Wat die nieuwe normen betreft, het nieuwe amendement 5 dat op 30 juni verscheen. Velen dachten dat er voor het aansluiten van prises de courant wat meer zou mogen: geen 8 maar 12 stuks op 2,5 mm² draad en geen 5 maar 8 stuks op 1,5 mm². Iedereen blij. Het had zo mooi kunnen zijn wanneer de oude décompte regels nog overeind zouden zijn gebleven. Gisteren m’n aantekeningen en screenshots die ik begin juli had gemaakt nog eens doorgeploegd.
Eerste verrassing: die oude décompte regels zijn verdwenen. Want wat lezen we:
10.1.3.3.2. Nombre minimal par pièce.
Le décompte des socles de prise de courant se fait socle par socle que ce socle soit integré dans un boîtier simple ou multiple.
Okay, dan zal het uiteindelijk wel lood om oud ijzer zijn poogde ik mezelf nog gerust te stellen. Simpel rekenwerk hielp me uit de droom: tweede verrassing. Onder de oude regels had je met 8 dubbele stopcontacten in totaal 16 prises de courant tot je beschikking. Nu is het simpel koppen tellen: iedere prise is er één, onverschillig of hij in een enkelvoudige dan wel meervoudige inbouwdoos is verwerkt. Het nieuwe maximum van 12 is dus gezichtsbedrog. Een paar rekenvoorbeelden waarmee de Britse electricien Jonathan Badger gister een en ander verhelderde in deze discussie.
De simplification inzet van de Franse regering is dus op één aspect gehonoreerd: voor hen die de oude décompte regels te ingewikkeld vonden is het rekenwerk teruggebracht tot eenvoudig Ot en Sien rekenwerk. De simplification zou echter ook moeten bijdragen aan meer flexibiliteit bij de toepassing van regels, minder knellende jasjes, terugbrengen van de kosten in de bouw. Dat lijkt bij deze nieuwe regels voor stopcontacten niet het geval: meer groepen, meer koperdraad.
