Oldi, ten eerste voel ik mee met het gemis van een normaal koningshuis in een land waar wel een monarchie is.
Ik kom met regelmaat in Brussel (eens per 2 – 3 weken voor werk) en de eerste keer dat ik op een mooie zondag een wandeling wilde maken kwam ik langs het paleis, volledig afgezet door een hoge muur van steen, hout en plastic, de aandoenlijke tuin van het vorstenhuis is met veel bombarie afgeschermd voor het Belgische mensenoog.
Ik verbaasde me er over, ik dacht dat de Belgen meer zoals hun noorderburen waren.
Ik neem aan dat jouw opmerking “oude tantes uit de bol gaan” op mij slaat daarom wil er op in gaan.
Ten eerste moet het wel op mij slaan want als je goed gekeken hebt – niet alleen in een krant die al redenen genoeg heeft om wat betreft het koningshuis de wenkbrauwen op te halen- dan heb je kunnen waarnemen dat het overgrote merendeel van de zichtbare fans (de oude tantes zaten thuis voor de buis) een flink eind onder de pensioengerechtigde leeftijd zat.
Verder wil ik me distantiëren van de verdenking dat ik mee zou doen aan massahysterie (daar hoort voetballen vast niet onder volgens jou) emotionele hengelsport naar tranen, of een toegevoegde waarde voor de sentiment index.
Ik ben koningsgezind uit redenen die je eerder hebt kunnen lezen, en ik omarm het koningshuis omdat ik van mening ben (puur uit zakelijk en sociaal oogpunt) dat een koningshuis als het Nederlandse ver boven elke andere bestuursvorm uitsteekt, zeker boven het Franse.
(4th of july is ook erg goed)
Dit soort feesten geeft de mensen een positieve boost wat zeker het moraal van menig fransmens wel kan gebruiken.
Ik ben niet tegen monarchie noch republiek, in het geval van het Nederlandse vorstenhuis denk ik dat je blij mag zijn met deze situatie.
Het schreeuwen van de republikeinen met een zielige vertoning van een meisje in een Tshirt en zestig demonstranten kan noch door de volkskrant, noch door welke andere negatieve journalist goed ter berde worden gebracht, zoals Sonja Barends al zei “met deze koning heb je een republiek”.
Frankrijk, een land vol met eenlingen, het hoogste aantal zelfmoorden, het hoogste aantal pilleneters, het hoogste aantal die geen lust tot werken hebben, het hoogste aantal alcoholverslaafden, Frankrijk een land waar de helft van de huwelijken strand, waar een kwart van de kinderen onder erbarmelijke omstandigheden leeft, waar oude mensen op straat je aankleven om aandacht, het Frankrijk waar een oude man in de Charente een bord in de tuin heeft geplaatst -nee niet een tekoop bord, maar een met de tekst “ik zoek een vrouw om samen verder te gaan”- Frankrijk een van de landen het meest pessimistisch, dit Frankrijk zou wel een boost kunnen gebruiken van een koning of een Obama.
Tranentrekkers of niet, het blijkt dat hoe hoger je op de door jou zo mooi genaamde “sentiment-index” staat, hoe beter het de samenleving toegaat.
