- Wat te doen bij schade door natuurrampen en noodweer?
- De inbraakgevoeligheid
- Bliksem, hagel, kolkende watermassa’s, het is te verzekeren
- Verzekering van (vakantie)huis en inboedel
- Bonus-malus mag nog steeds in Frankrijk
Wat te doen bij schade door natuurrampen en noodweer?
Zoals we weten wordt ook in Frankrijk het klimaat steeds grimmiger: het regent harder en langer en het stormt en hagelt soms ook behoorlijk. Situaties waarbij schade aan uw haven en goed kan ontstaan. Bent u daar eigenlijk automatisch tegen verzekerd via uw ‘assurance multirisque habitation’ ?
Bij schade als gevolg van storm, regen, sneeuw, zijn sommige objecten niet verzekerd.
Huurt u een woning, dan bent u automatisch gedekt, want huurders zijn, in tegenstelling tot eigenaars, wettelijk verplicht om een ‘assurance multirisque habitation’ af te sluiten. In die verzekering zit een dekking voor schade door het slechte weer: wind, regen, hagel, enz. De verzekeraar kan bij schade vragen om een ‘certificat d’intempérie’ als u schade rapporteert. Zo’n certificaat wordt als er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden verstrekt door Météo France, voor een bedrag van € 73,20. U kunt daarvoor naar de site www.meteofrance.com gaan of naar het departement waar u woont. Dit geldt vooral voor zeer lokaal noodweer. Wordt het noodweer algemeen erkend, dan wordt een dergelijk certificaat meestal niet geëist. Maar zelfs met een dergelijk certificaat bent u niet automatisch 100% verzekerd zonder dat u een uitbreiding aan uw verzekering heeft: tuinmeubels en leidingen en dergelijke zijn niet standaard opgenomen. Alleen de muren en datgene wat zich binnen de muren bevindt, is verzekerd.
Soms is de clausule ‘noodweer’ niet van toepassing, zoals bij de overstromingen in Bretagne begin van dit jaar. In een dergelijk geval moeten de autoriteiten het stempel ‘natuurramp’ op de gebeurtenissen plakken, en een lijst van de getroffen gemeenten publiceren in de Staatscourant (Journal officiel). In een dergelijk geval neemt de verzekering de dekking geheel op zich, inclusief het leegmaken, schoonmaken, slopen, opnieuw opbouwen etc. Een tuinschuurtje of een hek is niet automatisch inbegrepen. Ook levensmiddelen in de diepvriezer bijvoorbeeld vallen niet onder de dekking.
Snel handelen
Afhankelijk van de aard van de schade moet er snel gehandeld worden door de schade te melden aan de verzekeraar
- Binnen 5 dagen na het ontdekken van schade door noodweer
- Binnen 10 dagen nadat de Staat een arrest in de Staatscourant heeft gepubliceerd, dat er sprake is van een natuurramp. In dat geval moet de verzekeraar binnen 2 maanden een voorlopig bedrag uitkeren en binnen 3 maanden de gehele vergoeding uitbetalen.
Voor kleinere schade, tussen 500 en 1000, afhankelijk van het contract en afhankelijk van de situatie, vraagt de verzekeraar meestal aan de verzekerde om reparaties of vervanging zelf te regelen en vergoedt dan aan de hand van facturen. Eigen risico bij noodweer is afhankelijk van het contract. Bij een natuurramp is er altijd wettelijk een eigen risico van € 380 voor privé-goederen.
De inbraakgevoeligheid in Frankrijk
Jaarlijks wordt er zo’n 450.000 keer ingebroken. Zo scoort Alpes-Maritimes met bijna 9 inbraken per 1000 inwoners het hoogst, gevolgd door Bouches-du-Rhône met 7. Tot de 20 meest geteisterde departementen behoren verder Vaucluse, Var, Hérault, Haute-Garonne, Gard, Parijs, Rhône, Yonne, Seine-et-Marne, Bas-Rhin, Saine-Saint-Denis, Val-de-Marne, Essonne, Isère en Haute-Savoie. Guyana, Martinique en Guadeloupe, ver van France métropolitaine, horen ook nog in het rijtje thuis.
Na enkele jaren van dalingen zijn de inbraken in woonhuizen flink toegenomen. Ongeveer elke drie minuten wordt ergens ingebroken in Frankrijk. Sinds 2002 ging het aantal inbraken fors omlaag (35%), mede als gevolg van de betere alarm- en beveiligingsapparatuur, een verhoogd toezicht en een verbetering van het afsluiten van het huis. De toeneming de laatste jaren zou zijn toe te schrijven aan de economische crisis die dieven eerder op het inbrekerspad zet, de vrijlating van groepen misdadigers die hun straf hebben uitgezeten en aan de slimmere methoden om beveiligingssystemen te omzeilen.
De laatste studies tonen aan dat iets meer dan de helft van de inbraken tussen 2 en 5 uur ’s middags gebeurt. Bijna 80% van het geboefte werkt in steden en komt via de voordeur binnen. Het afgaan van het alarm doet negen van de tien inbrekers op de vlucht slaan. Als men eenmaal via braak binnen is, duurt het rondzoeken meestal niet langer dan 20 minuten. Volgens de gendarmerie wordt elke inbraak als een belangrijk crimineel feit beschouwd en komen technici altijd foto’s maken of vingerafdrukken opnemen. Als de inbraak gepaard gaat met opsluiting of mishandeling van de bewoners, komen andere technici ook DNA-sporen opnemen en zoeken naar bloedsporen, haren e.d.
De gendarmerie verhoogt de activiteiten bij het ontmantelen van inbrekersbendes die vooral actief zijn in het zuiden van Frankrijk. Weinig in trek bij de cambrioleurszijn Cantal, Lozère, Deus-Sèvres, Manche en Creuse. Via een andere statistische methode nog eens: van de Zuid-Franse departementen blijkt Lozère het minst getroffen door criminaliteit. Het hoogste aantal misdrijven per politieagent of gendarme wordt geteld in het departement Pyrénées-Orientales (37,2 misdrijven per diender tegen 6,4 in Lozère.) De statistieken geven de mate van criminaliteit aan, maar ook het mogelijke tekort aan politiepersoneel. Onveilige departementen in het zuiden zijn verder de genoemde Hérault, Gard, Haute-Garonne en Gironde, alle met misdaadcijfers van boven de 30 per politiefunctionaris. Rustige departementen zijn Ariège, Gers, Aveyron, Lot, Hautes-Pyrénées en Dordogne. Net iets beneden het landelijk gemiddelde scoren Lot-et-Garonne, Tarn-et-Garonne, Tarn, Aude, Landes en Pyrénées-Atlantiques.
Plaag: oplichterij, schurkenstreken, doorrijden na tanken
De Fransen hebben er een apart woord voor: la grivèlerie, het niet-betalen van genoten consumpties, het is een plaag voor het restaurantwezen. Oplichterij kent duidzend gezichten, zo constateerd de Observatoire national de la délinquance (OND) in een studie over oplichtingspraktijken en misbruik van vertrouwen, fenomenen die steeds grotere vormen aannemen: een taxi uitrennen zonder te betalen, een hotel uitsluipen zonder af te rekenen, doorrijden na een tankbeurt, weglopen van een terras als de ober binnen is. In 2008 zou het aantal gemelde oplichtingspraktijken de 200.000 hebben overschreden. Naast de bekende genoemde voorbeelden is er de laatste jaren een nieuwe werkgebied bijgekomen, de oplichting via internet. Het aantal bekend geworden gevallen daarvan in het totaal is gestegen van ruim 6% in 2005 tot 30% nu. Opvallend is verder dat de oplichtingen zich vooral op het platteland van Frankrijk voordoen en dat sommige regio’s er in negatieve zin uitspringen: Poitou-Charentes (+ 96%), Bretagne (+ 90%), Picardie (+ 87%), Aquitaine (+ 86%), Auvergne (+ 80%), Champagne-Ardenne en Franche-Comté (+ 70%.) Hoewel dichtbevolkte zones ook last hebben van de toenemende flessentrekkerij, groeit het aantal geconstateerde gevallen op het platteland aanzienlijk sneller. Niet zo verwonderlijk, meent het ministerie. La campagne verandert, tot ook de verste uithoeken is internet doorgedrongen en heeft ook de credit card plaatsgemaakt voor het vertrouwde chequeboekje.
Bliksem, hagel, kolkende watermassa’s, het is te verzekeren
Het onweert vaker in Frankrijk en veel leidingen zijn bovengronds. Daarom wordt geadviseerd om voorzieningen aan te brengen op de stopcontacten, of bij naderend onweer gevoelige elektrische apparatuur uit te schakelen.
Wie aan een ’s zomers romantisch kronkelende, licht ruisende rivier woont die ’s winters en in het vroege voorjaar echter regelmatig in een kwade kolkende watermassa verandert, zal zich niet gemakkelijk tegen overstromingsschade kunnen verzekeren. Slechts bij een uitspraak van de prefect namens de minister, op voorspraak van de burgemeester van een dorp of stad met een ondergelopen gebied, dat een streek is getroffen door een catastrophe naturelle, keert de verzekering de geleden schade uit aan de getroffenen, de sinistrés.
De eigenaar van de hond is verantwoordelijk voor de gedragingen van zijn viervoeter. Bij schade of verwondingen moet de schade worden vergoed, meestal door de WA-verzekering. Maar als de schade het gevolg is van de schuld van het slachtoffer, hoeft er niets te worden vergoed. Als iemand een huis betreedt met een duidelijk opschrift chien méchant en hij wordt gebeten, dan is dat pech voor het slachtoffer.
Franse verzekeraars stellen verschillende eisen aan de bescherming van een woning tegen inbraak. De meeste verzekeraars verlangen dat de voordeur is uitgerust met een slot en grendel volgens de norm A2P (Assurance prévention protection). Een vrij dure grap, tot € 1000 inclusief plaatsing. Sommige maatschappijen willen ook dat de ramen goed zijn beschermd met luiken of (ingemetselde) tralies; dat geldt zeker voor tweede (vakantie)woningen. Aan de huizen die permanent worden bewoond, worden over het algemeen minder strenge eisen gesteld. Wordt er vaker ingebroken, dan eisen de verzekeraars dat de beveiliging verder wordt verbeterd (zwaardere sloten, meer tralies en eventueel een alarminstallatie). Is een huis permanent bewoond en de bewoners gaan voor een langere periode weg dan in het contract staat vermeld (meestal 90 dagen), dan moeten zij de verzekeraar van de afwezigheid op de hoogte stellen. Bezitters van tweede huizen doen er goed aan een polis te nemen waarin geen voorwaarden zijn opgenomen over de perioden van niet-bewoning. De premies zijn dan wel 30 à 40% hoger dan bij verzekeringen van résidences principales.
Na het constateren van een inbraak moet men normaal gesproken binnen twee dagen aangifte (depôt de plainte) doen bij de politie/gendarmerie en moet de verzekeringsmaatschappij per aangetekende brief op de hoogte worden gebracht, met bijvoeging van een afschrift van de aangifte. Stuur vervolgens een opgave van de vermiste spullen met zo veel mogelijk bewijsmateriaal van de aanwezigheid van de gestolen waar vóór de inbraak, zoals betalingsbewijzen, garantiebewijzen, rekeningen van uitgevoerde reparaties en foto’s.
Dépanneurs aan de deur?, goed opletten. De France economische controledienst ontvangt jaarlijks meer dan 15.000 klachten over malafide ondernemingen die thuis een reparatie verrichtten. Zij schermen met ‘de verzekering betaalt’, maar dat is lang niet altijd het geval. Sommigen overhandigen een devis (offerte) en vragen te ondertekenen met de zelf te schrijven verklaring Devis reçu avant exécution des travaux. Dan wordt het een contract, waar moeilijk onderuit te komen is. Een devis is altijd nodig bij kosten van meer dan € 150.
Vergelijkende websites voor verzekeringen niet altijd betrouwbaar
Wie in Frankrijk een verzekering wil afsluiten en zich laat voorlichten door de websites die de verzekeraars en hun producten vergelijken, de comparateurs d’assurances, moet er rekening mee houden dat de informatie niet altijd even betrouwbaar is. Nogal wat van die vergelijkende sites onderhouden banden met de verzekeringsmaatschappijen, zo waarschuwt het Comité consultatif du secteur financier. Hij constateert dat het aanbod tamelijk onoverzichtelijk is en dat sommige comparateurs zich beperken tot een beperkt aantal contracten en allesbehalve een compleet overzicht bieden van het aanbod. Het comité vindt dat de websites veel transparanter moeten zijn over hun banden met de verzekeraars en dat bij het bestaan van dergelijk verbindingen klip en klaar moet worden vermeld door welke verzekeraar of assurantiebemiddelaar men wordt betaald. Ook moet er een garantie zijn dat dergelijke samenwerkingsverbanden niet van invloed zijn op de presentatie en selectie van de aanbiedingen. Bovendien moet duidelijker worden vermeld welke beperkingen zijn gebonden aan de aanbiedingen, zoals eigen risico’s, maxima van verzekerde bedragen, uitsluitingen e.d. De aanbevelingen van het CCSF worden nauwelijks gevolgd bij het huidige aanbod op internet. Zo komt een zoeker op de site van LeLynx.fr pas na heel veel moeite en zoeken te weten dat de site behoort tot de groep Admiral, eigenaar van verzekeraar L’Olivier. Hetzelfde bij Hyperassur, verbonden aan de Amerikaanse superverzekeraar Metlife, of bij Assurland, waarvan Covea de aandeelhouder is (Covea verenigt de verzekeraars MMA, MAAF en GMF.) Beter doet Quialemeilleurservice.com het, die op de homepage duidelijk meldt banden met AXA te hebben. De aanbevelingen van CCSF (o.a. consumentenorganisatie Que Choisir) zijn niet dwingend. Het Comité, bestaande uit 32 gekwalificeerde personen, is verbonden aan de nationale bank, de Banque de France, en kan slechts adviseren. De vergelijkende website voor de bankentarieven van Que Choisir is nog de enige die volledig onafhankelijk is.
(25.06.12)
Fransen houden niet van hun verzekeraars
Ondanks vriendelijk ogende advertentiecampagnes en prijzenacties lukt het de Franse verzekeraars niet om van hun slechte imago af te komen. Bijna driekwart van de bevolking (73%) meent dat de verzekeringsmaatschappijen niet echt luisteren naar de behoeften van de klanten en dat ze slechts op zoek zijn mogelijkheden om producten te verkopen. Meer dan 80% is ontevreden over het nodeloos ingewikkelde taalgebruik. De helft van het Franse publiek, zo leert een enquête, ervaart dat de verzekeraars hun klanten slechts als nummers zien. Toch zegt 81% dat het verzekeringsbudget in deze lastiger tijden zal worden gehandhaafd. Veel verzekerden menen dat het ingewikkeld is om van verzekeraar te veranderen, maar in de praktijk blijkt het opzeggen en elders afsluiten van een verzekering niet moeilijk. Men moet slechts de opzegtermijnen (meestal drie maanden) in acht nemen.
Verzekering van (vakantie)huis en inboedel
Huis en inboedel (habitation et son contenu) worden voor de verzekering tegen diefstal, brand, waterschade enzovoort als één geheel gezien. De algemene term voor deze zeer gebruikelijke verzekering is l’assurance multirisques habitation, waarin bovendien nog een WA-verzekering (RC, responsabilité civile) is opgenomen, echter niet altijd automatisch voor vakantiehuizen.
De gewone verzekeringsmaatschappijen en de ‘onderlinge’ (mutuelles) concurreren heftig met elkaar en verzinnen steeds wat nieuws. Het is dus zaak om bij het afsluiten van een verzekering flink te shoppen. Bij de courtier d’assurances, de verzekeringstussenpersoon, is het wat gemakkelijker om verschillende offertes te vragen. La multirisques habitation dekt de meest voorkomende schades: waterschade, brand, explosie, storm, diefstal (met braak meestal), natuurgeweld en de al genoemde WA met de gebruikelijke maximale dekking van € 100 mln. Bij het afsluiten van een polis is het zaak goed te letten op de eigen risico’s (franchise), de maximaal gegarandeerde uitkeringen en de begunstigden.
Een opstalverzekering voor een vakantiehuis is niet verplicht, maar wel sterk aan te raden. Maar een inboedelverzekering kan nuttig zijn voor weinig bezochte huizen, die gewild zijn bij inbrekers. Ook specifieke verzekeringen zoals die tegen overstromingen of lawines bovenop de bestaande verzekering zijn mogelijk. Wel moet er in die gevallen rekening mee worden gehouden dat de verzekeraar niet verder gaat dan het verzekeren – tegen een hogere premie – van driekwart of soms slechts de helft van de waarde van de spullen in het vakantiehuis. Waardevolle zaken als sieraden en kunstvoorwerpen vallen in dit geval niet onder de inboedelverzekering. Ook kan de verzekering extra maatregelen eisen zoals luiken en tralies voor de ramen, een videocamera. Sommige schorsen de verzekering zelfs bij langdurige afwezigheid.
Ondanks vriendelijk ogende advertentiecampagnes en prijzenacties lukt het de Franse verzekeraars niet om van hun slechte imago af te komen. Bijna driekwart van de bevolking (73%) meent dat de verzekeringsmaatschappijen niet echt luisteren naar de behoeften van de klanten en dat ze slechts op zoek zijn mogelijkheden om producten te verkopen. Meer dan 80% is ontevreden over het nodeloos ingewikkelde taalgebruik. De helft van het Franse publiek, zo leert een enquête, ervaart dat de verzekeraars hun klanten slechts als nummers zien. Toch zegt 81% dat het verzekeringsbudget in deze lastiger tijden zal worden gehandhaafd. Veel verzekerden menen dat het ingewikkeld is om van verzekeraar te veranderen, maar in de praktijk blijkt het opzeggen en elders afsluiten van een verzekering niet moeilijk. Men moet slechts de opzegtermijnen (meestal drie maanden) in acht nemen.
Bij afwikkeling van de schade kunnen verzekeraars moeilijk doen. Er bestaat de mogelijkheid om – zeker nuttig als je nog in Nederland woont – een expert d’assuré in te schakelen, een deskundige die opkomt voor de belangen van de verzekerde. De kosten van zo’n expert komen meestal voor eigen rekening, maar kunnen ook zijn opgenomen in de verzekering, dus even de polis nakijken. Als de twee experts – die van de verzekering en de expert d’assuré – het niet eens kunnen worden, kan een derde worden gevraagd. De kosten worden dan gedeeld door verzekeraar en verzekerde.
| Huizenverzekeraars vergeleken De Franse consumentenorganisatie Que Choisir heeft 15 gewone polissen Multirisques habitation (de gecombineerde opstal-, inboedel- en WA-verzekering) via een puntensysteem met elkaar vergeleken op criteria als premiehoogte en voorwaarden. Daarbij rolt de volgende rangorde uit de bus: AGF met haar AGF Habitation scoort het hoogste met 18 punten en de laagsten met 10 punten zijn Matmut, MMA en Pacifica (onderdeel van Crédit Agricole). De middenmoot (15 tot 11 punten) wordt gevormd door Banques Populaires, AXA, BNP-Paribas, GMF, Aviva, Crédit Mutuel, Générali, GPA, MAAF en Macif. Meer in het algemeen: de beste vergelijkingen van de Franse verzekeraars wordt gemaakt op de website van Assurland. |
Opzeggen verzekering wordt gemakkelijker
Om de verzekeringsmarkt met zijn steeds stijgende premies – meer dan de inflatie – concurrerender te laten werken, wil minister Hamon van Consumentenzaken het opzeggen van een verzekering gemakkelijker maken. De meeste particuliere verzekeringen, waaronder vooral de woonverzekering (assurance habitation multirisques) en de autoverzekering, gelden voor een jaar en worden stilzwijgend verlengd. Verzekerden kunnen pas opzeggen na afloop van het verzekeringsjaar met inachtneming van een opzegtermijn. Tussentijds opzeggen is niet mogelijk. De keuzevrijheid van de consument is daarmee beperkt, meent de minister en daarom is tot een andere regeling besloten.
In de praktijk komt het er niet van om over te stappen naar een betere/goedkopere verzekeraar wegens de korte periode waarin een verzekering kan worden beëindigd. Verzekeraars maken gebruik van deze situatie door hun premies jaarlijks fors te verhogen. Dat is slecht voor de koopkracht en heeft als risico dat mensen zich niet verzekeren, zegt een wetsvoorstel dat aan de ministerraad is aangeboden. Het moet mogelijk worden verzekeringen binnen een jaar op te zeggen met een opzegtermijn van een maand. De te veel betaalde premie moet dan worden teruggestort binnen een maand. Treuzelt de verzekeraar daarmee, dan zal hij rente moeten gaan betalen. Bij een autoverzekering moet de opzegger aantonen dat hij elders een andere verzekering heeft afgesloten, teneinde te voorkomen dat hij onverzekerd gaat rondrijden, een nog steeds veel voorkomende verschijnsel in Frankrijk. Vooralsnog gaat het om de multirisques habitation en responsabilité civile automobile (WA-autoverzekering). Het komt nogal eens voor dat via marketingtechnieken aanvullende verzekeringen worden aangeboden, die de consument in het geheel niet nodig heeft omdat hij via andere polissen al tegen het risico is verzekerd. Als een consument hier zelf achter komt, kan bij binnen 14 dagen die verzekering (bijvoorbeeld reisverzekering, verlies of diefstal telefoon e.d.) beëindigen. Ook hier moet de verzekering de al betaalde premie binnen 30 dagen terugbetalen.
(06.05.13)
Bij het vaststellen van de schade is het ook in Frankrijk van belang de aankoopnota’s te bewaren, foto’s te maken van het interieur en vooral op tijd, binnen de daarvoor gestelde termijn, de schadeclaim in te dienen. Bij het vaststellen van de premie geldt als basis het aantal kamers. Onder deze pièces worden niet gerekend de keuken, hal, overloop, badkamer, wc en opslagplaats. Een kamer groter dan 40 m² telt als twee kamers, maar kamertjes kleiner dan 7 m² worden niet meegerekend.
| Verzekering elk jaar verlengen Naast de abonnementen op kranten en tijdschriften zullen ook de verzekeringen jaarlijks moeten worden verlengd. De maatschappijen moeten een herinnering sturen en een bevestiging ontvangen dat de verzekering kan worden verlengd. Aan stilzwijgende verlengingen is een einde gekomen per 1 januari 2012. Als de herinneringsbrief later dan 14 dagen voor het verstrijken van het premiejaar is verschenen, kan de verzekerde binnen 20 dagen de polis beëindigen. Mocht de verzekeraar in het geheel niet van zich laten horen, dan kan de verzekerde op elk moment opzeggen. Een aangetekende brief is voldoende. |
Voorbeeldbrief om een verzekering tussentijds op te zeggen.
Het is mogelijk een verzekering tussentijds op te zeggen in gevallen als verhoging van het risico, overlijden van de verzekerde, verkoop van het verzekerde, wijziging van de gezins- of huwelijkssituatie, andere baan, pensionering, faillissement.
| Naam, voornaam adres Recommandée avec avis de réception |
Madame, Monsieur,
Par la présente, je vous informe de (verklaring van de reden van opzegging).Compte tenu de ces circonstances, je vous prie de bien vouloir prendre acte de la résiliation de mon contrat d’assurance souscrit auprès de votre compagnie sous le (polisnummer invullen), conformément aux dispositions de l’article L 113-16 du Code des assurances.
Je vous saurais gré de me faire parvenir, dans les plus brefs délais, le remboursement de la partie de la prime afférente à la période non couverte par l’assurance (in geval van jaarlijkse betaling of anders vragen om een stopzetten van de automatische afschrijving.)
Vous remerciant, je vous prie de croire, Monsieur le Médiateur, à l’expression de mes respectueux sentiments.Plaatsnaam, le ….. 20..
Naam van de verzekeringsmaatschappij
(plaatsnaam en adres)
Handtekening
Bij schade als brand en waterschade wordt geen geld uitgekeerd, maar vergoedt de verzekering de kosten van herbouw en vernieuwing. Het Franse systeem kent twee varianten van de manier waarop schade aan een huis wordt vergoed. De normale procedure is dat de expert een flink percentage van de herbouwkosten af neemt wegens slijtage, ouderdom, beschadigingen en dergelijke, de vetusté. De uit te keren som is veel lager dan de herbouwkosten. Wie het niet eens is met de korting kan op eigen kosten een contra-expertise laten uitvoeren. Een andere procedure geldt bij een verzekering tegen de actuele nieuwwaarde (garantie valeur à neuf of rééquipement à neuf). De meeste nieuwe polissen worden met deze garantie afgesloten. Er zijn echter nog tal van andere contracten waarbij de verzekeraar rekening houdt met die vétusté van een vast percentage van 25. Meent de verzekeringsman dat de slijtage hoger is, dan zal de uitkering lager worden. En ook andersom. Sommige verzekeraars berekenen de vétusté alleen als deze hoger is dan 25% van de waarde van het verzekerde goed. Als hij de slijtage schat op 50%, wordt ook slechts de helft van de herbouw- of herstelkosten vergoed. Het is derhalve zaak om oude polissen nog eens goed na te lezen of bij onduidelijkheid navraag te doen bij het verzekeringskantoor.
Bij brand kan het soms noodzakelijk zijn een bewijs over te leggen dat de schoorsteen jaarlijks is geveegd, een certificat de ramonage. De kosten van het schoorsteenvegen verschillen nogal per regio, in de mate van vervuiling en door de keuze van het bedrijf. In Parijs betaalt men voor één schoorsteen tussen de € 65 en € 75 en in de provincie tussen de € 40 en € 65, voorrijkosten in beide gevallen meegerekend. De ramonage moet gebeuren door erkende ondernemingen, aangesloten bij het Organisme professionnel de qualification et de classification du bâtiment (OPQCB), en niet door aanbellende onbekende dienstenaanbieders. In folders wordt in de herfst altijd veel reclame gemaakt voor bûches ramoneuses, dat zijn ‘houtblokken’ waarvan de ‘rook’ het schoorsteenkanaal zou reinigen. Het certificaat dat bij deze bûche wordt overhandigd, is van nul en generlei waarde.
Het onweert vaker in Frankrijk en veel leidingen zijn bovengronds. Daarom wordt geadviseerd om voorzieningen aan te brengen op de stopcontacten, of bij naderend onweer gevoelige elektrische apparatuur uit te schakelen. Veel Fransen op het platteland hebben zo hun eigen oplossingen: niet door de hoofdschakelaar van de groep van de meterkast uit te schakelen, maar eenvoudig door de stekkers uit de stopcontacten te trekken en de antenne-aansluitingen uit de contactdozen. Met name voor gevoelige apparatuur zoals computer, modem, fax en telefoon is voldoende beveiligingsapparatuur te koop.
Spullen in huis die verbranden, worden gestolen of door de bliksem onbruikbaar worden, zullen normaliter tegen de dagwaarde worden vergoed. Een kapot geraakt televisietoestel van tien jaar oud wordt niet meer vergoed. Bij schade of verlies van een tv rekenen de meeste verzekeraars met een waardeverlies van 10% per jaar (voor computers soms zelfs 20%). De laatste jaren zijn de verzekeraars er echter meer en meer toe overgegaan om verloren gegane of gestolen spullen tegen nieuwwaarde (la valeur à neuf) te vergoeden. Wel zijn ook hier altijd aankoopnota’s over te leggen. Kostbaarheden vallen ook onder het contrat multirisque habitation, maar kennen een vergoeding met een plafond van 10 tot 30% van de totale verzekerde waarde van het onroerend goed. De waarde van de verzekerde inboedel wordt geïndexeerd volgens de indices van de FFB, Féderation Française du Bâtiment.
De Franse verzekeringsmaatschappijen doen de laatste jaren steeds moeilijker bij het uitkeren van verzekeringspenningen. Zij zeggen verlies te lijden op de inboedel- en opstalverzekeringen. De maatschappijen moeten steeds meer uitkeren aan huiseigenaren die schade hebben opgelopen als gevolg van natuurverschijnselen als rivieroverstromingen en zware stormen. Ook het aantal branden is toegenomen. De hedendaagse consument omringt zich met alle mogelijke elektronische apparatuur, die kapot kan gaan door stroomstoringen, blikseminslag en dergelijke De maatschappijen volgen liever een stringent beoordelingsbeleid in plaats van dat ze de tarieven verhogen. Er wordt meer op de ingediende facturen gelet en bij het ontbreken van bewijsmiddelen zal niet worden Als de verzekeraar weigert de schade van inbraak, waterschade of schade aan de auto te vergoeden met een vage omschrijving van deze uitsluiting, dan hoeft men dat niet te accepteren. De wet zegt heel duidelijk dat de weigeringsgronden niet algemeen of vaag mogen zijn geformuleerd, maar concreet en met name moeten worden omschreven. Bovendien is het vervolgens aan de verzekeraar om te bewijzen dat de uitsluiting terecht is of is gedaan op grond van nalatigheid van de verzekerde.
Schade moet worden gemeld via een aangetekende brief, lettre recommandée avec demande d’avis de réception, en wel zo snel mogelijk: maximaal binnnen 2 dagen bij diefstal, 5 dagen bij brand, waterschade, gebroken ruiten, schade aan elektrische apparaten, 4 dagen bij hagelschade en 10 dagen na het arrest in de staatscourant dat een gebied is aangemerkt als rampgebied (état de catastrophe naturelle.)
| Facturen en bonnen bewaren De Franse verzekeringsmaatschappijen doen steeds moeilijker bij het uitkeren van verzekeringspenningen. Zij zeggen verlies te lijden op de inboedel- en opstalverzekeringen. Ging er twee jaar geleden nog geld bij de uitkeringen van autoschade, de situatie is nu omgekeerd. De verzekeringsmaatschappijen moeten steeds meer uitkeren aan huiseigenaren die schade hebben opgelopen als gevolg van natuurverschijnselen als rivieroverstromingen en zware stormen. Ook het aantal branden is toegenomen. De hedendaagse consument omringt zich met alle mogelijk elektronische apparatuur, die kapot kan gaan door stroomstoringen, blikseminslag e.d. De maatschappijen hebben gekozen voor een stringent beoordelingsbeleid in plaats van het verhogen van de tarieven. Er wordt veel meer op de ingediende facturen gelet en bij het ontbreken van bewijsmiddelen zal niet zal worden uitgekeerd. |
Als eigenaar van een gîte of chambre d’hôtes moet je ook iets omtrent de verzekering hebben geregeld. Meestal volstaat de WA van de gewone verzekering op huis en inboedel, de assurance d’habitation multirisque. Als na raadpleging van je verzekeringsagent die WA (responsabilité civile) niet toereikend blijkt voor de verhuurde gîte, bijvoorbeeld in geval van overstromingen of ander natuurlijk ongerief, kan een bijverzekering nodig zijn. Het is in elk geval verstandig om de verzekeringsman te melden dat een deel van het huis of een andere opstal op je grond wordt verhuurd. In het huurcontract kan dan worden gemeld hoe de verzekering bij brand of overstroming is geregeld: helemaal niet of (gedeeltelijk) via de assurantie van de verhuurder. Een rechtsbijstandsverzekering afsluiten lijkt niet onverstandig. Officieel moet het zo: de verhuurder dient zich te verzekeren tegen brand, ontploffingen, terroristische acties, natuurrampen, waterschade en soms ook stormschade en diefstal. Bij brand, diefstal en dergelijke die de schuld is van de huurder, wordt de verhuurder schadeloos gesteld. Zijn verzekeraar gaat dan wel proberen de schade op de huurder te verhalen. De verhuurder kan vragen om af te zien van dit verhaalsrecht (abandon de recours), maar als de verzekeraar dat niet wil, moet de verhuurder de huurders daarvan wel op de hoogte stellen, zodat zij in hun polis de garantie villégiature kunnen laten opnemen (schade die wordt berokkend tijdens de huur van een vakantieonderkomen.) Uiteraard kan de huurder ook proberen om de schade via zijn eigen WA-verzekering uit te laten keren.
Bonus-malus mag nog steeds in Frankrijk
Het systeem van het verzekeren van de auto (assurance auto) is in Frankrijk vergelijkbaar met dat in Nederland. Eigen risico, verplichte WA all risk, no-claimkorting enzovoort. Franse verzekeraars hanteren verplicht nog het bonus-malussysteem. Rijden zonder verzekering kan een veroordeling leveren van € 3750 en twee jaar gevangenisstraf bij herhaling.
Bij elk jaar schadevrij rijden wordt de premie met 5% verlaagd tot een maximum van 50% korting. Nederlanders die hun auto in Frankrijk willen laten verzekeren, kunnen bij hun oude maatschappij in Nederland een formulier opvragen (meestal in het Engels) waarin wordt verklaard dat de verzekerde al dan niet schadevrij heeft gereden. De Franse verzekeraar houdt daarmee dan rekening bij de vaststelling van de premie. Bij schade wordt in Frankrijk de premie met 25% (12,5% als men gezamenlijk schuldig is aan de schade) verhoogd, met de mogelijkheid van extra verhogingen bij ernstige misdragingen op de weg tot een maximum van 400%. Premieverschillen zijn er voor de verschillende zones waarin de autorijders wonen en of de bestuurder een hij of een zij is; Parijs, Lyon en Marseille zijn duur, vrouwelijke verzekerden betalen minder premie.
Op internet staat de website Assurland, waarin de verzekeraars met elkaar worden vergeleken. Let bij het invullen van de zoekcriteria goed op het eigen risico, la franchise. Op de site van 321.auto is een berekening te maken van de goedkoopste verzekeringen. Ook wordt het afsluiten van verzekeringen via internet steeds populairder; de premies kunnen tot 30% lager zijn.
De verschillende soorten autoverzekering zijn: de verplichte ‘WA’ (l’assurance automobile obligatoire de responsabilité civile of kortweg une assurance au tiers), de uitgebreidere ‘WA’ die vergoedt tot de maximale dagwaarde van de auto (la garantie tierce collision of la garantie dommages collision), de ‘all risk’ (l’assurance tous risques of dommages tous accidents) en een vorm van bijstandsverzekering (l’assistance et la garantie conducteur). Deze laatste dekt de onkosten van terugrijden vanuit het buitenland bij een ongeval, wegslepen, nieuwe onderdelen ophalen enzovoort en verleent ook een vergoeding in de ziektekosten bij een ongeval waarbij de chauffeur door eigen schuld gewond is geraakt. In het daagse spraakgebruik heeft men het in Frankrijk over drie vormen van autoverzekering: tiers, tiers étendu, tous risques. Tiers is een eenvoudige WA-verzekering met lage premie en beperkte dekking, tiers étendu: WA-verzekering, verzekerd tegen diefstal en hulp bij pech. Tous risques, vrijwel alles is verzekerd.
Eind 2012 moest er een einde zijn gekomen aan de verschillende premies die mannen en vrouwen betalen voor hun autoverzekering. De meeste Franse verzekeraars leggen aan mannelijke autorijders hogere premies op, in het bijzonder aan jeugdigen, omdat statistieken uitwijzen dat zij vaker het slachtoffer zijn van ernstige verkeersongelukken. Het komt er soms op neer dat een jongeman 50% meer premie betaalt dan een leeftijdgenote. De verschillen dienen volgens Europese richtlijnen te worden opgeheven. In de praktijk komt dit neer op premieverhogingen voor de vrouwen (gemiddeld 25%) en minder premie voor de mannen. Volgens de verzekeraar Macif, de grootste autoverzekeraar in Frankrijk, zullen jonge vrouwen hun premies gevoelig zien stijgen en de vrees bestaat dat sommigen het moeilijk zullen krijgen bij het vinden van een betaalbare maatschappij.
Schoolverzekering lijkt toch wel nodig. Bij uitjes vergoedt de multirisque wel de schade die aan anderen wordt toegebracht, maar niet de schade die de scholier zelf oploopt tijdens b.v. schoolreisjes.
Bij diefstal van de auto (jaarlijks wordt een kwart miljoen auto’s gestolen) moet men direct aangifte doen bij de politie. Via een aangetekende brief avec accusé de réception stelt de gedupeerde vervolgens zijn verzekeraar op de hoogte en stuurt alle gegevens op, alsmede een kopie van de aangifte. Ten slotte is het nodig de prefectuur in te lichten en het nummer van het kentekenbewijs (carte grise) op te geven via het sturen van een kopie van het document. Als de auto na een maand niet is teruggevonden, keert de verzekeraar uit op basis van de geschatte dagwaarde of naar de aanschafwaarde, uiteraard afhankelijk van de polisvoorwaarden.
Bij een eerste schade wordt in Frankrijk de premie met 25% (12,5% als men gezamenlijk schuldig is aan de schade) verhoogd, met de mogelijkheid van extra verhogingen bij ernstige misdragingen op de weg tot een maximum van 400%. Bij het tweede ongeval wordt de coëfficiënt 1,56 en loopt zo verder door 3,5 bij een zesde incident. Maar chauffeurs die al ten minste drie jaar op een bonus van 50% zitten, wordt het eerste ongeluk niet via een malusbestraffing aangerekend. En bij wie gebukt gaat onder een malus na twee jaar schadevrij rijden, komt de coëfficiënt weer op 1 te staan, ofwel: men betaalt de gewone premie en de jaarlijkse opbouw van 5% bonuskorting kan weer beginnen. Premieverschillen zijn er ook nog voor de verschillende zones waarin de autorijders wonen en of de bestuurder een hij of een zij is; Parijs, Lyon en Marseille zijn duur, vrouwelijke verzekerden betalen minder premie. Als de auto betrokken is geweest bij een zware aanrijding komt daarvan een aantekening op de carte grise.
Voor auto’s die zijn opgeknapt na een ernstige aanrijding moet nog een procedure worden gevolgd alvorens deze opgelapte wagens weer de weg op mogen. Een auto-expert zal eerst een akkoord moeten geven. Bij decreet is vastgesteld dat de maatregel is bedoeld om deze auto’s tijdelijk uit het verkeer te halen als zij een risico voor de veiligheid opleveren. Een expert zal de wagen op vier punten gaan beoordelen: belangrijke vervormingen van de carrosserie, van de uitlijning, van de ophanging en van de veiligheid (gordels bijvoorbeeld). Als bij één van deze punten een gebrek wordt geconstateerd, vraagt het ministerie van Binnenlandse Zaken het uit het verkeer nemen van de auto. De eigenaar wordt per post op de hoogte gesteld en behoudt zijn kentekenbewijs (carte grise). Pas als het gebrek is hersteld, zal de wagen weer mogen rijden als de expert de uitgevoerde reparatie heeft goedgekeurd. De kosten van de keuring zouden in de buurt van de € 300 komen, maar kunnen bij de verzekering worden verhaald.
De goedkoopste autoverzekeraars zijn AXA, Maif en Matmut, veruit de duurste is Generali. Uiteraard bestaat er een relatie tussen de hoogte van de premie en de voorwaarden. Zo bezien scoort AXA dan weer laag en doet Generali het heel goed. De verschillende soorten autoverzekering zijn: de verplichte ‘WA’ (l’assurance automobile obligatoire de responsabilité civile of kortweg une assurance au tiers), de uitgebreidere ‘WA’ die vergoedt tot de maximale dagwaarde van de auto (la garantie tierce collision of la garantie dommages collision), de ‘all risk’ (l’assurance tous risques of dommages tous accidents) en een vorm van bijstandsverzekering (l’assistance et la garantie conducteur.) Deze laatste dekt de onkosten van terugrijden vanuit het buitenland bij een ongeval, wegslepen, nieuwe onderdelen ophalen enzovoort en verleent ook een vergoeding in de ziektekosten bij een ongeval waarbij de chauffeur door eigen schuld gewond is geraakt.
Ook in Frankrijk bestaat een vergelijkbare vorm van de Nederlandse waarborgverzekering voor gevallen waarin geen sprake is van een traceerbare tegenpartij, zoals in de bekende situaties van doorrijden na een aanrijding. Bij aanrijdingen waarvan de schuldige er vandoor is gegaan of niet verzekerd is, heeft een slachtoffer recht op schadevergoeding. Naar schatting rijden 600.000 tot 800.000 automobilisten rond zonder verzekering. Zo’n fonds – le fonds de garantie automobile (FGAO) – kan men ook te hulp roepen als de verantwoordelijke tegenpartij niet of onvoldoende is verzekerd. Het fonds (omgedoopt tot Fonds de garantie des assurances obligatoires de dommages), treedt alleen op bij ongelukken die in Frankrijk zijn gebeurd, maar kan niet worden ingeroepen bij aanrijdingen met voertuigen afkomstig uit landen waarmee FGA geen overeenkomst heeft (bijvoorbeeld Zweden en Zwitserland). In die gevallen moet de gedupeerde zich wenden tot het Bureau central français (1, Rue Lefevre, 75431 PARIS Cedex 9. tel. 01 49 93 65 50). In alle overige gevallen moet de benadeelde een aangetekende brief sturen (FGA, 64, rue Defrance, 94307 Vincennes CEDEX, tel. 01 43 98 77 00).
De FGAO wordt gefinancierd via de 1,2% van de premies die de verzekerden betalen. In de meeste gevallen zal de verzekeraar de zaak met de FGAO regelen, maar men kan ook via een formulier via internet zelf contact opnemen www.fondsdegarantie.fr – Espace de téléchargement). Materiële schade is niet gedekt als de dader niet bekend is, alleen bij zwaar letsel of de dood keert de FGAO uit.
Aanrijdingen met groot wild gebeuren vaak, jaarlijks zijn er 23.500 botsingen met reeën (69%), wilde zwijnen (24%) en herten (7%), veelal in de Elzas, Lotharingen, Seine-et-Marne en La Sologne. Bij letselschade moet men dit melden aan de verzekeraar die een beroep doet op de FGAO. De oude eigen risico van € 300 op materiële schade bij aanrijdingen met wil is op last van Brussel vervallen. Maar de Franse overheid voert toch weer een eigen beleid en heeft bij het afwikkelen van autoschade als gevolg van aanrijdingen met wild (reeën, herten, wilde zwijnen) weer een eigen risico ingevoerd en wel van € 500 per ongeval. Het garantiefonds, gefinancierd door verzekeraars en verzekerden, moest in 2010 circa 80.000 gevallen afhandelen. De sterke stijging van het aantal botsingen met wild heeft alles te maken met de groei van het aantal vrij rondlopende dieren onder meer als gevolg van het zachtere klimaat en de enorme voortplanting bij wilde zwijnen. Ook het dalende aantal jagers veroorzaakte een ongewoon sterke groei van het wild.
