Onjuist, het korte-termijn-denken is een grote fout die veel mensen maken.
Frankrijk is een land waar alles langzamer gaat.
Ik heb al eens eerder geschreven: toen in Nederland de crisis zijn scherpe tanden liet zien, waande men zich in frankrijk nog onbewust in weelde.
Pas een paar jaar later begon men de schade te voelen, alhoewel de fransen wat minder paniekerig waren (en zijn) dan de nederlanders.
Dat brengt ook met zich mee dat de herstel ook later komt, en dat is dus nu aan de gang.
De wereldeconomie is natuurlijk belangrijk, daar draait de grote industrie om, maar als een regering er een zooitje van maakt heeft de wereldeconomie er niets mee te maken.
Dat Hollande enkele plusjes op zijn lijst mag zetten is mooi, en inderdaad is het natuurlijk niet zo dat nu Macron het voor het zeggen heeft opeens de chômage verminderd, zo snel draait dat niet.
Wat wel een grote fout van de vorige president is geweest dat ze blijven uitgeven, en dat de tekorten altijd opgehoest moesten worden door de belastingen.
De juiste manier is echter dat de (grote) industrie deze bedragen ophoest, en niet de belastingdienst.
Het stoort zich vooral aan deze zaken waar de grote jongens vinden dat Macron niet snel genoeg schakelt.
Deze grote industrie is de bakermat van Frankrijk, en waar grote industrie is, is ook de kleine industrie.
Ik heb al eens eerder geschreven over het voorbeeld La Rochelle, 24% taux de chômage, de enige grote bedrijven zijn de Port, het ziekenhuis, en Alstom.
De eerste twee zijn funtionaires, de laatste dreigt door Amerika te worden verhuisd als men niet …..
Diverse grote bedrijven hebben hun basis verhuisd naar het goedkope buitenland, en de kleine industrie verzuipt in ellende.
Wat Macron gedaan heeft met de scheepswerf is geweldig, als dat niet gebeurd was zou half Saint Nazaire binnen korte tijd in de chômage zitten.
Hij moet echter sneller aanpakken vindt het bedrijfsleven, of zoals een spreker op een conference in Lyon een paar weken geleden zei: hij moet zo snel die zaken doorvoeren dat de burgers amper tijd hebben om adem te halen, dan vergeten ze om te protesteren.
Een grote man van een frans chemisch concern vertelde dat ze meer dan genoeg capiciteiten hebben onder de werknemers, maar dat de belastingdruk zo hoog is dat het aantrekkelijker is zaken naar buitenlandse depôts over te hevelen waarmee je weer een risico loopt dat op den duur door marktaanwinsten bedrijven opgeslokt worden door concurerende buitenlandse bedrijven.
Zo noemde hij diverse projecten die in Frankrijk zijn opgestart (een nieuw product voor touchscreen) wat verhuisde naar Changhai vanwege lagere investeringen voor de ontwikkeling, en nu opgeslokt is door Sony die het binnenkort op de markt brengt.
Het is net zo simpel als wij het vroeger deden, maar dan lokaal.
Een bedrijf bouwde casco’s voor schepen, het interieur werd gebouwd door een timmerfabriek, de electra door een elektrabedrijf, en de verf door de schilder.
Dat kon anders, men betaalde meer dan nodig voor deze bedrijven, zo koste een interieur voor een 20 meter jacht rond de 180duizend euro.
De werf kocht simpelweg de hele timmerfabriek op, en toen kostte hetzelfde interieur nog maar 120duizend.
Niemand floot ze terug, en als je als kleine jongen niet meedeed bloedde je gewoon dood.
De President van Frankrijk is dus direct en indirect verantwoordelijk voor zijn beleid wat de economie van Frankrijk behelst.
Zeker nu de Engelsen uit de EU gaan stappen had Frankrijk al veel eerder op de baricade moeten springen.
Nu zijn enkele grote bedrijven al voornemens naar Duitsland te verkassen, en zelfs Nederland staat boven aan de lijst.
Een enkele ziet het zitten naar Frankrijk te komen, en je raad al waarom.
54% naar Duitsland, 33% Nederland, en slechts 8% Frankrijk.
Daar had Macron al veel meer aan moeten doen.
Als Macron het niet lukt om zijn partner Duitsland te evenaren, dan kan Frankrijk nog wel eens wat flinke tikken te incasseren krijgen, en dat heeft niets met de wereldeconomie te maken.
Cees.
