Nederlanders in Frankrijk


Nederlandse verenigingen in Frankrijk

Federatie van Nederlandse Verenigingen in Frankrijk
(Fédération des Associations Néerlandaises en France (F.A.N.F.)
Voorz.: Guido Smoorenburg
Secr.: Mary Beelaerts van Blokland
Website: www.fanf.fr
Deze federatie is eind november 1998 opgericht en heeft als doel het behartigen van de belangen van de in Frankrijk wonende Nederlanders die lid zijn van een bij de federatie aangesloten vereniging. De federatie geeft het blad Fanfareuit waarin o.a. zijn opgenomen de consulaire mededelingen en informatie uit beide landen over sociale, culturele, fiscale en juridische maatregelen. Het blad verschijnt enkele keren per jaar.


Adressen van de Nederlandse verenigingen

Nederlandse Vereniging voor Parijs en Omgeving
Secr. M. Daniel Arnatsiaq, 8, Rue du Baigneur, 75018, Parijse-mail: daniel@denederlandsevereniging.com
Uitgave: Onder Ons, hoofdredacteur: Marianne Temminck, e-mail: marianne@denederlandsevereniging.com
Website: www.denederlandsevereniging.com

Association Néerlandaise du Midi (ANM)
Voorz. Arjen van Geuns, Aups
Secr. Olga Stulemeijer, 4820 Impasse de la Colle d’ Auban, 83570, Cotignac
E-mail: secretariaat@anm-nvm.org
Redactie ANM Nieuws: Frieda Bolding, daan.bolding@orange.fr
Website: www.a-n-m.nl

De Nederlandse Club Côte d’Azur
BP 28, 06531 Peymeinade Cedex
Secr. Marigot Goossens, BP 33, 06650 Opio
E-mail: secretariaat@nedazur.org
Website: www.nedazur.org.

JOP, Jong of Professioneel: jop@nedazur.org.

Cercle Pays-Bas – Languedoc-Roussillon, ook wel Nederlandse Vereniging Languedoc-Roussillon (NVLR)
Voorzitter: Hetty van de Ven
Secretaris: Annette van der Bij, tel. 0033-0960098264
E-mail:  secretaris@nvlr.eu
Website: www.nvlr.eu

Neerlandia, Nederlandse vereniging in Toulouse (Association Néerlandia)
Voorz. Mariette Sobels
Secr. Froukje Walther
E-mail: neerlandia@free.fr
Website: http://neerlandia.free.fr

Nederlandse Vereniging Aquitaine
E-mail: info@nederlandseverenigingaquitaine.fr
Website: www.nederlandseverenigingaquitaine.fr

Nederlandse Kring in Bretagne (Cercle néerlandaise de Bretagne – Nederlandse Kring Bretagne)
Mevr. Attie Duval-Gombert, Le Poteau, 56380 Beignon
E-mail attiedg@aol.com

de LOTgenoten, voor de Lot en Lot et Garonne.
Voorz. D. Berg
website: www.lotgenoten.fr
e-mail: info@lotgenoten.fr

Cercle Néerlandais de Montpellier/Nederlandse Vereniging van Montpellier
E-mail: cnm.nvm@orange.fr

Club des Néerlandais de Normandie
Mevr. N. Jagu-Schippers, 4b, Rue de la Forêt, 27690 Lery, tel. 02 32 61 29 57
E-mail: nicolestephane.jagu@wanadoo.fr

Association néerlandaise de Strasbourg et ses Environs
Voorz. Hans de Jonge,
Redactie De Rommelpot: John Ruijs rommelpot@online.fr.
Website: www.nvso.fr.

L’Amicale franco-néerlandaise de Bourgogne (Dijon)
Voorz. mevr. M. Barrière-van der Spoel, 12, rue Eugène Guillaume – 21000 Dijon
E-mail: marjonbarriere@orange.fr

Association Alpes – Pays-Bas (regio Grenoble)
Voozitter en secretariaat: Janine Deldon-Mijderwijk
E-mail: deldon.jp@gmail.com.

Association néerlandaise du Pays de Gex
Secr. G. van Mesdag.
Secr. Mathijs Geuze, Villa Artha, 666, rue de la Combe de l’Eau, 01220 Divonne les Bains.
E-mail: frits.kothe@wanadoo.fr 

Cercle néerlandais (Lille)
Voorz. Corina van Broekhoven,
Secretariaat: 3, Avenue Salomon apt 203 59000 Lille. Tel. 03 21 22 17 53
E-mail:info@cercleneerlandais.com
Website: www.cercleneerlandais.com

Cercle Neerlandais Catalunya
Contactadres voorzitster : Clementine Cervellon, 8, Rue du Pressoir 66140 Canet en Roussillon Tel/fax: 04 68 80 43 98 Portable: 06 10150981; e-mail: cneerlandaisc@neuf.fr

La Tulipe, Cercle Pays-Bas en Périgord
Ton Roelofs, voorzitter. La Mouthe Sud; 24260 Le Bugue; tel. 05 53 09 60 11; e-mailtonroelofs@orange.
Website: www.latulipe.net

Club du Morvan
Contactadres: L’Huis Aron, 58120 Corancy, tel 03 86 78 05 38
E-mail: info@clubdumorvan.com
Website: www.clubdumorvan.com.

Drop of Stroopwafels
Les 4 Routes, 19210 St. Pardoux Corbier
E-Mail: administratie@drop-of-stroopwafels.net
Website: www.Drop-of-Stroopwafels.net


JOP, voor Jong of Professioneel

JOPJOP staat voor Jong of Professioneel en onderdeel is geworden van de Nederlandse vereniging aan de Côte d’Azur. Deze vereniging bestaat al lange tijd en de meeste activiteiten worden doordeweeks georganiseerd op tijdstippen die alleen gepensioneerden uitkwamen. En wie zich waagde op een nieuwjaarsborrel kwam een zee van grijze hoofden tegen.

Daarom is JOP opgericht – een onderdeel van de Nederlandse vereniging met een negenkoppig comité. JOP organiseert nu activiteiten voor zowel jongeren in de regio als voor werkenden die niet doordeweeks kunnen deelnemen aan activiteiten. Woordvoerster Astrid Segaar, makelaar in de regio, vindt dat een Nederlandse netwerkborrel toch anders is dan een samenzijn met Fransen. ‘De Fransen praten meer over de kneepjes van het vak. De Nederlanders meer over het zakendoen in Frankrijk en waar je als Nederlander tegenaan kunt lopen. Vandaar dat de Nederlandse netwerkborrels net zo belangrijk en nuttig zijn.’ Astrid woont vanaf februari vorig jaar met haar gezin in in Frankrijk. ‘Voor vertrek denk je nog, ‘Ik ga naar Frankrijk, wat moet ik met die Nederlanders?’ Maar na zes maanden ga je Nederland missen.’

Momenteel zijn JOP-activiteiten voor iedereen open, om zo de naamsbekendheid te vergroten. Het is wel de bedoeling om, net als andere activiteiten van de Nederlandse vereniging, straks alleen toegankelijk te maken voor leden van de Nederlandse vereniging. (Lidmaatschap per jaar is € 30 voor een single en € 35 voor een huishouden.) JOP is bewust onderdeel geworden van de bestaande Nederlandse vereniging. ‘Als ik ouder word en met pensioen ga, wil ik wel kunnen doorstromen,’ zegt Astrid.

Voor meer informatie en aanmeldingen is er de website.


Nederland bezuinigt op subsidie aan Nederlands onderwijs in het buitenland

leesplank3
Het Ministerie van Onderwijs heeft besloten de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (NOB) niet meer de volledige subsidie te verstrekken per 1 januari 2014. In Frankrijk zou dat de opheffing kunnen beteken van de scholen waarop Nederlandse les wordt gegeven. De scholen die vallen onder de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (NOB) geven aanvullend onderwijs in de Nederlandse taal –en cultuur. Het onderwijs wordt gegeven aan kinderen van 4 tot 14 jaar. De leerlingen verschillen in de mate waarin ze het Nederlands beheersen. Daarmee verschillen ook de doelen per kind. Zo kunnen ze Frans als thuistaal hebben (dan is het hoofddoel communiceren met de familie in Nederland) of de leerlingen hebben Nederlands als thuistaal (dan is het hoofddoel het Nederlands zo te leren dat ze kunnen terugkeren naar Nederland of daar kunnen gaan studeren).

Deze structuur in Frankrijk lijkt dus te verdwijnen of drastisch te worden beperkt. De argumenten van de NOB om de subsidies te handhaven zijn o.a.:

  • Scholen sluiten, omdat ouders niet nog meer kunnen bijdragen.
  • Scholen die blijven bestaan vrezen verlies kwaliteit.
  • Kinderen keren terug naar Nederland met een taalachterstand.
  • De Nederlandse overheid betaalt alsnog de kosten als kinderen met taalachterstand terugkeren.
  • Nederlanders gaan minder snel naar het buitenland, of keren niet meer terug. Dit ondermijnt de internationale ambitie van ons land.

NOB roept daarom Nederlanders binnen en buiten Nederland op om hun steun uit te spreken voor het behoud van het Nederlands onderwijs in het buitenland. Er is een website. Enkele Nederlanders verenigingen en scholen in Frankrijk hebben hun steun uitgesproken en contact gezocht met de NOB.

De bezuiniging van het ministerie heeft grote gevolgen voor de 13.000 leerlingen die op 200 scholen in 78 landen Nederlands onderwijs volgen. Bij het verlagen van de subsidie vervalt niet alleen een financiële bijdrage vanuit Nederland (die lang niet overal is op te vangen door de ouders die al een flinke bijdrage leveren), ook de ondersteuning van de scholen door NOB en het kwaliteitstoezicht van de Onderwijsinspectie zouden hiermee verdwijnen, meldt de NOB.
Het ministerie hanteert enige eigen argumenten voor de beperking van de subsidie. ‘Het idee achter de korting is niet dat het onderwijs in Nederlandse taal en cultuur voor leerlingen in het buitenland wordt stopgezet, maar dat dit een verantwoordelijkheid is van de ouders en dat zij een groter deel van de bekostiging van dit onderwijs zelf op zich nemen. Daarbij ligt een grotere eigen bijdrage van de ouders voor de hand, maar ook de werkgevers kunnen meer bijdragen aan het onderwijs. Het resterende deel van de subsidie aan Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (€ 10 miljoen) is bedoeld voor de taken die Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland namens OCW uitvoert voor de Europese Scholen. Deze taken zijn vastgelegd in Europese verplichtingen. De korting is € 8,2 miljoen, resterend € 10,0 miljoen’, aldus het ministerie in een brief aan de Tweede Kamer.
(06.06.13)


Uit de weblogs

Een dagje Saint-Tropez

Zomergasten. Ze komen, ze gaan, en in de tussentijd willen ze alles dat jij niét wilt. Naar Saint-Tropez bijvoorbeeld. “Hier zijn de autosleuteltjes, veel plezier”, werkt niet. Jij moet méé: “Ja zeg, jij weet de weg, en die Fransen rijden als gekken.” Dat ze dat niet eens kùnnen, omdat het hele wegennet vanaf je verstilde dorpje in de bergen tot aan de zeereep volledig verstopt staat met urenvretende files vinden de zomergasten geen argument. “Joh, in Holland sta je de hele dag in de file naar de kust.” Goed, Saint-Tropez dus. Ik dacht een gaatje te zien door via een min-of-meer onontdekte binnenweg naar de onlangs (nou ja, men is er een jaartje of twee mee bezig geweest) verbrede en verbeterde D25 naar Sainte-Maxime te rijden. En vandaar de veerpont naar Saint-Tropez te nemen. Helemaal niet verkeerd: de files begonnen pas tegen het einde van de rit. En voor het parkeerterrein bij de ferry hoefden we maar een krappe twintig minuten te wachten voor de slagbomen opengingen en we een plekje konden bemachtigen. Zelfs de rij voor de pont viel mee: niet meer dan een verzengend kwartiertje zweten tussen de staalkabeltjes die ons -‘toeristengeteisem’- in bedwang hielden tot we aan boord mochten. Maar van een tarief van € 13,- p.p. voor amper tien minuten varen raak je evengoed een beetje verhit.Koel drankje op een Saint-Tropisch terrasje dan maar. Ik koos voor een glaasje rosé. Dat bleek € 6,- te kosten. De Ricard van de echtgenoot deed slechts een schamele € 4,25. De jus d’orange van de zomergasten daarentegen € 7,50. “Freshly pressed” stond er onder de houdbaarheidsdatum (02/07/2017) op het fabrieksflesje. Pardon? Maar het vermaak dat ons ten deel viel was onbetaalbaar. Mensen kijken op een kade-terrasje in Saint-Tropez, ik kan het iedereen aanraden. Om te beginnen zit je tegenover een dikke muur van onwaarschijnlijk lelijke superjachten die allemaal met de kont naar je terrasje liggen geparkeerd. Met vrij uitzicht op de ‘rich & famous’ die zich op het achterdek hebben geposteerd om vooral gezien te worden: verveelde pubers met een watersport ‘suntan’ en surfplank-haar, vanwege een pa met te veel geld. Blasé bikinimeisjes die dodelijk vermoeid van het zonnedek naar de jacuzzi sjokken, en weer terug. Tot ze door een lid van de ‘crew’ geattendeerd worden op hun functie: de baas van het spul entertainen. Dan verdwijnen ze benedendeks.

Lees verder op de weblog van Kijk, Zuid-Frankrijk!


Initiatieven om Nederlands onderwijs in Frankrijk te bieden

Op verschillende plaatsen in Frankrijk waar groepen Nederlandsers wonen, zijn mogelijkheden geschapen om kinderen vormen van Nederlands onderwijs te bieden.

Zo is er in Aquitaine het Nederlands Taal- en Cultuur Centrum De ZuidWester actief (Bordeaux en omgeving.)  Zij heeft als hoofddoel het verzorgen van Nederlandse lessen voor kinderen en volwassenen.Kinderen kunnen vanaf hun kleuterjaren Nederlandse lessen volgen op zaterdagochtend. Voor de jonge kinderen gaat het om ludieke lessen waarin voornamelijk de gesproken taal aan bod komt. Met het toenemen van de leeftijd richten de lessen zich steeds meer op de schriftelijke taal en de technische kenmerken en grammatica van het Nederlands. Vanaf ongeveer 12 jaar werkt de school naar een einddoel. Voor de ene leerling kan dat zijn het voorbereiden van het ‘Nederlands als Langue Vivante’ voor zijn BAC-diploma en voor een andere leerling wordt een toelatingsexamen Nederlands voorbereid (Certificaat Nederlands als Vreemde Taal). Met dit certificaat kunnen kinderen die in het buitenland zijn opgegroeid in Nederland gaan studeren. contact@zuidwester.fr.

Voor Nederlandse kinderen in en rond Parijs bestaat sinds jaar en dag het Lycée International telt ongeveer 3.800 leerlingen met een Nederlandse afdeling van ruim 200 leerlingen en zeven medewerkers.Het Lycée ligt in het westelijk deel van de stad Saint-Germain-en-Laye, ongeveer 17 km ten westen van Parijs, in het département Les Yvelines (78.) Het onderwijs voor leerlingen van 4 tot 18 jaar wordt verzorgd in het Nederlands en in het Frans. Van de leerlingen wordt een beheersing van beide talen verwacht. Leerlingen die het Frans niet beheersen, worden in de zgn. Français Spécialklassen franstalig ‘gemaakt’. Het onderwijs is er op gericht leerlingen bij terugkeer naar Nederland of Vlaanderen een goede aansluiting te geven. De leerlingen worden in een biculturele omgeving opgeleid voor het internationaal baccalareaatsexamen. De Nederlandse afdeling is een Nederlandse rijksafdeling die ressorteert onder het bevoegd gezag van de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (NOB.) Informatie bij contact@sectionnl.fr en een schoolgids is te downloaden.

In de regio Côte d’Azur bestaat de mogelijkheid om lessen Nederlandse taal en cultuur te volgen voor Nederlandse kinderen in de leeftijd van 3 t/m 14 jaar. De Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland heef bijstand verleend bij de oprichting. NOB is een organisatie die vanuit Nederland het Nederlandse onderwijs in het buitenland bevordert en begeleidt. De stichting behartigt de onderwijsbelangen voor scholen, leerlingen, leerkrachten en ouders. Scholen in het buitenland die zijn aangesloten bij de Stichting NOB, voldoen aan de normen van de Wet op het Primair Onderwijs. De school De Gouden Klomp geeft aanvullend onderwijs in de Nederlandse taal en cultuur volgens de methoden die aansluiten op het Nederlandse onderwijssysteem, zodat een eventuele latere stap naar het volgen van onderwijs in Nederland of studeren aan een Nederlandse Universiteit geen taalproblemen hoeft op te leveren. De Gouden Klomp, opgericht in 2000, is de eerste erkende Nederlandse school in Taal en Cultuur aan de Côte Azur aangesloten bij de Stichting NOB en is ondergebracht in een association naar Frans recht.

De school van de Vereniging De Watertoren is ook aangesloten bij de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (NOB.) Op de school in Saussan bij Montpellier wordt aanvullend onderwijs gegeven in de Nederlandse taal en cultuur. De Watertoren is een Nederlandse school voor taal-en cultuuronderwijs voor schoolgaande in de leeftijd van 4 tot 14 jaar. Zij gaan naar het Franse dagonderwijs en komen op hun vrije woensdag drie uur naar de Watertoren voor de Nederlandse taal- en cultuurlessen. Gekozen is voor de naam De Watertoren omdat er in ieder dorp in de regio Languedoc-Roussillon watertorens staan en omdat men Nederland niet kan voorstellen zonder water. Meer informatie is te vinden in de schoolgids. Informatie bij secretaris@watertoren.info.

Onlangs heeft een aantal ouders overlegd over de mogelijkheid om een Nederlandse school voor hun kinderen  op te richten in en rond Avignon. Uit dit overleg bleek dat de gewenste invulling en vorm over Nederlandse les uiteenloopt. Dit heeft o.a. te maken met de leeftijd van de kinderen, de beheersing van de Nederlandse taal, de beschikbare tijd, de wens voor intensief en kortdurend,  tot laagfrequent en langdurig. Besloten is een behoefteonderzoek te doen om hierover meer duidelijkheid te verkrijgen, maar ook om potentiële vrijwilligers, bestuursleden, leerkrachten en andere medewerkers te inventariseren. Belangstellenden kunnen contact opnemen viakuijper@masmazan.nl.

In Toulouse bestaan plannen om een Nederlandse school op te richten voor kinderen in en rond Toulouse die wekelijks onderwijs zouden moeten kunnen krijgen in de Nederlandse taal en cultuur. Belangstellenden kunnen contact opnemen met Froukje Walther, froukjewalther@hotmail.com.


Nederland sluit Institut Néerlandais, Frankrijk verkoopt Maison Descartes

Maison Descartes

Frankrijk neemt afscheid van Maison Descartes, waarin sinds ruim veertig jaar het Institut Français en het Franse consulaat zijn gevestigd. Het pand aan de Amsterdamse Vijzelgracht is te duur en wordt verkocht. Dat schrijft minister van buitenlandse zaken Laurent Fabius in antwoord op vragen van het socialistische parlementslid Philip Cordery. Het instituut en consulaat worden gevestigd in een ‘modern en functioneel’ pand in Amsterdam dat voldoet aan de (financiële) voorwaarden die het ministerie stelt.

Het culturele centrum vertegenwoordigt al decennia de Franse aanwezigheid in Nederland. Het instituut, waar taallessen worden gegeven, tentoonstellingen worden georganiseerd en Franse films en boeken worden uitgelicht, opende zijn deuren in 1971. Sinds 2006 is ook de culturele afdeling van de Franse ambassade er gevestigd. Het gebouw, waarin tot 1967 het Walenweeshuis zat, dateert uit de zeventiende en achttiende eeuw en beslaat 3500 vierkante meter. Het pand is zeer kostbaar qua onderhoud, schrijft de minister. Bovendien moet er veel worden gerestaureerd en verbouwd om aan de eisen te voldoen. Dit kan de begroting van het ministerie niet aan.

De afgelopen zes jaar zijn meerdere mogelijke oplossingen bestudeerd. Zo is bekeken of twee vleugels van het gebouw konden worden verkocht en of een grondige herindeling soelaas kon bieden. Eind vorig jaar bleek uit onderzoek dat de renovatie en scheiding van het moedergebouw van de twee vleugels zo’n € 5 miljoen zouden kosten. Verkoop van de twee vleugels, waarvan een aan de Prinsengracht, zou niet meer dan € 1,65 miljoen opbrengen. Daarom is besloten het pand te verkopen. De waarde wordt geschat op ruim € 4 miljoen.

Het pand vormt volgens parlementslid Philip Cordery een essentieel cultureel en diplomatiek symbool van de Franse invloed in Europa. Het culturele centrum voor uitwisseling van ideeën is al ruim 68 jaar (eerder was het aan het Museumplein gevestigd) een pleisterplaats van de Franse aanwezigheid in Nederland, vindt hij. ‘Afscheid nemen van deze plek zou betekenen dat Frankrijk zichzelf berooft van een deel van zijn geschiedenis en erfgoed’, aldus het lid van de Assemblée. Hij pleit voor verkoop van twee vleugels en voor behoud van het moedergebouw in Franse handen.

Overigens viel vorige maand definitief het doek voor het Institut Néerlandais in Parijs, de tegenvoeter van het Maison Descartes. Het prestigieuze baken van de Nederlandse cultuur in Frankrijk moet uiterlijk eind dit jaar zijn activiteiten staken, ook wegens de kosten. Mogelijk krijgt het prestigieuze instituut nieuw leven als kleine afdeling van de ambassade in Franse hoofdstad. Het monumentale pand van het Institut Néerlandais wordt overgenomen door de Fondation Custodia, dat de collectie van kunstverzamelaar Frits Lugt beheert. De stichting gaat de expositieruimtes gebruiken voor tentoonstellingen en andere activiteiten. Ook komt de culturele afdeling van de ambassade mogelijk in het gebouw te zitten. Het in 1957 opgerichte instituut is de grootste culturele post van Nederland in het buitenland. Vorig jaar werkten er zo’n 25 mensen.
(Bron: Novum)
(18.03.13)


Hulp aan Nederlanders in Frankrijk

ANEAS

(Association Neérlandaise d’Entr’Aide Sociale – Nederlandse Vereniging voor Onderlinge Hulpverlening)

is een sinds 1885 werkzame vereniging met als doelstelling Nederlanders in Frankrijk bij te staan die in – materiële – nood verkeren. Inmiddels werkt de vereniging over geheel Frankrijk en zet zich nu ook in voor een goede informatievoorziening, het bezoeken van eenzamen en het ondersteunen van behoeftigen.

De vereniging (lidmaatschap € 35) is te bereiken: A.van Marken, 12, Avenue Rapp, 75007 Paris. E-mail: contact@aneas.fr, website: www.aneas.fr.


Nederlands Ondersteuningsfonds
Sinds 1967 is in Zuid-Frankrijk het Nederlandse Ondersteuningsfonds actief dat hulp biedt aan Nederlanders die in hun woonland Frankrijk in moeilijkheden zijn komen te verkeren. Het fonds werd destijds opgericht door de toenmalige consul in Nice. Hij kwam regelmatig Nederlanders tegen die permanent in Frankrijk woonden en die in behoeftige omstandigheden leefden. In zijn functie kon hij weinig voor hen doen en hij besloot een speciale liefdadigheidsvereniging op te richten, waarop een beroep kan worden gedaan door alle Nederlanders en hun verwanten die permanent in Zuid-Frankrijk wonen.

Het werkgebied van het Ondersteuningsfonds omvat de departementen die onder de consulaten in Monaco, Nice en Marseille ressorteren. De consulaten zijn ook in het fondsbestuur vertegenwoordigd.

De werkzaamheden van het Ondersteuningsfonds beginnen meestal met een melding bij één van die consulaten. Vervolgens wordt contact opgenomen met het bestuur van het fonds, een groep van tien vrijwilligers voor wie de Franse en Nederlandse regelgeving gesneden koek is en die in staat is te onderzoeken hoe een probleem zo snel mogelijk opgelost kan worden. De activiteiten van het fonds variëren sterk. Soms wordt incidentele hulp verleend, begeleiding bij opname in een ziekenhuis bijvoorbeeld, maar meestal is permanente zorg nodig bij fysieke, mentale en sociale problemen en daarmee vaak samenhangende financiële moeilijkheden. Kort gezegd: Als de overheid geen oplossing kan bieden, springt het fonds bij met financiële ondersteuning of met geestelijke bijstand en vaak met een combinatie van die twee.

Voorzitter mevrouw Renée de Gans: ‘We hebben een flink aantal oudere cliënten, mensen die vaak kind noch kraai hebben, maar ik vind het belangrijk te vermelden dat we ook jonge mensen ondersteunen. Eén van onze bestuursleden begeleidt bijvoorbeeld twee kinderen van wie de moeder na een lange ziekte is overleden en onlangs hebben we een jonge vrouw die van de ene op de andere dag alleen kwam te staan een bijdrage gegeven in de kosten van aanschaf van een computer, zodat ze een computercursus kan gaan volgen die tot werk zal leiden. Op die manier helpen we haar aan een structurele oplossing voor haar probleem.’

De bestuursleden van het Ondersteuningsfonds betalen zelf hun onkosten en werken verder geheel belangeloos. Voor de financiële middelen is het fonds afhankelijk van donateurs. Meer informatie is te krijgen bij mevrouw De Gans op telefoonnummer 0492 922333 of  per email reneedegans@gmail.com


Reclasseringsvrijwilligers gezocht in Frankrijk

prison2

Reclassering Nederland zoekt Nederlandstalige vrijwilligers die bereid zijn om regelmatig Nederlandse gedetineerden in Frankrijk te bezoeken. De organisatie wil een bijdrage leveren aan de vermindering van recidive en gedetineerden voorbereiden op een terugkeer in de samenleving. Zonder begeleiding is een nieuwe start in Nederland moeilijk en de kans op terugval in crimineel gedrag groter. Het Bureau Buitenland wil Nederlanders in de buitenlandse gevangenis  ondersteunen bij het beperken van detentieschade door het geven van informatie en advies en hen zo goed mogelijk voorbereiden op een terugkeer naar Nederland.

De reclassering zoekt mensen ‘met een behoorlijk portie gezond “Hollands” verstand, die tegen een stootje kunnen, geduld kunnen opbrengen en goed kunnen luisteren, beschikken over een portie humor en relativeringsvermogen, Nederlandstalig zijn en bereid zijn om regelmatig Nederlandse gedetineerden te bezoeken en daarvan schriftelijk verslag te doen, goed kunnen samenwerken met de reclassering en de officiële vertegenwoordiging (ambassade/consulaat).’ Verder moeten deze mensen bereid zijn de jaarlijkse vrijwilligersbijeenkomst te bezoeken en zij moeten niet verder wonen dan 150 kilometer van een Franse gevangenis waar Nederlanders ‘zitten’. De vrijwilligers zouden ook kennis moeten bezitten van de Franse taal en de Franse gewoonten.
De Nederlanders worden gezocht in Nord-Pas de Calais, Regio Parijs, Centre (Tours–Orléans), Limousin en Perpignan.
Over de hele wereld beschikt het bureau over bijna 300 vrijwilligers in 46 landen. Een keer per 4 à 8 weken bezoeken zij Nederlandse gedetineerden en zijn ‘de uitgestoken handen, de oren en de ogen’ van Bureau Buitenland, die de vrijwilligers in hun werk ondersteunt. Voor een goede onkostenvergoeding en verzekering is gezorgd. Meerdere keren per jaar wordt een digitale nieuwsbrief naar de vrijwilligers gestuurd. Ook krijgen zij toegang tot het extranet van Bureau Buitenland.
Men kan contact opnemen met Klaas Spoelstra, regiocoördinator Frankrijk van Bureau Buitenland in Utrecht, tel. 0031 (0)30 2879994,  e-mail: k.spoelstra@reclassering.nl. Meer informatie is ook te vinden op de website van de reclassering onder het kopje Buitenland.
(20.09.13)


Uit de weblogs

365

Afgelopen zondag was het precies één jaar geleden dat we naar Frankrijk emigreerden. We hadden onszelf een jaar gegeven om te kijken of we konden aarden, of de kinderen het zouden redden, of het financieel haalbaar was, of het zou zijn wat we ervan hoopten.  Wat is dat jaar voorbij gevlogen en wat is er best veel gebeurd zo tussendoor. Dingen die we niet hadden voorzien zoals het starten van een B&B. Dingen die tegen vielen zoals het zien ploeteren van je kinderen met de taal de eerste 5 maanden en het noodzakelijk terugkeren naar Nederland voor hartoperaties van dochter Zoë. Het moment dat mijn dochter Chelsey aan het bevallen was en ik hier in Frankrijk zat was even erg moeilijk voor mij. Dingen die veel beter waren dan waar je op hoopte. De vriendelijkheid van de Fransen, de gemoedelijkheid van het leven in een Frans dorp, de rust, ruimte en creativiteit die ik in mezelf heb kunnen vinden, het los laten van oud zeer en negativiteit. Wat hebben we een hoop geleerd: De taal, (de kinderen ratelen rap Frans en zonder Nederlands accent wordt mij verteld) Franse gewoonten, lekker eten en wijntjes, de streek en bijbehorende geschiedenis. Ik heb geleerd dat wat je hebt aan spullen totaal onbelangrijk is. Belangrijker is wie je bent. Ik heb leren relativeren, te leven met de dag en die dag gewoon te plukken. Ik heb leren kijken, genieten van iets simpels als een mooi zelf geplukt boeket wilde bloemen of een café crème op een terras in de zon.  Het landschap verveelt me nog steeds niet evenmin als de geur van vers stokbrood, wilde tijm onder mijn voetstappen of bloeiende kamperfoelie in de heuvels. De pracht van een veld koren – of zonnebloemen, een overstekend wild zwijn en hert. De dorpsfeesten met elk hun eigen tradities geven me een kinderlijk blij gevoel. Zo bijzonder om daar bij te mogen zijn. Niemand vind het belachelijk of kinderachtig, het is gewoon zoals het is en iedereen doet mee.

Lees verder op de weblog van Café au lait


Uit de weblogs

Nieuw leven

Als mensen in het verleden wel eens tegen mij zeiden als ze hoorden dat we gingen emigreren “goh, je krijgt een nieuw leven” vond ik dat altijd wat overdreven. Ik dacht, ik ga gewoon verder met mijn leven, maar dan op een andere plek. Toch moet ik ze wel gelijk geven, zo achteraf. Het IS echt een nieuw leven, soms ben je net een peuter wie alles moet leren, de taal, de omgangsvormen, rijgedrag, eetgewoonten en de tradities van het land. Ik heb het gevoel met een schone lei te zijn begonnen. Heerlijk. Net als die peuter ben ik weer naïef, ongeschonden door vervelende ervaringen met vervelende mensen. Tuurlijk besef ik dat ik hier ook gewoon op mijn gezicht ga, vandaag of morgen, maar nu nog even niet. En dat is best een goed gevoel. Een gevoel van rust. Ontdaan van wantrouwen en ongezond achterdocht, gewoon een blanco blaadje. Het maakt me open, vrij, heeft opgebouwde muren neergehaald. Onzeker ben ik niet in dit proces, ik stoom met volle kracht vooruit, spreek mensen gewoon aan in mijn beperkte Frans en krijg potverdrie gewoon dingen voor elkaar.

Lees verder op de weblog van Elly Schuurmans


Uit de weblogs

Wonen en leven in Frankrijk

“Het is niet voor iedereen weggelegd.” Die opmerking hoor en lees ik vaak. Het gaat dan veelal om het een draai geven aan het leven. Het bereiken en werken aan een droom(beeld), een (andere) toekomst. Iets dat wel reëel is, maar niet als haalbaar ervaren wordt. Naar Frankrijk verhuizen is er zo één. Hoeveel mensen hebben wij al niet ontmoet, nog in Nederland, met de droom, het ideaalbeeld in juist Frankrijk te willen wonen. B&B-tje of een camping overnemen, dan heb je alleen seizoenswerk, denkt ‘men’. Of genoeg geld hebben om niet meer te hoeven werken, want Frankrijk is geen land om te werken, daar wonen de goden en rentenier je met een wijntje op je veranda met uitzicht op een glooiend gebied terwijl de geur van lavendel je samen met de wijn doezelig maakt en je al uitkijkt naar dat verse stokbroodje in de morgen en de postbode die je vriendelijk gedag zegt. Tis altijd mooi weer en die buitjes vallen gewoon ’s nachts, eventjes, om je potplanten op je riante terras van voldoende water te voorzien.

Lees verder op De Onzichtbare Brug


 

©2022 Communities Abroad  |  infofrankrijk.com

DISCLAIMER

Login

Forgot your details?