Bert,

   Het juiste antwoord had Christian op 26 augustus al gegeven met zijn tekening. En inderdaad is dat een conventie, een afspraak dat je het maar beter zo kan doen, om in lijn te blijven met wat in de Franse groepenkast voorgeschreven is. Maar in de praktijk wordt er door electriciens en zelfs door fabrikanten van elektramateriaal luchtig mee omgegaan. Elektrisch gezien maakt het verder niets hoe je de phase en neutre aansluit in je stopcontact, zolang de middelste pin maar met de aardedraad verbonden wordt. 

Rob 

Rob,

een kleine aanvulling op je opmerking

Elektrisch gezien maakt het verder niets hoe je de phase en neutre aansluit in je stopcontact, zolang de middelste pin maar met de aardedraad verbonden wordt. 

Als ik de bedrading van alle stopcontacten, de aansluitkabels van lampen etc. en ook alle verlengsnoeren consequent volgens deze conventie uitvoer ben ik er steeds zeker van waar de fase zit. Ik kan er dus zeker van zijn dat de enkelpolige snoerschakelaar van een schemerlamp de fase schakelt, want de Franse mannetje/vrouwtje stekker kan ik maar op één manier insteken. 

Maar dat is nu werkelijk spijkers op laag water zoeken ;-))

Christian von Klösterlein

Christian,

   De meeste schemerlampen die ik tot mijn kennissenkring mag rekenen zijn voorzien van platte tweepolige stekkers, draad en stekker hecht aaneen gegoten, waarvan zonder demontage, moedwillige destructie of doormeten niet meteen duidelijk is achter welke pennetje de fase zich bevindt. Idem de stekkers voor de meeste huishoudelijke en computerapparatuur. Dus het blijft bij dat soort stekkers een gok. De enkelpolige snoerschakelaar, ook al is deze keurig verbonden met de bruine fasedraad staat in handen van een argeloze gebruiker/ster machteloos tegenover deze 50/50 kans om goed te worden aangesloten. Mijn doos met elekronikaonderdelen biedt zo nu en dan uitkomst. Wanneer zo'n meestal vrij krakkemikkig schuifschakelaartje het begeven heeft kan transplantatie uitkomst bieden. Uit de donorbank komt dan een dubbelpolige miniatuur tumbler-switch te voorschijn, die aan alle onzekerheid een einde maakt. Gewoon tweepolig schakelen.

Rob

Inderdaad, Rob,

bij de geconfectioneerde kant-en-klare stekkers+kabel+ schakelaar is het gokken of meten.

Een- of tweepolig:

ik ben allang blij als ik een snoerschakelaar kan bemachtigen waar de niet geschakelde draad door een soort kroonsteen-binnenstuk verbonden wordt en niet langs het schakelmechanisme geleid moet worden. Liever had ik de door jou genoemde dubbelpolige miniatuur tumbler-switches, maar die kan ik nog in Frankrijk nog in Nederland vinden. Waar heb jij je  donor-voorraad vandaan? Want ik wil ook zoveel mogelijk tweepolig schakelen!

Christian v.K. 

Christian,

   Waar vandaan? Sloop en koop. Koop: lang geleden bij winkels als Radio Gerrése aan het Regentesseplein (daar kon je radio buizen voor een dubbeltje laten testen), Stuut & Bruin aan de Prinsegracht, RTV en Kontakt in de Wagenstraat, Radio Twenthe aan het Groenewegje, een kleine winkel in de Azaleastraat met een voormalig scheepvaart kapitein en zendamateur achter de balie, en dan was er ook nog een zaak aan de Denneweg. Dit alles in Den Haag, in de tijd dat de Golden Earring zijn eerste stappen zette in de Nederlandse popmuziekwereld met een optreden op een feestavond van het Daltonlyceum. De toenmalige drummer, Freddy van der Hilst, zat daar toen in de derde klas Gymnasium, dus zo zal het balletje wel zijn gaan rollen. En waar Kees van Kooten en Wim de Bie met hun taalvaardigheid medeleerlingen en leraren al een voorproefje gaven van hun latere carrière. En de strenge scheikundeleraar Degens van zijn voornemen een onverwacht proefwerk te geven kon worden afgebracht. Door hem een doos rumbonen aan te bieden. Genoeg nostalgie.

Tegenwoordig in Amsterdam bij  slechts een paar zaken (wie heeft er nog een soldeerbout of oscilloscoop staan?), zoals Radio Rotor en Muco. Verder kun je bij Farnell, een van de grootste elektronika onderdelen bedrijven in de EU, bijna alles op dit terrein bestellen. Vergelijkbaar daarmee is de firma RS. In Frankrijk staan in bladen als Electronique Pratique en Elektor heel wat advertenties van speciaalzaken op dit terrein. Sloop: computerapparatuur uit de jaren zeventig/tachtig, afgedankte apparatuur van laboratoria aan universiteiten. Daar hebben de pc en de met design software opgeleide generatie technici de laatsten der Mohikanen, de nog solderende en soms in archaïsch analoge termen denkende hts'er teruggedrongen tot een paar vierkante meter. Een gedoogzone, waar in geval van nood kan worden aangeklopt. Veel oudere equipment dus naar de schroothoop of opkopers. En de combinatie van beide koop- en sloopstromen levert dan dit totaalbeeld op.

Groeten,

Rob

Ik ben bang dat ik van hetzelfde kaliber als Rob ben.... sinds 30 jaar volgen mij dozen en kisten met radio- en electra-onderdelen.... en er gaat geen huishoudelijk apparaat naar de sloop zonder dat er vitale delen (waterpompen en electrische ventielen bij (af)wasmachines, schakelaars e.d.) uit verwijderd zijn. Sinds ik midden in de winter de brander van de CV-installatie in één uur heb kunnen repareren met een onderdeel van een wasmachine, klaagt echtgenote niet meer. Andere voorbeelden te over.

Dit spprt onderdelen zijn "CPTS" ; ça peut toujours servir.

Volgens sommige psychiaters is dit een afwijking maar ik kan er goed mee leven...

Steven

@Steven en Rob:

zeeer sympathieke afwijking!

Bij mij betreft het vooral

- hout (multiplex, hardhout, profielen, vloerplanken),

- autoonderdelen (van twee sloopvoertuigen) en ook

- elektraspullen. 

@Rob:

maar ik zoek voornamelijk tweepolige snoerschakelaars!

Christian von Klösterlein

@ Christian

Wanneer de behuizing van de oude snoerschakelaar genoeg inbouwdiepte heeft, iets van 12 millimeter, dan heb ik de patienten nog nooit horen klagen over de transplantatie met zo'n mini-switch. Omdat zij zich thans na een korte revalidatieperiode in een landelijke omgeving hier 764 km vandaan bevinden, krijg je de foto nog een keer toegestuurd. De koperen soldeerpennetjes kun je als het nodig is ook nog afknippen tot vlak onder de body van het schakelaartje, hetgeen weer een paar millimeter terreinwinst oplevert. Sommige snoer-schakelaars zijn zo plat, dat deze receptuur helaas geen kans van slagen heeft.

Rob

Even tussendoor.

De geschiedenis van de Interrupteur bipolaire disjoncteur begint in 1896.

Uit Nouvelles Scientifiques 1229, een bijlage van La Nature 19 december 1896.

De nummers van 1873 tot 1942 zijn hier te zien en te downloaden.

janv

Janv,

  Leuk dat soort berichten. Heb hier nog ingenieurstijdschriften uit het begin van de vorige eeuw liggen, en verbaas me over de inventiviteit en technisch kunnen die je daarin tegenkomt. En vijftig jaar later kwam Radio Blan met dit bouwontwerp voor een kristalontvanger voor de jeugd, waar dit ontwerp uit het Amroh laboratorium in Muiden aan ten grondslag lag. En aan het andere eind van het historisch perspectief ligt deze recente informatie van Promotelec over de aardlekschakelaar. Daar worden de dispositifs à courant différentiel résiduel (DDR) / interrupteurs différentiels weer eens ten tonele gevoerd. Geen overbodige luxe die aardlekschakelaars. Bij mij kwam een paar weken geleden één van hen in actie. Wat bleek: de elektrische boiler beneden in de cave opgesteld bleek aan de onderkant stevig water te lekken. Een klein scheurtje ergens in de bodem, na waarschijnlijk meer dan twintig jaar trouwe dienst, dus inmiddels hangt er een nieuwe. Maar ik ben wel blij met het ingrijpen door die aardlekschakelaar. Anders had ik nog een tijdje grote  hoeveelheden water op temperatuur gebracht, en was het betreden van de natte vloer van de cave een wat gevaarlijk uitstapje geweest. Dus iedereen die nog geen aardlekschakelaars heeft, aarzel niet, breng ze zo snel mogelijk aan.

Rob