POST ONLINE
De timing kon beter, nu ze net bondgenoten nodig hebben. Minister Ollongren mag samen met Rutte binnen de EU in discussie met geheel oost Europa, om mee te delen dat Nederland het nut niet ziet van het ontmaskeren van desinformatie door de EU zoals nu door EUvsdisinfo uitgevoerd. De journalistiek moet dat doen, en is daarvoor geëquipeerd, is dan het argument.
Maar klopt die premisse? Nu is aangetoond dat desinformatie voorkomt en de huidige inrichting niet in staat is daar adequaat op te reageren?
Als de journalistiek zijn werk had gedaan/kunnen doen, dan waren er niet zo veel nepnieuws berichten geweest rondom het Ukraine debat. Dan waren de -door een buitenlandse mogendheid betaalde- advertenties en berichten rondom de Amerikaanse verkiezingen door de journalisten van de vrije Amerikaanse pers al meteen ontmaskert. En niet achteraf.
Is het uitgesloten dat de EU, ook in samenwerkingsverbanden met scholen voor de journalistiek, en geleid door een organisatie op professionele wijze binnen de EU actief aan fact checking doet? Met journalistieke waarborgen en controlemogelijkheden? Is een journalist in dienst van de EU niet in staat journalistiek werk te doen?
Dat de EUvsdisinfo moet professionaliseren, dat er geld moet komen dat uit te voeren, die argumenten zijn al gepasseerd. De aanpak moet gewijzigd worden, maar is nog steeds noodzakelijk.
Als minister van binnenlandse zaken heeft Ollongren ook verantwoordelijkheid over het functioneren van de democratie. Ook in het grijze gebied waar beïnvloeding door buitenlandse actoren plaatsvindt. Kan de politiek die waarborgen dragen?
Zie de recente discussie over de ‘sleepwet’ en de verankering in de wetgeving van controlemogelijkheden, argumenten over eventuele volgende kabinetten die wellicht heel anders staan in de materie over het vrijgeven van privacy. Maar, is dan het argument, dan kunnen we altijd nog naar de EU om te gaan procederen, de EU als boven de markt staande partij om Nederlandse burgerzaken te garanderen. Het is niet anders met de bestrijding van desinformatie.
Enigszins los van de hitte van de nationale politiek, kan een organisatie als de EU richting geven aan de bestrijding van desinformatie. Het publiceren daarvan, en -door gebruik te maken van intelligente online tools-, die als nepnieuws markeren. Dat je weet dat het desinformatie is als je het tegen komt. Dat je gewaarschuwd bent.
‘Desinformatie verspreid door Rusland bestaat niet’. Zegt Poetin.
Het moet beter, maar ook in het oosten gaat de EU door.
