Terreur. Aanslagen, verdachte auto’s, verdachte telefoontjes, mensen, ontruimingen, gespannen sfeer. En dat gaat door en pakt ons allemaal. Ik heb behoefte aan gezellige verhalen bij het haardvuur. Over Bedoeïenen stammen die zwerven door de woestijn. Op kamelen? Ja, of dromedarissen. Dromerige beesten, volhouders.
Over barre tochten en overleven op de Zuidpool of over de Vikings, maar dan alleen het stoere deel van het verhaal, niet de plunderingen. Niet over ontvoeringen en losgeld. Want er zit vaak een dubbele boodschap in de verhalen, een deel wat je aanspreekt en de rest laten we weg. Omdat we nu eenmaal liever de mooie dingen onthouden, die spreken tot de verbeelding.
Ik heb behoefte aan mooie dingen.
