Dit onderwerp bevat 10 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 7 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Onder president Nicolas Sarkozy werd vorig jaar ook voor ambtenaren een wachtdag in het leven geroepen: de eerste ziektedag is voor rekening van de betrokkene zelf. In het Franse bedrijfsleven gelden al jarenlang drie van deze jours de carence, waarbij een ziek thuis blijvende werknemer de eerste drie dagen voor eigen rekening moet nemen. In veel gevallen betaalt de werkgever deze dagen toch uit, maar in het midden- en kleinbedrijf is dat lang niet altijd mogelijk. Onder druk van de ambtenarenbonden heeft de regering besloten de wachtdag voor ambtenaren in de komende herfst toch weer op te heffen.
Bericht op de homepage.
Wim
Weer een bewijs dat de Franse ambtenares het best voor zich zelf zorgen, terwijl zij door de burgerij betaald worden en voor de burgers dienen te zorgen. Is Frankrijk niet het land met de meeste fonctionnaires, als percentage van de werkende bevolking? Kost de belastingbetaler weer miljoenen!
In landen waar ik gewerkt heb moest men al tientallen jaren met variërende aantallen jours de carence leven.Bonsoir,
Had iemand iets anders verwacht onder de regering-Hollande? De toch al topzware FR overheid wordt onder dit regime wederom groter en duurder. Dat halen we dan wel weer bij de werkenden en ondernemenden, die daartoe voor de zoveelste keer een extra reef in hun hemmetje moeten leggen.
Zoals ik al eerder stelde, we pakken nog wat haver van het paard dat de kar trekt, en geven dat aan de opzittenden. Is het nu echt rocket science om te voorzien dat dat niet eeuwig kan doorgaan?
De vraag is al lang niet meer óf de FR samenleving zal bezwijken onder de loden last van haar overheid. De vraag is slechts, wanneer. Aangezien er nergens in de EU zicht is op werkelijk economisch herstel, en in FR al helemáál niet, hoeft dat niet lang meer te duren. Dan wordt FR nét zo’n slowmoving trainwreck als Spanje en Griekenland.
Overigens ben ik meer dan ooit hetzelfde van mening 😉
Salutations, Jos
Zoals in een ander onderwerp al ter sprake gekomen: onafhankelijke statistieken spreken je tegen.
OK, het franse ambtenarenapparaat is topzwaar, franse ambtenaren hebben het goed en wij betalen dat. Los daarvan: vind jij het normaal dat een eerste ziektedag voor eigen rekening van een werknemer komt? (Je hoeft geen antwoord te geven, want dat ken ik al.) Ik in ieder geval niet. Nu is het voor andere franse werknemers vaak veel slechter geregeld. Praktijkvoorbeeld:
Man, 49 jaar, werkt een aantal jaren bij een goede werkgever waar alles tot in de puntjes is geregeld, denkt hij. Hij verdient het minimumloon, door Hollande nu 1110 euro netto per maand (plus voedselbonnen!). Hij is nooit ziek. In een weekend krijgt hij last van zijn knie, zondagavond kan hij bijna niet meer lopen en maandagochtend strompelt hij naar de dokter. Die constateert een letsel dat normaal gesproken alleen voorkomt bij mensen die beroepsmatig veel op ladders moeten werken. Dat klopt, want de man had toevallig de laatste maand op zijn werk dagelijks op ladders moeten staan. De dokter schrijft een week niet werken en rust voor.
Aan het eind van de maand ontvangt de man een loon van welgeteld 800 euro! Dat betekent geld lenen, want de vaste lasten lopen door. Zijn collega’s praten hem even bij: je moet ook niet wegblijven van het werk! Hoe ziek of invalide je ook bent, je moet toch komen en je dan na een uur ziekmelden. Dan geldt het als bedrijfsongeval en dan krijg je tot zes maanden lang 100% loon. De werkgever blijkt een speciale verzekering te hebben afgesloten bij een verzekeringsmaatschappij. Toen begreep deze werknemer voor het eerst, waarom er op zijn werk zo vaak mensen van de trap vielen of over iets struikelden…
Dit vind ik 19e-eeuwse toestanden. Ik weet wel dat ambtenaren het veel beter hebben, maar moeten ze het dan maar slechter krijgen, omdat anderen ook niet goed af zijn? Volgens mij moet het andersom: de anderen moeten het beter krijgen en de positie van ambtenaren kan daarbij als voorbeeld dienen. Zijn ambtenaren in Frankrijk zoveel beter af dan in andere westeuropese landen?
In het artikel van Wim op de homepage lees ik oa het volgende:
“In het bedrijfsleven keert de Assurance maladie 50% van het bruto salaris uit bij ziekte, maar de wet verplicht werkgevers om dat loon tot 100% aan te vullen voor personeel dan ten minste een jaar in dienst is. Na 38 dagen wordt de loonbetaling 90% en daarna 66%.” Welke wet is dat?Bonjour Bosbess,
Quote:Quote uit bosbess op 23/02/2013 08:34
Zoals in een ander onderwerp al ter sprake gekomen: onafhankelijke statistieken spreken je tegen.Ik weet niet welke onafhankelijke statistieken u bedoelt. Toch niet statistieken die worden opgekookt door de FR of EU media, want die zijn natuurlijk allesbehalve onafhankelijk. U zou dit artikel en de daarin aangehaalde Markit cijfers eens kunnen bestuderen.
Maar goed, ik voel verder geen behoefte om de onverbiddelijke ondergang van de FR economie met cijfermateriaal te ondersteunen. Voorlopig blijf ik bij mijn voorspelling uit deze draad: een extra miljoen werkelozen en een economische krimp van minimaal zo’n twee procent in 2013. Laten we aan het einde van het jaar maar eens kijken hoe het erbij staat.Quote:Quote uit bosbess op 23/02/2013 08:34
Man, 49 jaar, werkt een aantal jaren bij een goede werkgever waar alles tot in de puntjes is geregeld, denkt hij…Dit larmoyante verhaal ondersteunt volledig mijn argumentatie, al zal dat niet uw bedoeling zijn. Laat me dit derhalve even toelichten.
De narigheid waar de zieke man in dit geval te maken krijgt en de discussie met zijn collega’s tonen wederom onomstotelijk aan dat FR wordt geteisterd door een overmaat aan wetten en regels en het daarmee gemoeide ambtenarenleger. Dat is niets nieuws, de FR code de travail is de meest uitgebreide, gecompliceerde en onbegrijpelijke wetgeving ter wereld. Er is werkelijk niemand meer die alles tot in de details begrijpt. De talloze clausules, voorwaarden en uitzonderingen resulteren vanzelfsprekend ook in veel mazen en leemtes waar bijvoorbeeld de collega’s van de zieke man handig gebruik van maken. Uiteindelijk degenereert die hele ingewikkelde wet in de praktijk weer tot het recht van de slimste- cq sterkste. Full circle. Hele volksstammen aan fonctionnaires zijn dus druk met het bedenken, handhaven, uitvoeren en controleren van een code de travail die door zijn overdaad niet meer voldoet aan zijn elementaire doelstelling. Maar die wél als een molensteen om de nek hangt van werkgevers en werknemers en een rem vormt op de bedrijvigheid als geheel.
Een échte oplossing zou zijn, een radicale vereenvoudiging van de wetgeving, zodat iedereen weer weet waar hij aan toe is, en een heleboel overbodige fonctionnaires geloosd kunnen worden. Een heleboel vliegen in één klap. Maar natuurlijk in strijd met de étatistische FR volksaard, en helemáál onmogelijk zolang de FR regering volhardt in een centraal geleide planeconomie waarin bureaucraten voorschrijven hoe de markt zich dient te gedragen, met als enig mantra “meer regels!”.Quote:Quote uit bosbess op 23/02/2013 08:34
Volgens mij moet het andersom: de anderen moeten het beter krijgen en de positie van ambtenaren kan daarbij als voorbeeld dienen.Ik vind dit een prachtige sociaaldemocratische tekst. Er is maar één probleempje mee, namelijk, hoe dit te betalen? Een oud NL spreekwoord luidt “waar niet is, verliest de koning zijn recht”. De FR kassa is méér dan leeg, en de tekorten lopen in steeds hoger tempo op. Nú wordt dat nog gemaskeerd doordat FR goedkoop kan lenen en met dat geleende geld leuke dingen kan doen, zoals de rente op leningen betalen. Maar dat duurt niet eeuwig. Vroeg of laat krijgen de geldschieters door dat het FR economisch bouwwerk niet zo stevig was als ze dachten. Dan moet FR meer rente gaan betalen en is de boot pas écht aan. Een algehele financiële ineenstorting waarin ook de Euro wordt meegezogen kan dan niet meer worden uitgesloten.
Er is maar één oplossing. FR moet bezuinigen, en wel in de betekenis van “minder uitgeven”. Zo niet dan gaat de wal het schip keren en dat zal niet prettig uitpakken. Dan hebben al die mensen met hun lage lonen en uitkeringen pas écht een probleem. En dat hebben ze dan in hoge mate te danken aan hun idool Hollande.
[/quote]Overigens…
Salutations, Jos
Bij een enquête op de website van BFM Business is 74% van de uitgebrachte stemmen tegen herziening van de maatregel. Logisch, de Franse burger kent z’n ambtenaren.
Maar op wie hebben die kiezers dan gestemd?
Ja links weet er altijd wel een verhaal omheen te breien om het weer goed te praten.
Natuurlijk is die man ziek van het ladderlopen, verliest hij met een dag minder werken maar zo 310 euro.
Net als iedere arbeider kan een ambtenaar gewoon ook zijn eerste drie dagen zelf betalen.
Wat denk je bosbess waarom de ziekteverzuimen zo schrikbarend hoog zijn bij de functionaires?Dag Jos, over één ding kunnen we het zonder meer eens zijn: de gecompliceerdheid van de wetgeving. Vandaag zelf aan den lijve ondervonden, toen ik probeerde op te zoeken of de man daadwerkelijk maar recht heeft op zo’n schamel loon, als hij door zijn werk een week arbeidsongeschikt is (maladie professionelle). Ter toelichting: in het bedrijf waar hij werkt geldt een cao en volgens “zeggen” houdt het bedrijf zich netjes aan alle verplichtingen die een werkgever tegenover zijn werknemers heeft. De man moest de eerste drie ziektedagen voor eigen rekening nemen, over de resterende twee dagen kreeg hij 60% loon. Ik heb nog steeds niet kunnen ontdekken of dat juist is. Die 60% in ieder geval wel, althans volgens de wet. Cao nog onbekend. Als je op hoge woon- en andere vaste lasten zit (nuts, verzekeringen, auto) dan blijft er van 1110 euro per maand niet veel over om van te leven, laat staan om van te sparen om dergelijke rampen op te vangen.
Ik ben blij dat het verhaal er eindelijk in slaagde om je medeleven met minimumloners op te wekken en je de tranen in de ogen deed springen. Als ik tenminste je woorden “larmoyant verhaal” letterlijk mag nemen. Maar waarom zou je het spottend bedoelen, nietwaar?
De genoemde statistieken zijn te berde gebracht door Aart in de discussie over die luie franse werknemers (Entre bavards). Feit is dat het franse begrotingstekort onder Sarkozy in vijf jaar tijd met 550 miljard is toegenomen en dat Hollande dit tekort binnen een jaar heeft teruggebracht tot 3,7%. Brussel heeft Frankrijk voor dit jaar, wegens de goede maatregelen, uitstel van de 3%-eis verleend en geen boete opgelegd. De economie zal met 0,1 % stijgen, veel minder dan verwacht, maar wel een stijging. Ter vergelijking: in NL is de werkloosheid tot de hoogste in 30 jaar gestegen en de economie blijft krimpen. Het begrotingstekort blijft veel te hoog. Ook NL heeft wegens goede maatregelen voorlopig uitstel gekregen van de 3%-norm.
Zou Sarkozy het beter hebben gedaan? Die UMP kan nog niet eens haar eigen huishoudboekje op orde houden, laat staan de staatskas. Een schuld van 56000000! Voor een politiek partijtje, dat van alle kanten door rijke Fransen geld krijgt toegestopt om hun belangen veilig te stellen.
Midi Libre vandaag
Wachtdagen hebben weinig zin. Dit is al jaren geleden uitgebreid onderzocht en aangetoond in Nederland. Hier:als mensen dan toch ziek zijn, nemen ze dam maar een hele week want voor die eerste dagen hebben ze toch moeten betalen. Inderdaad zie ik in bedrijven regelmatig “accidents de travail” die volledig betaald worden voor zaken die weinig of niets met het week te maken hebben.
In bedrijven wordt nagenoeg niet over verzuimoorzaken gepraat (“ziekte is privé”) dus bedrijfsgebonden oorzaken worden niet aangepakt. Het verzuim in de Fonction Publique is huizenhoog omdat niemand zich er verantwoordelijk voor voelt, communicatie ontbreekt, geen behoorlijk arbobeleid is…. Ik denk het te kunnen weten want heb ervan zo’n 1000 “cliënten”.Steven
Dankjewel Steven, dat bespaart me een hoop zoekwerk. Ik kon me namelijk niet voorstellen dat in een sociaal west-europees land anno 2013 nog zulke asociale wetgeving bestaat. Ziekteverzuim veroorzaakt door werkzaamheden voor je baas komen voor een groot deel voor eigen rekening van de werknemer! Dat bestaat dus inderdaad in Frankrijk. Waar dienen die vakbonden dan eigenlijk voor? Voor iedere scheet die ze dwars zit gaan ze staken, maar dit soort ten hemel schreiende toestanden worden gewoon gepikt. Niet te geloven.
Terugkomend op de ambtenaren: Het grootste deel van de Fransen vindt inderdaad dat die eerste wachtdag voor ambtenaren moet blijven. Argument: wij hebben er drie, waarom moeten ze het beter hebben dan wij, ze hebben het al zo goed. Ongeveer een derde vindt afschaffing van de wachtdag wél terecht en meent dat de regeling voor het bedrijfsleven daar op aangepast moet worden.
Nee heren skeptici, niet een derde van de franse bevolking bestaat uit ambtenaren…
Pardon, wachtdagen zijn zinloos ?
En waarom bestaan deze wachtdagen dan nog steeds ? ook in Nederland?
De meest logische reden van de wachtdagen is dat men de drempel van ziektmelding wil verlagen, met andere woorden, men wil niet dat een werknemer voor iedere scheet thuis blijft.
Onderzoek heeft juist uitgewezen dat dit prima werkt.
Daarom is het ziekteverzuim ook zo hoog bij de functionaires, als ze twee of drie dagen ziek zijn betaald de baas gewoon door.
In Nederland had mijn personeel 1 wachtdag bij de tweede en/of derde ziekmelding, behalve bij bedrijfsongevallen, in een ander land waar geen wachtdagen bestonden werd ik geteisterd door ziekmeldingen en de meeste daarvan op maandag en vrijdag.
Mijn secretaresse hield alles bij en kwam met het verbluffende resultaat dat behalve de eerlijke ziekmelders, niemand ooit op woensdag ziek is geweest 😉
Bosbess, het aantal ziektegevallen veroorzaakt door de baas is erg laag ten opzichte van de gevallen die daarbuiten vallen (sportblessures, potje matten, enz enz)
Wel wil ik kwijt dat er door de overheid geen onderscheid wordt gemaakt door ziek van een koutje of van een rugbywedstrijd.
Sowieso zijn de rechten van de werknemer én de werkgever middeleeuws, het moet nodig op de schop om het beter te maken voor beide partijen, maar dan gaan we weer staken.
(13% van de ziekmeldingen in nl zijn alcohol gerelateerd)
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
