Bonjour,
Interessante discussie en prachtige keuken Cees!
Ik vind het grappig om weer eens te ervaren hoe de duiding “perfectionist” toch weer van persoon tot persoon kan verschillen. Neem nu die stopcontacten. Ik mag mijzelf met een gerust hart een perfectionist noemen (mijn vrouw kan daar sterke staaltjes over vertellen!) maar over de positie van stopcontacten ten opzichte van het tegelwerk heb ik zelfs nog nooit nagedacht. Laat staan daar op voorhand rekening mee gehouden.
Ik ben behoorlijk precies wat tegelen aangaat. De voegen moeten strak zijn, de lijn boven het aanrechtblad moet kloppen, zo min mogelijk met kleine stukjes tegel eindigen, geen golven en schaduwen in strijklicht, enzovoort. En ook het verhaal van Cees over snoeren door het eten kan ik helemaal onderschrijven. Echter, ik los dat op door gewoon véél stopcontacten aan te brengen, bovendien minimaal dubbele en dus niet die enkele zoals in dat Système D voorbeeld.
Voor wat betreft de positie van de stopcontacten ten opzichte van de tegels en de voegen moet ik daarentegen bekennen hier nog nooit enige aandacht aan te hebben besteed. En nu ik er nog eens over nadenk geloof ik ook niet dat ik dat ga doen. Natuurlijk moeten alle stopcontacten op dezelfde hoogte boven het aanrechtblad zitten, en dus ook op dezelfde positie relatief tot de horizontale tegelvoegen. Maar ik vind ook horizontale ordening belangrijk, dus bijvoorbeeld de stopcontacten spiegelsymmetrisch ten opzichte van de kraan, en/of op gelijke intervallen over de lengte van het blad. Ik maak de inbouwdozen op een hoogte boven het blad die ik plezierig vind werken en dan kijk ik wel hoe ik met de tegels uitkom.
Waarom die “gemakzucht”? Daar zijn meerdere redenen voor. Een netjes gemonteerd inbouwstopcontact dat niet samenvalt met de tegels of voegen stoort mij niet. Daarnaast wordt het zeker bij grote tegels wel eens lastig om mijn bovengenoemde wensen aangaande de ordening van de stopcontacten en de positie van de voegen/tegels te verenigen, dus er ontstaat al snel een compromis. En last but not least stelt mijn betere helft het kiezen van de tegels uit totdat ze ziet hoe de keuken en het aanrechtblad “staan” en aangezien dat aanrechtblad van beton is, zijn de ingefreesde leidingen in de muur achter dat blad op dat moment al aangebracht.
Misschien toch niet perfectionistisch? Of ánders perfectionistisch? Ik weet het eigenlijk niet…
Salutations, Jos
