Ha Cees, zo ken ik je weer. Zulke reacties maken dat ik het leuk vind om met je te discussiëren. Met plezier gelezen, al ben ik het niet helemáál met je eens.
Wat mij betreft zouden er helemaal geen aparte zwembaden en stranden moeten bestaan. Waarom accepteren we elkaar niet gewoon zoals we zijn, in al onze diversiteit? Waarom niet gewoon één strand, waar je in je blote kont kunt lopen als je dat wilt, of in een boerkini, of in wat dan ook. Waar je kunt komen met je homo- of heteropartner zonder dat iemand ervan opkijkt? Waarom al die gescheiden werelden? Tolerantie en acceptatie zijn de sleutelwoorden.
Maar misschien wil ik wel terug naar het paradijs van Adam en Eva, toen ze nog geen kennis hadden van “goed en kwaad”, oftewel van vooroordelen. Want wie bepaalt wat goed en kwaad is? Voor mij is kwaad: alles wat een ander nadeel, overlast, verdriet of pijn berokkent. Voor veel anderen is het: wat niet in hun eigen straatje te pas komt.
Wat denk je van mijn gedachten wanneer ik op het strand een man en een vrouw zie lopen, hij met een enorme bierbuik, die ver over zijn zwembroek hangt en zij met een lijf vol vetrollen die uit een badpak of bikini puilen. Persoonlijk vind ik dat een buitengewoon onsmakelijk gezicht. Dan zie ik liever een slanke moslima met een boerkini, al heb ik medelijden met haar omdat ze alleen met zo’n textielen harnas van zon, zee en zand kan genieten. Maar wil ik onsmakelijke lijven dan verbieden om zich in zwembroek of bikini te hullen? Natuurlijk niet. Als ik het niet wil zien kijk ik de andere kant op. Eerlijk gezegd heb ik er bewondering voor dat ze zich zo durven te vertonen en net als anderen simpelweg genieten. Ze doen niemand kwaad.
Hetzelfde geldt voor homo’s, naaktlopers en boerkinidragers. Kijk de andere kant op wanneer je het niet wilt zien. En toon je kinderen dat er ook andere mensen, culturen, gevoelens en levensovertuigingen bestaan dan de jouwe. Voed ze op in verdraagzaamheid.
Ik ben het volledig met je eens dat mensen die in een ander land komen wonen zich dienen aan te passen aan de aldaar heersende zeden en gewoonten. Andersdenkenden die homo’s in elkaar slaan moeten een lange gevangenisstraf plus verplichte heropvoeding krijgen. Maar als ik zie hoeveel moeite ik soms als Nederlandse heb om me aan te passen aan franse gewoontes, wat wil je dan verwachten van mensen die uit het verre achterland van Verweggistan komen of uit een of ander afgelegen berggebied zonder noemenswaardige scholing?
Net als Wilders vraag ik me soms af waar het in vredesnaam heen moet met al die vluchtelingen. Maar anders dan Wilders besef ik heel goed dat als ik in hún situatie zat ik ook alles zou proberen om een beter leven te krijgen en dat je het die mensen zelf dus niet kwalijk kunt nemen. Hooguit kun je Europa kwalijk nemen dat al die landen samen, met al hun middelen en mogelijkheden er nog steeds niet in zijn geslaagd om een afdoende oplossing voor het probleem te vinden.
