Vijfenzestigste aflevering november 2011
Mots-clefs pour le cœur des Français
De taal van de Franse gezelligheid
Casse-toi, pauvre con !: in de vorige aflevering had ik het over die intussen beroemde uitlating van President Sarkozy – binnensmonds maar en public – tegen een onwillige burger. Had Monsieur le Président zich minder volks kunnen uitdrukken? Jazeker, want tussen de zwak uitgedrukte ‘Allez-vous en!’, de sterkere – maar steeds volkomen ABF – ‘Allez au Diable! – en de wel erg cru ‘Va te faire enculer’ (Mesdames, excusez-moi!), heeft de Franse taal genoeg familiaire uitdrukkingen om de weg naar de deur duidelijk te wijzen…
- Dégage!: dégager is ruimte maken. Het was ook – in het Arabisch maar ook in het Frans – de leuze en de boodschap van het Tunesische volk aan de dictator Ben Ali. Over de kracht van het woord… Un équivalent (peut-être à utiliser avec un autre dictateur): dégerpis!
- Du balai!: is het verwant met het Nederlandse ‘opgeruimd staat netjes’, of is het een manieren om heksen en ander gespuis de raam uit te krijgen?
- Va te faire cuire un œuf!: volgens mij oorspronkelijk de zeer terechte kreet van een Franse femme au foyer wiens kookkunst niet voldoende gewaardeerd is. Monsieur Dupont moet dan zelf gaan koken!
- Va te rhabiller!: la fête (ne) continue (donc pas).
- Va voir là-bas si j’y suis! (ga daar naartoe kijken of ik er ben!) een uitnodiging die er niet om liegt en de ongewenste gast naar het eigen gebied terugstuurt.
- Fous (= fiche) le camp!: waarschijnlijk de oudste uitdrukking in die reeks; het zint op een vijand die zo plotseling overwonnen is dat hij de tijd zelf niet heeft om zijn spullen mee te nemen.
- Ouste! : een welgemeende oerroep
