JSwaal,
ik heb geen oplossing voor je problemen, maar kan wel een paar van je conclusies bevestigen.
1. Makelaars zijn inactief
Klopt. De makelaar bij wie wij ons huis gezien hadden deed een heel summiere rondleiding, deed niet eens de luiken open. Toen wij de volgende dag, met de sleutel van de makelaar, nog eens gingen kijken, kwam een buurvrouw op ons af, en na een beetje heen-en-weer gepraat zei ze dat de vader van de eigenaar twee straten verder woont en dat de eigenaar, zijn zoon, twee dagen later op bezoek komt. Dus een afspraak gemaakt met de vader van …
Toen wij het huis met ze zoon bezichtigden had die alle luiken open gedaan, zijn cd-speler aangezet met muziek van (ik denk) Charpentier, hij heeft ons rondgeleid – en toen waren wij verkocht.
Wie verdient nu de makelaarscourtage? De oude buurvrouw (later onze beste vriendin in het dorp), de eigenaar – de makelaar zeker niet!
2. Fransen hebben geen benul van de waarde die zij in bezit hebben.
Een aantal huizen in ons dorp staan al jaren leeg. De eigenaar, die soms twee dorpen verder woont, kijkt er eens per twee jaar naar, maar iets doen om het te verkopen? Neeen. niet. En zij moeten toch de normale lasten betalen? Ik begrijp het niet. Krakers bestaan er blijkbaar niet in Frankrijk.
Christian-le-bricoleur
