Dit onderwerp bevat 33 reacties, 4 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 7 jaren, 3 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Wij staan allebei vanaf de zijlijn te kijken en hebben allebei een andere mening van hoe het spel gespeeld moet worden.
Ik ben nog steeds fan van Macron, vergis je niet, ik schrijf alleen van wat ik op straat ervaar.
Nee hij is geen toverfee, maar zo zien de fransen het niet.
Ik snap best wel dat hij goede bedoelingen heeft met al zijn optreden waar ook ter wereld, maar dat ontgaat de fransmens totaal.
Hun willen geld zien, ze krijgen er een paar tientjes loon bij zei hij, nou daar komen we al snel in een ander verhaal, ze gaan dubbel betalen (én CSG, én Tax d’H)
Ze willen actie zien (op een enorme stapel snelle media na is de Loi de travail nog steeds ver weg).
Ik snap best wel dat een traag land als dit een aardverschuiving aan werk moet verzetten om te veranderen, maar doe dat dan ook zo zichtbaar dat men (het volk) het ziet.
Echt, ik praat niet over de foeteraar die wel eens over zou kunnen stappen naar Le Pen of Mélenchon, ik heb het over (al eerder een beetje uit de doeken gedaan) directeuren en hoge piefen van grote verantwoordelijke bedrijven.
Zij zitten met hun neus boven op de politiek, de politiek beslist bijna hun bestaan, en ze missen Macron.
Wat kan hun nou die lage lonenlanden schelen, ze zitten met honderdduizenden personeelsleden in china, korea, japan, brazilie, India, en binnenkort afrika, wat nou die paar polen.
Ze willen van die verdomde lasten af die ze al jaren de nek omdraait, van die enorme bureaucratie die ze steeds weer dwarsboomt, ze willen internationaal flexibeler zijn en geen hijgende vakbonden die de boel beslissen.
Die paar polen zijn echt nog een duppie waard om je daar druk om te maken.
Ik denk eerder dat Macron dat doet niet zozeer om Frankrijk als land, maar om Frankrijk als macht.
Macron wil laten zien dat hij europa de baas is, dat denk ik.
Europa de baas tegen de lastieg partners, en europa de baas tegen zijn eigen volk.
Dat was voor mij nou niet echt nodig.
Gisteravond met m’n zwager gesproken over dit verhaal, hij weet ook echt niet wat de bedoeling van Macron is, een verhaal met een grote schaduw.Cees.
We hadden het trouwens ergens over verzorgingstaat.
Ik heb nieuwe lenzen nodig.
Al meer dan twintig jaar heb ik de zelfde sterkte, al tig keer ben ik bij de oogarts geweest voor niks want er veranderd gewoon niets.
Afspraak maken, wachttijd 3 maanden, controle 35 euro, resultaat 2 weken later, afspraak brilleman, papiertje van de oogarts inleveren, bestellen, drie weken levertijd.
Ik wil dat gewoon niet, als ik last van m’n ogen krijg zeg ik dat wel, alstublieft kunt U me gewoon de lenzen leveren.
Non monsieur, dat kan niet zonder ordonnance.
Ik reken af, 96 euro.
Samen 131 euros, meer dan 4 maanden werk, dank U.
Ik bestel ze nu in UK, gisteren om 10h45 gedaan per internet, net binnen (11h53) via DHL,
35,68 euros dank U wel.De fransen snappen het gewoon niet, ze hebben geen enkel idee hoe al deze wetjes die ze menen nodig te hebben om ze te beschermen alleen maar tegen ze werken.
Cees.
Enfin, iets goeds is uiteindelijk toch voortgekomen uit al dat geschreeuw vanaf de zijlijn: Macron zal in het vervolg communicatiever opereren en meer samenwerken met de pers. Hoera.
Dat is voor een groot deel de oorzaak van de onvrede en onbegrijpelijk dat hij dit heeft laten gebeuren. Wie bekend is met verandermanagement weet dat je moet beginnen met een paar maatregelen die simpel door te voeren zijn zodat snel wat succesjes kunnen worden gemeld. Dat heeft hij ook gedaan, bijvoorbeeld het verbod op familie-baantjes, maar hij is het belangrijkste vergeten: het claimen van het succes. Je moet breed aankondigen wat je als eerste gaat aanpakken en waarom en als het dan gelukt is moet je dit breed in de media uitmeten om het succes te claimen zodat meer mensen achter je beleid gaan staan en de tegenstand (vakbonden) verzwakt.
Gezien z’n opleiding moet Macron en z’n team dit weten, en toch heeft hij besloten om de media juist te mijden.
Met Jako ben ik het volledig eens, met Cees gedeeltelijk. Wel wil ik Jako er op wijzen dat ook Hollande, die bepaald persvriendelijk was, vanaf de eerste dag van zijn aantreden tot de grond toe werd afgebroken in de pers.
Ik kwam een interessant artikel tegen van Nathalie MP (Potin) op Contrepoints.org, getiteld “Macron pris au piège du discours de la réforme”. Volgens mij een scherpe analyse, waarmee we het alledrie eens kunnen zijn, neem ik aan.
Op Linkedin een korte omschrijving wie Nathalie MP is.
Macron heeft inderdaad een forse achterstand opgelopen door onhandig omgaan met publiciteit. Vandaag hoopt hij dat gedeeltelijk goed te maken met een eerste uitgebreid interview in Le Point, helaas alleen voor abonnees te lezen. Maar ongetwijfeld wordt het interview in andere bladen uitgebreid besproken.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
