Cees, om te beginnen van harte gefeliciteerd met je 55e verjaardag! Ik hoop dat je een fijne dag hebt.
’t Kan nog vreselijker bij mij: mijn bed is 140×190! Dat staat ook op mijn website. Mijn klanten vinden het altijd een prima bed en een fijne matras (dat is belangrijk). Het ontbijt is simpel frans, een croissant, een broodje en een beschuit (voor het NL tintje). Boter, twee soorten jam, koffie of thee, voor 6 euro pp.
Mijn klanten zijn lange-afstandwandelaars, meestal Fransen. Ze blijven maar één nacht. En ze zijn blij dat ze een dak boven hun hoofd, een bed en een douche hebben. Ze prijzen altijd de hartelijke ontvangst (met gratis drankje) en de leuke gesprekken aan tafel. Dat schrijven ze in mijn gastenboek. Bij vertrek maak ik een foto van hen voor de brug tegenover mijn huis en die stuur ik op per email. Daar bedanken ze dan voor en vaak schrijven ze hoe leuk ze het in Myrtille hebben gevonden. Wandelgasten zijn geen luxe paarden.
Het vervelende van wandelgasten is dat sommigen (vooral Fransen) het “avontuurlijk” vinden om niet te reserveren. Hoe dat voor de gastvrouw is in een gehucht zonder winkels en zonder restaurant daar staan ze niet bij stil. Plotseling staan er dan ’s avonds om 6 uur twee uitgehongerde, dorstige en vermoeide wandelaars aan je poort. De eerste jaren goochelde ik om ze toch te eten en te drinken te geven. Maar nu ik ouder word heb ik duidelijk op mijn website geschreven: reserveren uiterlijk twee dagen van te voren. Sinds die tijd krijg ik minder gasten, maar dat zal me worst wezen.
Ik vermoed dat jullie vooral NL gasten hebben die een aantal weken bij jullie doorbrengen. Dat is een totaal ander en vrij verwend publiek, dat een luxe vakantie verwacht met een NL ontbijt en daar ook voor wil en kan betalen.
Onze chambres d’hôtes zijn dus totaal niet met elkaar te vergelijken. Bij mij komen ze echt in een chambre d’hôte zoals die oorspronkelijk was bedoeld: thuis bij de gastvrouw, volgens het recept van de gastvrouw. Bij jullie komen ze in een soort superdeluxe hotel.
