@Jos: In principe heb je helemaal gelijk, maar denk ook aan de minder formele regels.
Bekend is dat doktoren patiënten de behandelingen geven waarvan de zeker zijn dat de factuur betaald wordt. Er zijn bijvoorbeeld berichten dat doktoren patiënten met een gratis CMU-C weigeren. Officieel niet natuurlijk, daar wordt schande van gesproken, maar de praktijk is anders. Het wordt je ook niet verteld, je krijgt gewoon ‘een’ behandeling, waarvan jij denkt/hoopt dat het wel goed zal zijn. Ik de praktijk wordt de behandeling gegeven waarvan vooraf vast staat dat die betaald wordt, bijvoorbeeld via een aangesloten ‘mutuelle’.
In mijn ogen is de verzekering van Ernst zelfs nutteloos (of ik lees niet goed). Op alle vergoedingen zit een limiet (in aantal en/of bedrag) die bovendien vrij laag is. Je kunt van te voren uitrekenen wat je maximaal vergoed krijgt, maar juist dat kun je zelf wel betalen. Je wilt verzekeren wat daar (wellicht tot in het oneindige) bovenop kan komen, het deel wat je niet kunt berekenen.
