erop dat de gebruikers van accijnsvrije brandstoffen minder of geen belastingvoordeel meer zullen genieten als de maatregel van kracht wordt.
(24.12.12)
Opgelapte auto’s eerst keuren
Per 1 juni 2010 geldt een nieuwe procedure als auto’s die zijn opgeknapt na een ernstige aanrijding weer de weg op mogen. Een auto-expert zal eerst een akkoord moeten geven. Bij decreet is vastgesteld dat de maatregel is bedoeld om deze auto’s tijdelijk uit het verkeer te halen als zij een risico voor de veiligheid opleveren. Een expert zal de wagen op vier punten gaan beoordelen: belangrijke vervormingen van de carrosserie, van de uitlijning, van de ophanging en van de veiligheid (gordels bijvoorbeeld). Als bij één van deze punten een gebrek wordt geconstateerd, vraagt het ministerie van Binnenlandse Zaken het uit het verkeer nemen van de auto. De eigenaar wordt per post op de hoogte gesteld en behoudt zijn kentekenbewijs (carte grise). Pas als het gebrek is hersteld, zal de wagen weer mogen rijden als de expert de uitgevoerde reparatie heeft goedgekeurd. De kosten van de keuring zouden in de buurt van de € 300 komen, maar kunnen bij de verzekering worden verhaald.
Het rijden op gas wordt steeds gewoner, maar de groei is er al een poosje uit. Er verschijnen wel meer pompen voor gas, ook buiten de tankstations langs de autosnelwegen. In Nederland rijden meer LPG-wagens rond dan in heel Frankrijk. De Fransen zijn altijd wat huiverig voor rijden op gas, GPL zeggen ze (gaz de pétrole liquéfié, een mengsel van butaan en propaan.) Een liter gas is weliswaar de goedkoopste autobrandstof, maar gerekend met de hoge kosten van inbouw en het minder zuinige gebruik kan de prijs worden vergeleken met die van diesel (gazole). De installateur van de LPG-installatie zorgt voor de nodige goedkeuringspapieren bij de Mines, zoals de dienst DRIRE in de volksmond nog steeds wordt genoemd. In 2011 zijn de technische controles op auto’s die op gas rijden verscherpt. Vooral wordt hierbij gekeken naar de deugdelijkheid van de tank en de manier van bevestigen.
Frankrijk dieselt liever; meer dan de helft van de auto’s in Frankrijk rijdt op diesel, dat bijna even duur is geworden als het rijden op loodvrije benzine 95. Vandaar het opgewaardeerde fiscale douceurtje als men op gas gaat rijden. Ook het rijden op biobrandstof (biocarburants) komt nog niet echt op gang. De producenten ervan moeten nog veel propagande maken om de Franse automobilist over te halen zijn tank te laten vullen met superéthanol SP95-E10 De gemiddelde Fransman ligt niet wakker van de gevolgen voor het klimaat, die het gebruik van traditionele brandstoffen met zich meebrengen. Ook de dieselrijder is niet bijster geïnteresseerd omdat SP95-E10 alleen kan worden getankt in benzinemotoren. Rijders op benzine hebben bovendien 30% meer SP95-E10 nodig om hetzelfde aantal kilometers te kunnen afleggen. Er moet dus wel een flinke accijnsverlaging komen, wil de Franse benzinerijder overstappen op SP95-E10. Op een website is te zien welke benzineauto’s geschikt zijn om de brandstof SP95-E10 te tanken. Deze brandstof bestaat voor 10% uit ethanol (biobrandstof) en voor 90% uit loodvrij 95 benzine. De Fransen rijden ook het liefst in een Franse auto, ruim de helft van de automobilisten verplaatst zich in een Citroën, Peugeot of Renault, maar dat aandeel neemt jaarlijks iets af doordat vooral de Japanse auto aan belangstelling wint bij de chauvinistische Fransman.
De prijzen van de autobrandstoffen zijn via internet te raadplegen. Alle vormen zijn opgenomen: Gazole, SP95, SP95-E10, E85, GPL en SP98. Ook wordt informatie gegeven over de diensten van de benzinestations (stations-service) en is het mogelijk de favoriete stations te vinden. Zelfs kan men via de e-mail op de hoogte worden gebracht van de prijswijzigingen in tevoren geslecteerde stations.
Als uitvloeisel van de milieudiscussies Grenelle de l’environnement (brede maatschappelijke discussie over het Franse milieu) is de overheid in 2008 met een éco-pastille gekomen, gebaseerd op het verzekeringsprincipe van bonus en malus: een beloning voor schone auto’s en heffingen op vervuilende. De bonus/malus voor de uitstoot van CO2 bij nieuwe auto’s wordt via het kenteken geregeld. Door het succes van de regeling – kostbaar voor de overheid – worden de eisen steeds verder opgeschroefd. Per 1 januari 2013 gelden nieuwe bedragen.
| Uitstoot van CO2 | Bedragen in € |
| minder dan 20 gram/km | Bonus van € 7000 |
| van 21 tot 50 gram/km | Bonus van € 5000 |
| van 51 tot 60 gram/km | Bonus van € 4500 |
| van 61 tot 90 gram/km | Bonus van € 550 |
| van 91 tot 105 gram/km | Bonus van € 200 |
| van 106 tot 135 gram/km | Bonus van € 0 |
| van 136 tot 140 gram/km | Malus van € 100 |
| van 141 tot 145 gram/km | Malus van € 300 |
| van 146 tot 150 gram/km | Malus van € 400 |
| van 151 tot 155 gram/km | Malus van € 1000 |
| van 156 tot 175 gram/km | Malus van € 1500 |
| van 176 tot 180 gram/km | Malus van € 2000 |
| van 181 tot 185 gram/km | Malus van € 2600 |
| van 186 tot 190 gram/km | Malus van € 3000 |
| van 191 tot 200 gram/km | Malus van € 5000 |
| van 201 tot 230 gram/km | Malus van € 6000 |
| meer dan 230 gram/km | Malus van € 6000 |
| + € 160 per jaar |
De bonus voor hybride auto’s bedraagt € 4000 en die voor elektrische auto’s € 7000.
Gezinnen met kinderen kunnen 20 gram/km CO2 aftrekken per inwonend kind.
Voor gebruikte auto’s is de bonus/malus: € 2 per gram CO2 voor een uitstoot vanaf 200 tot 250 gram per kilometer; daarboven € 4 per gram per kilometer.
Ten slotte worden nog enkele administratieve kosten in rekening gebracht van circa € 6,50.
Eigenaren van een auto die naar de sloop moet, een zogeheten véhicule hors d’usage (VHU), kunnen op een website een lijst vinden met de namen van 1300 erkende sloopbedrijven. Als een oude auto wordt toevertrouwd aan zo’n démolisseur of broyeur zal deze aan de eigenaar een bewijsje (récépissé) afgeven, waarin wodt verklaard dat de auto is ingeleverd. Ook de prefectuur van het departement zal worden gemeld dat de autobezitter zijn voertuig op de juiste wijze heeft afgeleverd. Als de vernietiging is gebeurd, zal de prefectuur ook op de hoogte worden gebracht waarna de kentekenregistratie zal worden gewist. Als de auto compleet wordt afgeleverd, dus nog met de motor en andere essentiële onderdelen, worden geen kosten in rekening gebracht. Alleen een eventueel vervoer van de oude auto of een bij een ongeval total loss verklaard voertuig naar het sloopbedrijf kan in rekening worden gebracht.
Tweedehands auto’s zijn volop te koop. Er zijn websites met veel aanbod: www.argusauto.com, www.autoreflex.com, www.lacentrale.fr, www.321auto.com, www.priceministerauto,com/occasion, www.vds-auto
Autoverzekering
Het systeem van het verzekeren van de auto (assurance auto) is in Frankrijk vergelijkbaar met dat in Nederland. Eigen risico, verplichte WA all risk, no-claimkorting enzovoort. Franse verzekeraars hanteren verplicht nog het bonus-malussysteem.
Autoverzekeringen zijn af te sluiten bij de over het gehele land verspreide agentschappen van de grote maatschappijen, bij de courtiers (onafhankelijke bemiddelaars), bij de banken en op internet. Bij de banken is het dan ook mogelijk om een autolening plus verzekering te regelen of verzekering en leasen/huurkoop (location avec option d’achat LOA). Een verzekeraar zal meestal vragen om het tonen van het rijbewijs, want zonder rijbewijs geen verzekering. De belangrijkste internetsites om autoverzekeringen af te sluiten zijn Acommeassure, Allsecur (Allianz), Assuronline, Direct Assurance (AXA), Euro Assurance, Eurofil (Aviva), Idmacif (Macif), Kelassur en Nexx (Maaf).
Bij elk jaar schadevrij rijden wordt de premie met 5% verlaagd tot een maximum van 50% korting. De bonus-malusregeling heet in Frankrijk le coefficient de réduction-majoration CRM. in het eerste jaar is de bonus 5% en bij schadevrij rijden gedurende 13 jaar kan het maximumpercentage van 50 zijn bereikt. De malus is bij het eerste ongeluk 1,25 en kan bij het zesde ongeval tot een coëfficient van 3,5 oplopen. Nederlanders die hun auto in Frankrijk willen laten verzekeren, kunnen bij hun oude maatschappij in Nederland een formulier opvragen (meestal in het Engels) waarin wordt verklaard dat de verzekerde al dan niet schadevrij heeft gereden. De Franse verzekeraar houdt daarmee dan rekening bij de vaststelling van de premie. Bij schade wordt in Frankrijk de premie met 25% (12,5% als men gezamenlijk schuldig is aan de schade) verhoogd, met de mogelijkheid van extra verhogingen bij ernstige misdragingen op de weg tot een maximum van 400%. Premieverschillen zijn er voor de verschillende zones waarin de autorijders wonen en of de bestuurder een hij of een zij is; Parijs, Lyon en Marseille zijn duur, vrouwelijke verzekerden betalen minder premie op bestaande polissen. Per 21 december 2012 is een einde gekomen aan de lagere premieberekening bij vrouwelijke autorijders op last van Europese richtlijnen. Automobilisten die ongelukken hebben veroorzaakt, dronken achter het stuur zaten, van wie het rijbewijs is ingenomen geweest betalen hogere premies. Als de auto betrokken is geweest bij een zware aanrijding komt daarvan een aantekening op de carte grise.
Op internet staat de website Assurland, waarin de verzekeraars met elkaar worden vergeleken. Let bij het invullen van de zoekcriteria goed op het eigen risico, la franchise. Op de site van 321.auto is een berekening te maken van de goedkoopste verzekeringen.
De verschillende soorten autoverzekering zijn: de verplichte ‘WA’ (l’assurance automobile obligatoire de responsabilité civile of kortweg une assurance au tiers), de uitgebreidere ‘WA’ die vergoedt tot de maximale dagwaarde van de auto (la garantie tierce collision of la garantie dommages collision), de ‘all risk’ (l’assurance tous risques of dommages tous accidents) en een vorm van bijstandsverzekering (l’assistance et la garantie conducteur). Deze laatste dekt de onkosten van terugrijden vanuit het buitenland bij een ongeval, wegslepen, nieuwe onderdelen ophalen enzovoort en verleent ook een vergoeding in de ziektekosten bij een ongeval waarbij de chauffeur door eigen schuld gewond is geraakt.
Bij diefstal van de auto (jaarlijks wordt een kwart miljoen auto’s gestolen) moet men direct aangifte doen bij de politie. Via een aangetekende brief avec accusé de réception stelt de gedupeerde vervolgens zijn verzekeraar op de hoogte en stuurt alle gegevens op, alsmede een kopie van de aangifte. Ten slotte is het nodig de prefectuur in te lichten en het nummer van het kentekenbewijs (carte grise) op te geven via het sturen van een kopie van het document. Als de auto na een maand niet is teruggevonden, keert de verzekeraar uit op basis van de geschatte dagwaarde of naar de aanschafwaarde, uiteraard afhankelijk van de polisvoorwaarden.
Het opschorten van een Franse autoverzekering omdat de auto gedurende langere tijd niet wordt gebruikt (bijvoorbeeld gestald in je Franse vakantiehuis) geeft geen aanleiding tot premiekorting. Een auto die niet of weinig rijdt moet altijd verzekerd zijn.Teruggave van betaalde premie of stoppen met premiebetaling gebeurt wel als de auto door een ongeluk niet meer kan rijden of wanneer de auto is verkocht. Er zijn wel maatschappijen die premiekorting verlenen als een auto weinig op de weg is (minder dan 10.000 km per jaar). Van het onklaar zijn van de auto of van de verkoop, moeten wel bewijzen worden overgelegd.
Ook in Frankrijk bestaat een vergelijkbare vorm van de Nederlandse waarborgverzekering voor gevallen waarin geen sprake is van een traceerbare tegenpartij, zoals in de bekende situaties van doorrijden na een aanrijding. Zo’n fonds – le fonds de garantie automobile (FGA) – kan men ook te hulp roepen als de verantwoordelijke tegenpartij niet of onvoldoende is verzekerd. Het fonds (omgedoopt tot Fonds de garantie des assurances obligatoires de dommages), treedt alleen op bij ongelukken die in Frankrijk zijn gebeurd, maar kan niet worden ingeroepen bij aanrijdingen met voertuigen afkomstig uit landen waarmee FGAO geen overeenkomst heeft (bijvoorbeeld Zweden en Zwitserland). In die gevallen moet de gedupeerde zich wenden tot het Bureau central français (11, rue de la Rochefoucauld, 75431 Paris CEDEX 9, tel. 01 49 93 65 50). In alle overige gevallen moet de benadeelde een aangetekende brief sturen (FGA, 64, rue Defrance, 94307 Vincennes CEDEX, tel. 01 43 98 77 00), met daarin alle relevante gegevens, zoals beschrijving van de schade, verklaringen van getuigen en uitleg van de reden waarom de schade niet op de tegenpartij kan worden verhaald. Meestal zal de eigen verzekeraar deze klus doen, als tenminste een rechtsbijstandsverzekering is afgesloten. De eigen verzekeraar vergoedt de materiële schade rechtstreeks aan zijn verzekerde in gevallen waarin de tegenpartij wél bekend is, maar niet of onvoldoende is verzekerd. De afwikkeling met het waarborgfonds regelt de verzekeraar dan zelf.
Op de Franse wegen maken automobilisten vijf keer per uur een ongeluk mee met overstekend wild. Er gebeuren meer dan 40.000 van dergelijke ongelukken, vooral met wilde zwijen en reeën en herten. Het Fonds de garantie des assurances obligatoires de dommages (FGAO) vergoedde sinds 2003 de schade die wordt veroorzaakt door botsingen met wild. Het oude eigen risico van € 300 op materiële schade bij aanrijdingen met wild is op last van Brussel vervallen. Maar de Franse overheid voert toch weer een eigen beleid en heeft bij het afwikkelen van autoschade als gevolg van aanrijdingen met wild (reeën, herten, wilde zwijnen) weer een eigen risico ingevoerd en wel van € 500 per ongeval.
Het garantiefonds, gefinancierd door verzekeraars en verzekerden, moest in 2010 circa 80.000 gevallen afhandelen. De sterke stijging van het aantal botsingen met wild heeft alles te maken met de groei van het aantal vrij rondlopende dieren onder meer als gevolg van het zachtere klimaat en de enorme voortplanting bij wilde zwijnen. Ook het dalende aantal jagers veroorzaakte een ongewoon sterke groei van het wild. De meeste ongelukken gebeuren in de bosrijke gebieden. Bovenaan staan de departementen Gironde (1403 aanrijdingen), gevolgd door de Moezel (1314), Bas-Rhin (1296), les Landes (1033), Seine-et-Marne (1033), Haut-Rhin (927) en Meurthe-et-Moselle (919.) De meeste botsingen gebeuren met wilde zwijnen (40%), gevolgd door die met reeën (36%) en herten (8%.)
Een verzekeraar kan altijd, zonder opgaaf van reden de verzekering opzeggen, met inachtneming van de termijn. Gebeurt nogal eens bij autoverzekeringen, waarbij te vaak brokken worden gemaakt.
Gladde banden, geen uitkering bij ongelukken
De banden van een auto zijn een belangrijk veiligheidselement. In de praktijk blijken te weinig automobilisten zich te bekommeren om de kwaliteit van hun banden. Zij kijken niet naar de juiste bandenspanning of rijden met versleten gommes. Soms doen beide euvels zich voor. Het Franse Hof van Cassatie heeft in een recent arrest vastgelegd dat rijden met versleten banden bij ongevallen leidt tot vermindering of staking van de uitbetaling van schadevergoeding. Het Hof bepaalde dat een automobilist die de macht over het stuur verloor toen hij ’s nachts bij regen op de autoroute 120 kilometer per uur reed (toegestaan is 110 km/u.) geen recht heeft op schadevergoeding. Deze overtreding in combinatie met het rijden op voor 50% versleten achterbanden leidden tot het arrest dat de gewond geraakte chauffeur zijn recht op schadevergoeding verloor. Het is verplicht om de banden te verwisselen als de profieldiepte de 1,6 mm. heeft bereikt, te constateren aan de slijtage-indicators (témoins d’usure), de kleine bobbeltjes in de groeven van de banden. Als de hoogte van het resterende rubber het niveau van deze bobbeltjes bereikt, of 1,6 mm, dan heeft de band zijn wettelijke gebruikslimiet bereikt en moet hij vervangen worden. Dit is een Europese regel.
Te veel Fransen rijden onverzekerd rond
Bijna een half miljoen Franse auto’s zijn niet verzekerd. De schade voor het garantiefonds loopt hierbij op tot € 80 miljoen per jaar.
Dat Fonds de garantie des assurances obligatoires (FGAO) stelt de slachtoffers schadeloos bij verkeersongelukken waarvan de veroorzaker niet bekend of onverzekerd is. In de periode 1999 tot 2009 is het aantal dodelijke ongelukken, waarbij niet-verzekerde auto’s betrokken waren, met 50% gestegen.
De uitkeringen aan de slachtoffers door het garantiefonds worden gefinancierd door de wel-verzekerden, die zien dat 1,2% van hun betaalde verzekeringspremie wordt doorgesluisd naar het garantiefonds. Volgens het fonds blijkt 60% van de niet-verzekerden uit jongeren te bestaan (18 tot 35 jaar.) Men onderscheidt daarnaast twee categorieën autorijders die zonder verzekeringspapieren rondrijden: de onachtzamen, die willens en wetens geen verzekering afsluiten of stoppen met het betalen van de premies en de a-sociale en gevaarlijke chauffeurs die nooit een rijbewijs hebben gehaald of van wie het rijbewijs is ingenomen. Vooral bij motorrijders is het aantal onverzekerden relatief hoog.
De bazen van het garantiefonds pleiten voor het instellen van een databank waarin de gegevens van de kentekens en de rijbewijzen worden gekoppeld aan die van de uitgegeven verzekeringspolissen, zodat het niet bezitten van een verzekering kan worden opgespoord. Nu is dat alleen mogelijk bij verkeerscontroles en bij aanrijdingen, waarbij de politie of gendarmerie wordt ingeschakeld. In Spanje, Italië en Engeland bestaan dergelijke systemen al. Het opzetten van een dergelijke databank waarbij gelet wordt op privacy en voorkoming van commercieel misbruik, zal in Frankijk minstens drie jaar duren.
