Voor de aardigheid nog snel een paar zaken opgezocht: dat Comité d’Entreprise van de EDF/GDF steekt inderdaad met kop en schouders uit boven de rest in Frankrijk. Voor een deel – ik ga bijna op de stoel van een een CGT woordvoerder zitten – zou je kunnen zeggen: aanvullingen op te magere voorzieningen via reguliere ziektekostenvoorzieningen, mag een onderneming dan niet z’n best doen met het invullen van zijn niet alleen economische maar ook sociale taak? Maar toch, van de cijfers die hier genoemd worden val je toch wel even stil.
Dat alle werknemers en gepensioneerden een speciaal <<tarif agent>> hebben voor hun elektrarekening (10 à 15 procent van normaal) liep in 2010 al aardig in de papieren: de Franse Rekenkamer berekende dat op een totaal bedrag van 2,3 miljard euro waarvoor de koster van de EDF/GDF energiegemeenschap met de collectezak bij de overige particuliere abonnees langs gaat.
Nu in deze roerige tijden het woord “pouvoir d’achat” niet van de lucht is en nominale salarissen in Frankrijk vergeleken worden met die in het buitenland wordt het toch tijd om stil te staan bij de secundaire arbeidsvoorwaarden van EDF/GDF: de geringe animo bij de Franse jeugd om als start-up te beginnen wordt aan de hand van dit korte overzicht wel verklaarbaar.
Koopkrachtplaatjes: een vak apart. In Nederland wordt daarmee al decennia lang behendig gegoocheld door economen van het Centraal Planbureau, van betrokken ministeries, het CBS, de Consumenten organisaties, NIBUD, vakbeweging etc. En in Parijs worstelt de OESO zich moedig door internationale vergelijkingen heen. Er is meer dan alleen het loon, de belastingdruk, subsidies en noem maar op. Ingewikkeld allemaal.
Maar mocht u een agent EDF tegenkomen die over zijn pouvoir d’achat klaagt vraag dan eens naar zijn secundaire arbeidsvoorwaarden.
Nog een nabrander over de koopkracht hier in Frankrijk: waarom betaal ik bij een grote hypermarché voor een nauwelijks half volle boodschappenkar het dubbele van wat ik in Nederland of Duitsland voor een volle moet afrekenen bij de kassa? Sarkozy heeft daar in één van zijn eerste grote persconferenties al een keer wat over gezegd toen hem haast persoonlijk werd verweten dat het prijsniveau van met name levensmiddelen zo hoog is in Frankrijk. Dames, heren journalisten, uw vraag verbaast me enigszins. Ik dacht altijd dat uw beroep met zich meebracht te rapporteren over feiten, meningen en daar ook onderzoek naar te doen. In de cijfers die mijn deskundigheden me hebben aangereikt kan ik niets anders lezen dan dat de ons omringende landen behoorlijk goedkoper zijn. Is dat niet een aardig terrein om uw pijlen eens nader op te richten?
