Hoera het is lente

Hoera het is lente

“Le temps a laissé son manteau” de Charles d’Orléans, geboren in Parijs 24 novembre 1394, overleden in Amboise 5 januari 1465.

Vertaling J.H. Leopold

’t Getij liet uit de mantel zijn
van wind en strenge kou en regen
en heeft een luchte zwier gekregen
van helderlichte zonneschijn.

En daar is dier noch vogelijn,
of in zijn taal roept het u tegen:
’t getij liet uit den mantel zijn
van wind en strenge kou en regen.

Rivier en beek en springfontein
hebben een staatsie aangekregen
uit zilverdruppels saamgeregen,
een elk wil op het fleurigst zijn,
’t getij liet uit de mantel zijn.

Vertaling Willem Wilmink

LENTE

Het jaar heeft zijn jas niet meer aan
van regen en vrieswind en kou,
en is in het luchtigste blauw
vanochtend naar buiten gegaan.

De vogeltjes fluiten en slaan,
ze hebben een boodschap voor jou:
het jaar heeft zijn jas niet meer aan!

En zeg eens, hoe vind je dat staan:
fonteinen met sluiers van dauw
en beekjes met zilveren mouw?
’t Heeft alles wat nieuws aangedaan:
het jaar heeft zijn jas niet meer aan.

Hier nog een vertaling? van Hugo Claus, (vandaag 5 jaar dood)

Weer legt het weer zijn jasje af
van wind en kou en regen
en komt ons in een gilet van taf
brokaat en zomer tegen.
Geen beest en geen vogel
die in zijn bargoens niet jodelt.
Weer legt het weer zijn jasje af.
Rivier, fontein en sloot
dragen livrei
en lager op de kaart
worden in het lieflijk rood van de zomer
honderd Angolezen in de grond gestopt
tot aan de nek, als tulpen waarover de lage
adem van de aarde waart.
Hun hoofden (tulpenkelken
of rozen te heet geblakerd)
steken boven en leven.
Weer legt het weer zijn jasje af.
De bulldozer rijdt erover
en maakt het tulpenbed gelijk.
Rivier, fontein en sloot en veld
dragen livrei van goud en zilver.
Ieder kleedt zich in zijn Zondagspak.
Weer legt het weer zijn jasje af.

janv