Jos houdt ervan als we hem begrijpen zoals hij heeft getypt, en niet te veel invullen of zoeken achter zijn uitingen. Zo bleek onlangs nog. Daar houd ik ook van.
Ik beweerde slechts dat meedoen aan verkiezingen leidt tot ’n zekere verantwoordelijkheid voor de uitslag. Dat dat dus ’n serieuze zaak is, als u begrijpt wat ik bedoel.
Zonder enig dédain voor niet-stemmers, voor de Henken & hun Ingrids, voor ongeïnteresseerden anderszins, zelfs met ’n hoop begrip voor deze bozen en teleurgestelden, beweer ik dat je niet kunt verlangen dat ’n ander jouw problemen oplost. Dat zul je in eerste instantie zelf moeten doen, pas waar je dat niet kunt her en der geholpen door de overheid en daarvan afgeleide instellingen.
In z’n grote algemeenheid snap ik niet dat ’n redelijk wezen zich neerlegt bij vervelende situaties, apathisch afwacht wat de toekomst en wat anderen hem zullen brengen. Die apathie snap ik niet, en waar ik die gelatenheid wèl snap keur ik die af.
Ik geef onmiddellijk toe : ik blijk ’n boot te hebben gemist, er schijnen tegenwoordig zelfs ‘consultants’ te zijn die je kunt inhuren als motivatiecoach.
Peter (die er trots op blijft dat ’t hem is gelukt iemand onder staatsvoogdij z’n actief kiesrecht terug te bezorgen, want “hij (die vriend sous tutelle) is toch niet gek ?” Dat vonden rechters en ’n burgemeester ook.)
P.S. I : Gisterenavond in de auto op de snelweg in zeer dichte mist dus half begrepen wat FranceInter meedeelde over de PS en die primaire, over Macron en over Mélenchon. Melden de twee laatstgenoemden zich nu ook voor die primaire ? Aïe, dat lijkt me ’t stomste wat ze kunnen doen.
P.S. II : En laten we vandaag goed kijken naar Oostenrijk en Italië. Straks mogen wij, in F en in Het Noorden.
