Wat bedoel je precies met een muntunie Paul?
Bedoel je daarmee; het is de schuld van de euro, terug naar de gulden/franc?
Het probleem in Frankrijk is, en daar heb ik in een eerdere discussie al op gehamerd (40 jaar doodstrijd…) dat men de “verzekering dat mocht gij in de problemen komen met de afbetaling van uwen huiske, omdat ge door den baas naar buyten bent gekieperd en toch den bank moet betalen” niet meer als een tijdelijke oplossing ziet die de staat u aanbied, maar als een inkomen, een salaris.
Iedere laatste donderdag van de maand wordt ik betaald, zei iemand me eens.
Ik verbeterde hem (we stonden in een groepje) “iedere laatste donderdag van de maand wordt u uitbetaald, dat is iets anders.
Uw uitbetaling is van tijdelijke aard, althans, dat mag ik hopen.
Loon is wat anders dan een uitbetaling door de staat beste man.”
Paul, of je nu de euro hebt of de franc, het zou niets uitmaken, want dan krijgen ze gewoon hun chômage in francen uitbetaald.
Bonnet Blanc, Blanc bonnet.
Die discussie is afgelopen omdat men loopt te blaten dat in een derdewereldland wel alles kan en hier niet.
Je kunt niet één land in europa met een andere Europees land vergelijken, zelfs Nederland en Duitsland hebben veel verschillen.
Was het vroeger (80tiger jaren) ook niet zo dat men een heel hoog werklozen aantal had in Nederland? En hoe kwamen ze daar van af?
Ten eerste hebben de Nederlanders een heel andere kijk op werken dan de fransen, namelijk, een Nederlander ziet zijn werk als een sociaal deel van zijn leven, en daarom is het leuk om te werken.
Een fransoos is niet sociaal gebonden bij zijn werk, en werken is een doodzonde.
Als je terug kijkt in de geschiedenis zie je dus ook dat gemeenten projecten installeerde om werkelozen te helpen, simpel gezegd, voor het geld dat je “kreeg” kon je ook best wat werken en in een sociaal ritme blijven alsmede in een arbeidsfeer.
Uiteindelijk liep je een grote kans dat je vanuit jouw “vrijwilligerswerk” zomaar de arbeidsmarkt werd opgesluisd.
Moet je in Frankrijk eens proberen, ze lynchen je!
Ik ben werkzaam geweest als vrijwilliger op de batavia-werf, daar leerden we werkelozen mensen de moed er in houden, we leerden ze eventueel een ander vak, en we hadden contact met de bedrijven.
Op deze werf zijn tussen 1985 en 1996 vijftienduizend mensen geschoold, omgeschoold, begeleid, en allemaal zijn ze op de arbeidsmarkt terecht gekomen.
Let wel deze mensen kwamen gedeeltelijk vrijwillig naar de werf en anderen werden door gemeenten gestuurd onder vermelding “als je niet gaat korten we de uitkering”.
In 2007 ben ik zo’n zelfde project hier begonnen, het is afgestoten omdat men a. in Frankrijk niet wil werken en b. omdat men iemand met een uitkering niet kan verplichten tuintjes te gaan wieden bij een bejaardenhuis.
Kortom, flink snoeien in de uitkeringen en dan eens kijken hoe graag ze gaan werken.
Iemand die nu voor smic (1100 euro) elke ochtend zijn bed uit moet, en de buurman die 939.53 in t’ handje krijgt voor uitslapen, potje vissen, potje petanque, en tv kijken.
Wat denk je dan?
