Bonjour Aat,
Het zal u wellicht verbazen, maar geen kritiek van mijn kant. Integendeel, met alle 4 punten die u noemt ben ik het helemaal en hartgrondig eens. Echter, ik denk dat de narigheid nog verder gaat dan alleen banken. Decennialang, en zeker de laatste jaren, heeft een soort incestueuze kongsi van banken en overheden alle economische gaten gedicht met schulden, schulden en méér schulden. Banken helpen overheden aan geld om “leuke dingen” te doen, en overheden helpen banken aan kapitaal met belastinggeld.
Echter, het aangaan van schulden is niets anders dan het naar voren halen van toekomstige groei. Als die verwachte groei er dan in het heden niet blijkt te zijn ontstaan er grote problemen. Zoals nu het geval is. Het hele wereldwijde financiele systeem kraakt in zijn voegen. Dwaze acties van monetaire krankzinnigen zoals centrale bankiers met negatieve rentes en onbeperkt geld drukken gaan daar niets aan veranderen. Het is hoogstens uitstel van executie.
Naar mijn overtuiging is de enige manier om wat kapitaal veilig te stellen voor de toekomst een investering zonder “counterparty risk”. Dus geen papiergeld dat ongeldig kan worden verklaard, geen aandelen van bedrijven die plotseling failliet kunnen gaan, geen obligaties die ineens waardeloos worden (Portugal) en geen bankrekeningen die met een druk op de knop kunnen worden geconfisqueerd (Cyprus). En voor mij dus ook geen digitaal geld zoals Bitcoin of dergelijke, die functioneren bij de gratie van een infrastructuur en bovendien hoe dan ook sporen in cyberspace nalaten.
Nee, ik geef de voorkeur aan de door de eeuwen heen bewezen methode. Gewoon wat fysiek edelmetaal in gemakkelijk verhandelbare eenheden (1-ounce munten) ergens veilig opgeborgen. Wat goed was voor Romeinen, zeerovers, door oorlog bedreigde bevolkingsgroepen en Dagobert Duck is ook goed genoeg voor mij. Als ex-informaticus ben ik méér dan vertrouwd met allerlei oplossingen in de digitale sfeer, maar in dit geval hoeft dat voor mij niet. Misschien juist wel daarom.
Salutations, Jos
