Er stond een fraai stukje in de Le Monde van zaterdag, geschreven door Jean-Paul Cluzel, ‘gay, catholique et libéral’. Deze 65-jarige UMP’er is een énarque, behoort tot het groepje Juppé en is opperdirecteur van de openbare musea en het Grand Palais in de lichtstad. In dit artikel beschrijft hij de verrechtsing van de UMP en het feit dat het libéralisme in de UMP alleen economisch nut dient maar het morele, liberale gedachtengoed ver te zoeken is in deze partij dankzij de strijd Coppé/Fillon en uiteindelijk de toon van Coppé.
Hij haalt aan dat zijn partijgenoten graag aanhalen dat de familie de hoeksteen van de maatschappij is maar hij onderstreept dat de tijden zijn veranderd en dat de helft van de huwelijken op echtscheiding uitlopen, dat de helft van de kinderen geboren worden buiten de echtelijke stee en een kwart van de kinderen opgroeien in een éénoudergezin. Nog niet meegeteld al die grootouders die ingeschakeld zijn om hun klein-kroost groot te brengen. Of te wel, (noot van de auteur) de hetero’s brengen er niet veel van terecht.
Dan schiet hij nog eens raak door te stellen dat de RK kerk jarenlang homoseksualiteit ontkent heet en ondertussen de priesters fraai hun gang konden gaan met hun toevertrouwde jongetjes.
Als laatste haalt hij nog eens aan dat als de de katholieke kerk een religieuse wet wil opleggen bovenop een burgerlijke wet dan is er sprake van zoiets als de ‘charia’.
Mooi verhaal mijns inziens
Ingrid
