Dit onderwerp bevat 66 reacties, 17 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 1 maand geleden door 
-
Berichten
-
Je moet een beetje de hele story horen van het gebeuren.
Hier worden alleen die dingen uitgelicht die men graag wil lezen.
De man heeft inderdaad een fabriek in Normandie, is bereid de andere fabriek over te nemen als……
Hij heeft onderhandeld met diverse partijen en met name de cyndicat wil met geen mogelijkheid overstag.Hoezo, alleen maar dingen die men graag wil lezen? Waar het om gaat is dat de man een fabriek in Normandië heeft, dat hij op grond van zijn ervaringen in Frankrijk er een tweede fabriek bij wil kopen en als hem een strobreed in de weg wordt gelegd zich ineens ontpopt als een ordinaire straatvechter. Wild om zich heen slaan, jan en alleman beschuldigen en beledigen met onwaarheden en net doen of hij nu pas te horen krijgt hoe het er in Frankrijk aan toe gaat. De man heeft zich volkomen belachelijk gemaakt en als dat een manager is, ben ik een sperzieboon.
Inderdaad, als. Als ze akkoord gaan met loonsverlaging (want ze verdienen zoveel en dat kan ik niet betalen…). Als ik iets niet kan betalen, dan kan ik het niet kopen, simple comme bonjour. Maar als die minimuloonslaven en degenen die voor hen opkomen (vakbond) terecht voet bij stuk houden, dan toont hij zijn ware gezicht. Enfin, z’n IQ is nog net hoog genoeg om er nu maar het zwijgen toe te doen. Mijn IQ is dat zeker.
Zijn de uren dat de arbeiders staken ook meegenomen in de productiviteits-statistieken? 😉
Persoonlijk denk ik dat een knuppel in het hoenderhok wel goed is voor Frankrijk, er zijn te veel dingen die zijn vastgeroest en niet aangepakt worden.
Anders zullen de internationale economische krachten het land dwingen, dat kun je leuk vinden of niet, maar de internationale geldmarkt is een realiteit…Over gebrek aan beheersing Engels in bedrijven:
Wel grappig dat er in dat filmpje een typische franse semi-filosofische redenering naar voren komt over het waarom. “We willen het perfecte Engels spreken”..
Het enige wat je daar op kunt zeggen: “Whatever..”Timo,
wat de taalbeheersing beterft:
Ik heb in alle landen van Noorwegen en Finland tot Portugal en Turkije met mijn zakenpartners Engels gesproken, omdat ik alleen Duits, Nederlands, Engels, Frans en ietsje Russisch spreek (en Italiaans en Spaans een beetje versta).
Maar wat gebeurde er in Frankrijk? Ik kreeg als aanspreekpartner iemand die redelijk Engels sprak, en niet diegene die voor het project de meest competente was. Ik kon het dan gelukkig verder in het Frans doen.
Veel Fransen, vooral ingenieurs zijn zich gelukkig bewust van deze tekortkoming en sporen de jongeren aan Engels te leren.Ik heb toevallig de laatste dagen verschillende discussies gevoerd over deze directeur.
Een vriend in het dorp vertelde me dat het aso is als je zoiets zegt, “een qon”.
We verdreven langzamerhand naar de rol van het syndicat en de meneer was na een paar vragen over, vroeger (nu gepensioneerd) lid van de CGT, tja, hoe kon het ook anders.
Het opvallende is dat de rest van de “ondervraagden” eigenlijk allemaal reageren zoals Timo “een knuppel in het hoenderhok wel goed is voor Frankrijk”, en een frappant detail; de ondervraagden zijn allemaal jonger dan 30 jaar, of hebben topbanen bij grote internationale bedrijven, waaronder directeur bij bouygue, een hoofduitvoerder bij een Frans bouwbedrijf die onder andere gevangenissen bouwt, een hoofd verkoopmanager internationaal bij een medisch liquid gaz, projectmanager bij een waterbouwkundig bouwbedrijf, enz enz.
Allemaal spreken ze Engels, allemaal voeden ze hun kinderen bewust dubbeltalig op omdat ze vinden dat alleen de school te weinig is (TV en radio zijn uitsluitend Frans wordt vaak genoemd)
Onder les enfants lycee professionel van deze vrienden/kennissen, gaan alle kinderen voor minimaal één stage naar US, Engeland, of Canada, om de Engelse taal beter te leren.
Drie “ondervraagden” gaan zelfs bewust naar Engelstalige landen op vakantie voor de kinderen.
Ook bij ons op de Chambres de Metiers geven we Engelse les, en hameren we op de noodzaak van de taal bij de ondernemers.
De klassen zijn half gevuld met jongens en meiden van onder de 35, en de dames hebben de overhand.
Gisteren had ik bij toeval een man op kantoor die in keukens zat, engelse les aan het leren is, en een fabriek wil openen in polen omdat volgens hem de franse industrie te onbetrouwbaar is/wordt.
Naast het feit dat inkoop te duur is, lasten te zwaar, foeterde hij ook op de mentaliteit van de werknemer “Ik wil net als de Duitsers (ze nemen graag een voorbeeld aan Duitsland) een mooi bedrijf opbouwen, maar als je te maken hebt met de werknemers die meer macht hebben dan ik dan kun je dat wel vergeten”.De notaris in ons gebied stuurt zijn kinderen elke zomer naar Engeland voor een summerschool. Anders kan ik het vergeten dat ze Engels leren, zo zegt hij.
Verstandige man.Bonsoir Cees,
Één echte bezuinigingsmaatregel heb ik al voor de regering-Hollande: verbied het nasynchroniseren en voice-overen van niet-Franstalige onderwerpen op televisie. Ondertitelen is goedkoper en je kunt het gemakkelijk commercieel uitbesteden aan de scherpste inschrijver. Als bonus zal het kunnen horen van die vreemde keelklanken wonderen doen voor de Franse spreek- en luistervaardigheid in vreemde talen. En dat nog helemaal gratis ook.
Neen, geen dank. Overigens…
Salutations, Jos
In mijn vak als (bedrijfs)arts lopen heel wat collega’s achterstanden op omdat zij uitsluitend gebruik (kunnen) maken van francofone literatuurbronnen. Terwijl juist veel onderzoek in het Engels wordt gepubliceerd. Niet goed voor de kwaliteit van het werk.
Steven
Jos, een minister in een van de vorige regeringen (ik meen nog voor Sarkozy) zei op de vraag van een van zijn collega’s over dit onderwerp, dat de mensen moeite zullen hebben de ondertiteling te volgen, het gaat te snel, waarop volgens de legende van de familie van mijn vriend, de collega voor de grap zei, dan draaien we de films toch langzamer 😉
Zo diep is dit land gezonken, de stumpers hebben zelfs moeite met lezen.
Nee, elke nieuwe regering die hele kl….schooluren op de schop laten nemen, daar worden we wijzer van.
Als ik kinderen zou hebben zou ik gillend dit land verlaten.De nieuwe generatie die wel Engels spreekt lost dit vanzelf op, wie daar niet in mee gaat staat straks min of meer aan de kant.
En de nasynchronisatie afschaffen zou inderdaad al heel veel schelen..Quote:Quote uit Timo op 28/02/2013 19:59En de ondertiteling afschaffen zou inderdaad al heel veel schelen..Je bedoelde zeker:
De nasynchronisatie vervangen door ondertiteling. 😉Le Monde werkt hard mee om Fransen Engels te leren:
Formation anglais
Exercices pratiquesAn ashtray is used for:
– eating in bed
– extinguishing cigarettes
– seducing monkeysVALIDEZ
Ik aarzel nog steeds tussen 1 en 3…
Zelfs in de journalistiek zijn ze niet van deze tijd, kom op nou.
Gisteren een uitzending gezien (ik meen het 20h, was aan het koken) waarin uitvoerig ingegaan werd op de planche à roulette.
Pardon, ieder frans kind heeft het over skateboard, hebben die sukkels bij het journaal het nog over planche à roulette.
Nergens in de vrijetijdsbesteding is men zo gehaast het engels op te pikken als in de skate en surfsport.
Het is een skateur of een surfeur, een planche is absoluut geen planche maar een board, we hebben het over leash, fins, en wheels, curls, waves, en having a good time, tot en met chillen toe.
In surfshops worden steeds meer engelse woorden overgenomen omdat “surfing” niet alleen een sport is, surfing is a way of life, en dan spreek je geen frans.
Als die ouwe generatie dat nou eens wilde begrijpen zeg, zucht.
Maar wat wil je in een land waar de president niet eens engels spreekt.Zijn jullie met zijn allen op de hoogte dat toen deze amerikaan daar op die fabriek was,de het machinepark al voor 65% verplaats was naar goedekopere lonen landen en de franse arbeiders gewoon niet anders konden als maar een paar uur per dag te werken want als het begin van de lijn zijn produktie voor een uur gedaan had moesten ze wachten dat het verder op de lijn ook weer verwerkt was maar daar er bijna geen produktiefaciliteit was duurde dat iets langer als normaal.
Hoe uitspraken heerlijk gebruikt kunnen worden zoals het jou uitkomt.
Robheb helaas de Franse werkcultuur ook mogen meemaken
werd door Stork ingehuurd om een verkochte fabriek in Straatsburg te ontmantelen en op transport naar Nederland te zetten
het was de bedoeling dat wij samenwerkten met de fransen zij zouden dan naar hier komen om de zaak in samenwerking met ons weer op te bouwen
de eerste dag ; daar staan we dan met ons broodtrommeltje om half 7 geen mens te bekennen
8 uur eindelijk iemand maar helaas spreek geen engels of duits en daar sta je dan als Drentse boerenkinkels toch maar even wat school frans proberen maar zoals verwacht verstaat hij het niet
eindelijk er komt een bedrijfsleider die engels spreekt en ons uitlegt wat de bedoeling is en waar we kunnen beginnen in samenwerking met de fransen nou kan je zeggen een grote ramp meer lullen als poetsen
2 dag ; na onze eerste ervaring hadden wij gelukkig het telefoonnummer van de Franse bedrijfs leider de avond te voor hem het probleem voorgelegd en nu bleek hij ook 3 jaar in Nederland gewerkt te hebben en kon zich voorstellen dat samenwerking wat moeilijk werd gezien de Franse arbeids moraal dus besloten dat we de sloop in een frans gedeelte en een Nederlands gedeelte op moesten delen
en ik kan u meedelen dat we een heel leuke week vakantie gevierd hebben van de 5 weken die er voor stonden omdat onze Franse collega’s nog niet klaar waren
heb nog nooit zo iets gezien en maar praten en lange pauzes houden
wij werkten van ’s morgens 6 tot half acht ’s avond met een half uur pauze in de morgen middag om 12 uur en om 5 uur ’s middags
ze wisten niet wat ze zagen dat deed een fransman niet
daarna is de zaak op transport gegaan naar Nederland en moesten onze Franse vrienden werken zoals in Nederland wordt gewerkt nu spreek ik een beetje frans en wat ik aan hun gepraat begreep hoopten ze nooit meer in Nederland te moeten werken
deze werkmentalietijd was te hard voor hen als je van 35 uur leven kan waarom dan 5 x 13 plus 8 uur op zaterdag draaien je kon wel gek zijnZeurt lekker door en denkt ook ’n beetje aan mij en m’n F-collega’s. Zelf ben ik – ’n ouvrier qualifié – sinds vanmorgen 0500 tot ’n kwartier geleden bezig geweest gestrande reizigers te dépanneren.
Dat is veertien uur, waarvan zo’n elf achter ’t stuur en de rest lullen in vele talen met vakantiegangers en hun zogenoemde ‘Steunpunten’. Collega Nicolas heeft sinds vrijdag 1800 drie keer ’n uurtje z’n bed gezien.Dus zeurt lekker door maar krijg vooral geen pech in “mijn” buurt (de A71), want ik word ’n beetje moe van Bataven met grote monden en grote meningen. En doet de groeten aan de Algemene Nederlandsche Wielrijders Bond.
Peter.
goh geachte heer gaf alleen mijn belevingen weer
wou u echo op geen enkele manier de grond in drukkenEn deze Homme de la Terre is wellicht de enige van de forumleden die vandaag (in Frankrijk) gewerkt heeft. En geeneens een bel rosé mag nemen want de pieper kan gaan…..
En ook nog in een van de 7 geografische centra van Frankrijk woont, maar dat is weer een heel ander verhaal.Steven
Mijnheer Ruiter, ik ken niet goed de industriele wereld maar ik werk al meer dan zeven jaar in Franse ziekenhuizen. Sinds enkele maanden zijn er op nationaal niveau bezuinigingsmaatregelen, vooral voor ziekenhuizen die al een schuld hebben. Heel weinig verpleging is ‘syndiké’ en men werkt onder alle omstandigheden, zonder pauzes soms en om de ,klipklap oproepbaar om in te vallen dus een privéleven van ‘nulle’. En dat in het zuiden van Frankrijk. Ik wil maar zeggen, er bestaat wel een arbeidsmoraal.
IngridNa ’n rustige nacht nog eens nagedacht over Ruiters “beleving”. ’t Lijkt me meer ’n belevenis geweest voor ’n “Drentse boerenkinkel” met wat school-Frans die voor Stork naar F mocht om ’n fabriek te ontmantelen. Beetje raar management want ‘iedereen’ wist toch dat ‘die Fransen’ geen Engels spreken.
Vindt u ’t gek dat die Fransen daar niet hard voor hebben gelopen ? ’n Bataaf die hun werkgelegenheid komt weghalen ?Jaap noemt me “onnavolgbaar”, ik beschouw dat maar als ’n compliment en zal me toeleggen op heldere berichten.
Peter.
Ik volg deze discussie met toenemende irritatie. En de laatste woordenwisseling tussen de heer Ruiter en Peter-terre brengt mij ertoe ook iets van mijn ervaringen in te brengen.
Een project in Frankrijk waarvan een Engelse collega projectleider was wilde niet echt lopen, er waren telkens weer tegenslagen en vroegere beslissingen moesten herhaaldelijk gecorrigeerd worden. Toen er een probleem optrad dat onder mijn specialisme viel ging ik voor een teammeeting naar de betreffende plaats in Frankrijk. Toen werd me duidelijk: mijn Engelse collega had, omdat hij geen Frans sprak, alleen met mensen gesproken die een beetje Engels konden. En dat waren niet de mensen die de omstandigheden rondom het project het beste kenden. Ik sprak over de problemen op mijn vakgebied met de chief engineer, een tekenaar, de elektricien, de bedrijfsleider en de ploegbaas, alles in mijn (toen) gebroken Frans. Ik was er ook bij toen de ploegbaas een probleem met zijn mensen besprak; ik verstond er niet bijster veel van, want zij spraken hun patois. Maar omdat de technische uitdrukkingen internationaal zijn kon ik de draad toch volgen en hier en daar een input geven.
Ik was er in het vervolg vaker en heb de projectleiding de facto van mijn Engelse collega overgenomen.
Wat ik wel gauw door had was dat de Fransen streng hiërarchisch werken. De baas is de baas en men neemt op de lagere niveaus niet graag beslissingen. Ik moest mensen vaak aanmoedigen hun mening toch naar voren te brengen, ook tegenover hun baas. Andersom, het in het wilde weg beslissingen nemen waartoe men geen bevoegdheid en niet de nodige achtergrond heeft (mijn beoordeling van een werkwijze die ik bij Bataven vaak gezien heb), en wat vaak de samenwerking stoort, komt niet voor.
Mijn conclusie:
– Samenwerking met Fransen is vaak moeilijk omdat zij vreemde talen slecht spreken.
– Men moet inspelen op hun hiërarchisch gedrag.Dan de ervaring met de mensen van een aannemer die een groter werk aan ons huis uitgevoerd heeft (een van de weinige dingen die ik niet zelf gedaan heb). Zijn mensen kwamen om 007:30 met hun busje. Er werd meteen begonnen met werken, met een pauze van 10 à 15 minuten in de loop van de ochtend. Tussen de middag waren zij 1½ uur weg bij moeders eten. Gedurende de middag ook weer 15 min pauze. Om 17:30 uur vertrokken zij, bedankten voor het aanbod samen een biertje te drinken, zij wilden naar huis. Dus een werkdag van 8 uur (acht uur werken!). De baas kwam iedere dag een kwartiertje langs, bekeek het gedane werk, besprak met zijn mensen het werk van de volgende dagen, kletste een beetje met mij en vertrok naar een ander chantier. Zijn werknemers waren plaatselijke mensen met erbij een Portugees en een man van Réunion. Allemaal hard werkende mensen die hun vak beheersden.
Zij (en ook andere Fransen) spraken schande van les fonctionnaires die niets uithalen, alleen elkaar bezig houden en met 55 gepensioneerd worden.Ik heb dus heel andere ervaringen dan de heer Ruiter. Ik schaar mij achter Peter en Ingrid.*
* en (edit 13:33) ook achter Wilm
en (edit 20:20) ook StevenHoewel ik het meest herken in het verhaal van Christian – er zijn wel degelijk plekken waar hard wordt gewerkt – en zijn conclusies alleen maar kan onderschrijven, zit er toch wel degelijk ook een “andere kant” aan de franse arbeidsmoraal.
Verhalen dat de Fransen maar 3 uur par dag werken (Titan, Taylor) zijn uiteraard bewust te zwaar aangezet, maar anderszijds moet oook opgemerkt dat Frankrijk niet voor niets in sneltreinvaart terrein op de internationale markten; de concurrentiepositie holt achteruit. Wat dit aangaat is het goed het rapport van Gallois er nog maar eens op na te slaan.In onze kennissenkring hebben we mensen die hun dagen volmaken bij de SNCF (zelf zeggen ze: Sur Neuf Cinq Faineants). En we kennen mensen die werken bij een groot conservenbedrijf hier in de buurt. De SNCF’ers hebben er geen enkele moeite mee toe te geven dat er niet echt wordt gewerkt, en ze vooral uitzien naar hun – erg vroege – pensioen.. Bij de tweede groep valt op dat er weliswaar op vaste fabriekstijden wordt gewerkt, maar er ook heel veel verzuim is. Over plezier in het werk hoeven we helemaal niet te spreken. We kennen ook een geval van iemand die minder uren per week wil gaan werken maar het bedrijf staat het niet toe. De lijn is simpelweg: 35 uur of je gaat eruit. Er valt niet over te praten. Daar worden menen niet vrolijk van. Het bedrijf staat geen parttime toe.
Mijn conclusie is dat er weliwaar enorme verschillen bestaan in arbeidsmoraal tussen Fransen onderling, maar dat Frankrijk vooral en op de eerste plaats ten onder zal gaan aan het bevoordelen van (semi)overheidsdienaren en te weinig flexibiliteit op de arbeidsmarkt.
Maar het gaat er niet om hoe hard of productief de Franse arbeider werkelijk is, het gaat om de perceptie. Wie nu als investeerder een grote fabriek wil bouwen met vrije toegang tot de Europese markt zal niet voor Frankrijk kiezen vanwege de (vermeende-) arbeidsmoraal, regeldruk en belastingdruk. Uitwijken naar het VK met de flexibele arbeidsmarkt, lage belastingen en geringe regeldruk is echter ook geen optie vanwege de lastige eigen munt en de dreiging om uit de EU te stappen.
Beide landen ondervinden hinder van de schaduw die ze vooruitwerpen door politieke keuzes.
De arbeidsproductiviteit van Franse werknemers is echt niet lager dan die van de omringende landen. Nu ik 14 jaar in dit land rondspring en vele bedrijven met hun bazen heb meegemaakt, weet ik dat het vooral de leidinggevenden zijn die verantwoordelijk zijn voor het immobilisme van hun werknemers. Ze kunnen niet plannen en organiseren, ze kunnen niet aanmoedigen, ze maken misbruik van positiemacht en doen veel te weinig om hun werknemers te motiveren en vooruit te helpen. Dezelfde werknemers die vanwege de strikte hiërarchische ordening niet voldoende lef hebben om hun bazen tegen te spreken.
De slechtste managers zitten (inderdaad) in de Fonction Publique. Daar reken ik maar gemakshalve ook EDF, SNCF en RATP en de publieke gezondheidszorg onder. Ik kan het niet uitleggen aan een metselaar in een klein bedrijf dat hij met 60, 61, 62 jaar met pensioen moet terwijl in de Fonction Publique dat gemakkelijk vaak vanaf 55 kan. En dan zijn ze nog niet versleten.
Natuurlijk spelen de Syndicats een dubieuze rol maar ze doen waarvoor ze in eerste instantie zijn aangewezen: de belangen van hun leden behartigen. Dat de publieke sector te laf is om daar goed weerstand aan te bieden kunn je de gemiddelde werknemer niet aanrekenen. de aaunsluitingsgraad is overigens maar 10%…..
Steven
Steven,
hier iets wat ik van een van de arbeiders hoorde die bij ons in Frankrijk werkten:
Laat iedereen toch 40 jaar werken.
Wij werklieden beginnen met 16, laat ons tot onze 56e werken.
Maar wie tot zijn 28e studeert kan dan tot zijn 68e werken.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb (in Duitsland) nog werknemers meegemaakt die hun 50jarig dienstjubileum konden vieren. Met 14 begonnen, met 65 gepensioneerd. En dat waren geen mensen die werk zonder lichamelijke inspanning deden!Stevens opmerkingen snijden hout. Maar wat hieraan te doen ? Staken is niet mijn stiel, integendeel. Ik beperk me tot vileine opmerkingen aan ’t adres van De Vrouw van De Baas wanneer dit schepsel me weer eens onheus bejegent. En De Baas dan maar weer sussen en aardig tegen me doen waar ’t beter zou zijn dat schepsel kalt te stellen.
Maar, voor de vuist weg ’n paar vragen :
Hoe krijgen we in F de bazen en baasjes aan ’t verstand gepeuterd dat “RH” ’n produktiefactor is die niet alleen kost maar juist opbrengt ?
Hoe krijgen we de syndicats zo ver dat ze willen gaan ‘polderen’ ?
Hoe krijgen we de beleidsmakers zo ver dat ze zich weinig aantrekken van de heersende politieke winden ?
Hoe krijg je werknemers gemotiveerd die al te lang in ’n soort DDR hebben gezeten ?In 020 zou ik ’t wel geweten hebben maar F is me te groot en ik ken m’n plaats.
Slechts één ding weet ik zeker : dit forum biedt zeker niet dé Oplossing (als die al zou bestaan). De hier geventileerde meningen zijn te grofmazig, de observaties zijn te particulier maar worden boud getypt.
Ik vraag me soms af waar in F gevestigde buitenlanders hun geluk aan ontlenen als je ’t gekliem & geklaag bij elkaar optelt.Peter.
Diegenen die pas op hun 28e zijn gaan werken (zoals ik) hebben over het algemeen veel minder zwaar fysiek werk, meer regelruimte, meer mogelijkheden om over te stappen als het niet lekker gaat, zijn mondiger, hebben (meestal) slimmere bazen en ook meer geld. Ja, ook meer stress maar daar zijn ze in principe ook beter voor toegerust. Oja, en we gaan ook nog 7 jaar later dood.
Het is ook geen gek idee om de “pénibilité” te laten meetellen bij het bepalen wanneer iemand met pensioen kan gaan.Maar belangrijker is dat de zwaarte van het werk wordt aangepast aan de fysieke en psychische draagkracht. En het werk leuk blijft. Daar wil het Franse patronat nog niet echt aan.
Steven
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
