Ik vertrek, soms val je van je stoel van verbazing.
Onvoorbereid, twee linkse handen, financieel niet haalbaar, ik noem zomaar een paar voorbeelden op die als een rode lijn door de uitzending lopen.
Ook zijn er uitzendingen waar alles soms pijnlijk maar wel goed loopt.
Ik vertrek is altijd weer leuk om te zien.
Vooral deze.
In het begin dacht ik; hoe kun je nou in hun situatie zo’n klus aangaan, in een rolstoel een bouwval opknappen.
In het midden van de uitzending zat ik met respect te kijken hoe deze twee moedige mensen steeds weer verder kwamen in het realiseren van hun droom.
Met de handen voor mijn mond keek ik hoe de beste man zijn eerste voorzichtige stappen ging zetten na 15 jaar.
Een prachtige uitzending.
Bravo voor deze familie en bij deze wens ik ze veel succes.
http://www.npo.nl/ik-vertrek/15-09-2016/AT_2051551
Cees.