Dit onderwerp bevat 11 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10 jaren, 7 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Veel advertenties roepen trots “nombreuses dépendances”: schuren, stallen, leegstaande huisjes, broodovens, tabak- en kastanjedrogerijen, etc. Ik zoek liefst één huis, en laat advertenties met teksten over bijgebouwen meestal links liggen. Is dat wel terecht? Mijn zorg is dat ik zulke gebouwen niet nodig denk te hebben, maar ze wèl moet onderhouden. Soms zijn ze qua oppervlak zelfs nog groter dan het huis zelf. Wat doe je er mee? Helemaal niks? Afbreken?
Wat vindt u? Heeft u zulke bijgebouwen? Wat doet u er mee?
Interessante vraag waar ik zelf ook tegenaan loop. Ik zal onze ervaring uiteenzetten. We hebben een huis met voor Franse begrippen niet extreem veel grond en geen extra gebouwen. De oude eigenaren hadden voor de verkoop het geheel gesplitst in (a) het oude huis dat bouwkundig nog het meest bewoonbaar was en (b) drie kleine schuren en een grote grange plus de helft van een al 200 jaar niet bewoond dubbel woonhuis waarvan de muren en vloeren goeddeels zijn ingestort.
De splitsing was gedaan omdat men dacht dat dit beter voor de verkoop was. En wat mij betreft, klopte dat. Bijkomende voordeel is geweest dat ik met de restauratie me kon concentreren op één gebouw en geen groot terrein hoefde te onderhouden (hoewel een tuin van een kleine 2.000 meter ook de nodige tijd kost). Dat is dus een niet te versmaden profijtelijk element.
Pas nu, bijna 10 jaar later, denken we na over de vraag of we de rest ook moeten kopen. Aantrekkelijk is het bezit van een grote grange waar wel wat aan gedaan moet worden, maar met wat werk aan het dak, nieuwe deuren en het heropbouwen van een hoek van een aanbouw zijn we er wel en hebben we een garage. De kleine schuurtjes zullen met enig duw- en trekwerk direct omvallen. Nadeel is dan wel weer dat er 2.000 meter grond bij komt om te onderhouden. Het grootste twijfelpunt is echter het huis. Dat is ver voorbij het stadium dat het gerestaureerd kan worden. Het is de helft van een twee-onder-een-kap. De eigenaar van de andere helft (ook niet meer dan een ruïne met een dak er op) wil het niet of tegen een achterlijk hoge prijs verkopen. Dat huis staat naast een openbare weg (wel aan het eind, maar toch). Van tijd tot tijd vallen stenen van het huis op de weg. Dus zo maar laten staan en zien hoe het verder inzakt, lijkt me geen optie. Buurman wist wel een oplossing. Hij kent iemand met een shovel en die drukt het huis wel tegen de vlakte op het eigen terrein. Dat zou ook betekenen dat het buurhuis mee instort. Tant pis, was in het kort buurmans reactie. Maar volgens mij ligt het niet zo eenvoudig. Dus we wachten toch nog maar even.Frans
altijd handig een paar extra ruimtes voor bv.: garage, opslag hout, knutselruimte, plek om de tuinspullen op te bergen, tuinstoelen, parasols, maar ook de zitmaaier.
er zijn vast nog wel meer mogelijkheden.Beste Jan,
Ik heb even op je profiel gespiekt om een beter beeld te krijgen van Jan Swaal en dat is gelukt. Je zoekt de ruimte, natuur, eco en, naar ik er uit opmaak, een plek waar je ook actief wilt zijn. Dat klinkt mij allemaal erg bekend in de oren :-)).
Als je gaat dromen van zo’n plek dan ontstaan er beelden waarbij je er niet alleen zult wonen maar ook “bezig” zult zijn…… en dan heb je van alles en nog wat nodig.
Zoals daar zijn: een aanhangertje om spullen in te halen of weg te brengen, machines of apparaten om mee te maaien, te hooien, te zagen en te kloven, te hakken en te spitten, te trimmen, rommel in te kruien, te klussen, misschien wel een apart autootje om in moeilijker terrein te rijden enz. enz.Wat ik er mee heb gedaan:
7 kelders waarin groot gereedschap, fietsen, mijn Mehari, gekloofd brandhout, verbouwingsmaterialen, rollen gaas, materialen voor waterleidingen, riolering, vloerverwarming enz. en ja, daar is nog ruimte over. En daarnaast vlieringen van in totaal ca. 100m2 voor o.a. klein gereedschap, opslag verf en onderhoudsmaterialen, spullen die binnenkort naar de Grange gaan enz.
1 kleine Grange , die we zelf verbouwden tot een logies voor kinderen, vrienden en incidenteel verhuur, waaraan we nu de laatste hand aan het leggen zijn.
1 Auvent aan de Grange waar onze dochter haar (Franse) keramiekatelier in heeft met oven draaitafel, droogruimte etc. en waar we ook prima 2 picknickbanken in kunnen stallen.
1 Auvent op het terrein waar vrienden of kinderen van…. hun tentje kunnen opslaan, waar een grote aanhanger en wat bouwzand en gravillon onder dak staan.
Veel terrein met prachtige natuur, wilde bloemen, orchideeën, bosjes, fruitbomen enz. en een kruidentuin van mijn echtgenote.Kortom, veel mogelijkheden waar wij ons ongeremd in kunnen uitleven, een droom waar we al vroeg in zijn gestapt (35 jaar geleden) en voor ons ideaal om mee bezig te zijn.
Maar Jan, jij moet je keus nog maken. Dan gaat het toch primair om de plek waar je verliefd op moet zijn, waar je steeds naar toe wilt of waar je wilt zijn, waar je jou waarden in terugvindt. De rest is “maakbaar”, dat geld voor het huis en de opstallen als die er al zijn. Je kunt ze laten staan of iets of niets mee doen. Het zijn “mogelijkheden” die historisch kennelijk bij de plek horen en als zodanig best belangrijk kunnen zijn.
Succes bij je zoektocht,
Jan JoostDank alvast voor de reacties! Natuurlijk wil ik ook graag ruimte om rommel op te slaan, en een garage moet er zeker zijn. Een kruiwagen zal er zeker komen, en een snoeischaar, of twee, en ik weet zeker dat ik ook wel een heleboel hout kwijt zal willen (hoewel, dat weer liever ergens apart onder een dakje).
Veel van de propriétés zijn echter vroegere boerderijen, en de schuren en stallen daarvan kunnen soms héél erg groot zijn. Hier een voorbeeld van een (vreselijke?) schuur die hoort bij een huis dat ik wèl erg mooi vind:
Linksonder zie ik een caravan, om even de schaal van de ruimte te schetsen, linksboven zie ik ook een opening in het dak die ik liever niet gezien had. Zo’n schuur slaat mij klam om het hart. Of oordeel ik nu te snel?
JS
Quote:..
..Maar Jan, jij moet je keus nog maken. Dan gaat het toch primair om de plek waar je verliefd op moet zijn, waar je steeds naar toe wilt of waar je wilt zijn, …Helemaal waar! Het huis waar ik ernstig verliefd op was is voor m’n neus weggekaapt, en dat doet nog steeds zeer. Op dit moment kijk ik nog tamelijk nuchter rond, en wil de liefde voor een huis niet erg bloeien als er te veel van dit soort dépendances staan, en vraag ik me af of dat terecht is. Maar ik heb nog een jaar of twee de tijd voor er een definitieve keuze moet komen.
JS
Tot twee keer toe is er een huis waar ik he-le-maal weg van was verkocht aan iemand anders. Dat deed even pijn, maar het was toch ergens goed voor, want anders had ik mijn huidige huis niet kunnen kopen. Moraal: er komt altijd wel weer iets anders.
Frans
Volgens mij gaat het mij nu voor de derde keer gebeuren. Opeens houdt de communicatie met de eigenaar op, terwijl ik al een ticket heb geboekt.
Wij hebben in 2008 ons huis gekocht met daarbij twee granges, eentje heel groot en eentje nog veel groter, en ook nog wat wij noemen ‘het kleine huis’, een middeleeuws gebouwtje met duiventoren van ca 120 m2 (het ‘grote huis’ heeft ca 300 m2). De granges zijn nog een keer 500 ofzo m2. Voordeel toen we het geheel, met 3 ha grond/tuin/bosje erbij, kochten was dat de daken van de granges en het grote huis niet lang daarvoor vernieuwd waren. Ik heb in de granges nu een houtopslag, twee oldtimers, de grasmaaier, twee aanhangers, twee motoren en nog veel machines, motorblokken en allerhande zaken in opgeslagen, en het is nog lang niet vol. Ik heb er een ruime werkplaats in ingericht, en later komt er een atelier voor mijn vrouw bij. Het is, zeker voor een Nederlander die gewend is om net te kunnen gaan zitten op een toilet, zo weinig ruimte is er in oudere NL huizen, een enorme luxe om zoveel extra ruimte te bezitten en de granges zijn zo karakteristiek dat het ook nog eens een waar genot is om erin rond te lopen, de houten deuren open te zwaaien, enz.
Nu het mindere nieuws: van het kleine huis was het dak aan vervanging toe, en het was niet echt bewoonbaar. We hadden het kunnen afbreken, maar het is van een restant van een ca 13e eeuws kasteel gebouwd, en die duiventoren staat in een boek met foto vermeld; dat konden we niet over ons hart verkrijgen. Dus nieuw dak erop a EUR 30 duizend ofzo, zonder de illusie dat we dat er ooit weer voor terugkrijgen. Maar het hoort voor mij bij de verantwoordelijkheid om zo’n mooi geheel te hebben, dan moet je er ook goed voor zorgen. Als ik straks hopelijk met pensioen kan dan ga ik dat kleine huis helemaal opknappen en hoewel we ruimte genoeg hebben in het grote huis kunnen we dan een zelfstandige woning aanbieden aan vrienden die zouden willen komen logeren.
Per saldo hebben wij juist gezocht naar een woning met extra dependences, vanwege alle extra mogelijkheden die ze bieden.“Maar het hoort voor mij bij de verantwoordelijkheid om zo’n mooi geheel te hebben, dan moet je er ook goed voor zorgen”
Dit vind ik ook, je kan zo’n groot ding toch niet in laten zakken, maar vervolgens moet je wèl investeren. Da’s m’n zorg, want waar houdt dat op. Dank voor uw verhaal!
Ik heb hetzelfde soort ervaringen als Cees. De bijgebouwen hebben een grotere oppervlakte dan het overigens ook zeer grote huis. Oppassen dat je geen Malle Pietje wordt, want opslaan wordt reuze gemakkelijk. En ook hier alle ruimte voor een reeks auto’s, motoren en hobbyruimte.
Bij het zien van de schuur van JSWaal krijg ik ook een ongemakkelijk gevoel. Wellicht is gedeeltelijke sloop, maar vooral minstens delen van 2 muren laten staan (voor je weet maar nooit) een goede tip. Net als telefonisch contact zoeken als de mails niet meer worden beantwoord overigens. Het is in veel delen van LdF slecht weer en dat betekent vaak (helaas) slechte of geen internetverbindingen. Succes met de zoektocht (slaagtocht is volgens mij geen NL woord)Stonden in 2007 net als zo velen ook voor de keus hoe groot het geheel zou mogen/moeten worden.
Groot betekent veel renovatie, onderhoud en hoge (ook stook) kosten. Dus veel tijd kwijt aan zaken die nu niet echt met genieten van doen hebben.
We hebben een woning gekocht die zelf niet al te groot is; zo’n 100 m2 in 3 verdiepingen + cave foute er onder met eigen bron/put. Van d ewonin g zijn alleen de 4 muren blijven staan; binnen is alles vernieuwd (vloeren, balken, elektra, keuken, badkamer, stuken etc) en dat heb ik helemaal zelf gedaan omdat de totale klus overzichtelijk was (het huis is daarvoor niet te groot). Alle dakconstructies zijn behandeld tegen les insectes de bois.
Een grote (losstaande) grange van 100 m2 en 7 meter hoog. Op de hooizolder (50 m2) zijn inmiddels 2 kamers + badkamer gerealiseerd voor gasten/kinderen.
Alleen de aanleg van de fosse septique en een terras van 50 m2 heb ik deels uitbesteed. De benodigde shovel had ik zelf niet.
Verder 1500 m2 grond, zo gunstig mogelijk uit het totale perceel ‘genomen’.De werkzaamheden zijn in krap 4 jaar uitgevoerd. Het tuinonderhoud is goed te doen en het onderhoud aan de woning/schuur is vrij minimaal. Het is nu goed toeven en de vakanties zijn rustgevend.
Mijn tip: neem een niet te groot object en vooral niet te veel grond.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
