Dit onderwerp bevat 11 reacties, 9 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 7 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Begin maart verhuizen we naar de Dordogne. Het is maar de vraag of het wijs is onze kater Kiekeboe mee te nemen voor een reis van om en bij de tien uur. Volgens enkele inwijkelingen worden loslopende katten eerder als hinderlijk of als levende schietschijf beschouwd en dat willen we uiteraard niet.
Wat de eventuele reis betreft kan er wel iemand vliegen en de kat meenemen, onze dierenarts zorgt dan voor een kalmerend spuitje.
Graag jullie ervaringen, waarvoor dank.Volgens mij zijn loslopende katers nergens welkom. Maar als ze gesneden en verder gewoon aardig zijn, is er niets aan de hand. En een eenmalige reis van 10 uur zitten ze ook wel uit als ze een beetje poot- en kattenbakruimte hebben in een auto.
Groet,Frans
Last: hangt er vanaf hoe ver weg de buren zijn. En hoe “opdringerig” de kat is. Castreren lijkt me logisch.Op het platteland heeft iedereen katten. de katten hebben het meest last van elkaar, vooral in het voorjaar en bij grote territoriumdrift.
Meenemen: ik heb heel wat katten heen- en weer gesleept over lange afstanden. Ik laat ze gewoon los in de auto als ze niet te paniekerig zijn. Ze vinden dan wel een plekje. Bij een stop de kat maar even in een kattenmand. Zelfs als de kat niet wil eten of drinken houdt hij het makkelijk een hele dag uit.Steven (momenteel 6 katten + 2 permanente aanlopers)
Toen ik nog niet in Frankrijk woonde, heb ik jaren met kat in grote kooi en hondje op en neer gereisd tussen NL en LDF. Poespoes kreeg tevoren een kalmerend pilletje (in beide landen bij dierenarts verkrijgbaar) en ze overleefde zonder schade de reis van 12 uur. Eén keer had ik pech onderweg, lekke band, en met een thuiskomertje à 80 km per uur deed ik er toen in totaal 15 uur over! Ook dat is goed afgelopen. Gelukkig zat poes opgesloten, want ik ben ervan overtuigd dat ze uit paniek de benen had genomen toen ik het reservewiel tevoorschijn moest halen enz. Je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren en ik wilde Poespoes niet kwijt. Nu ligt ze tegen me aan te snorren.
Ook wij nemen onze (twee) katten altijd heen en weer en
dat voor een reis van ruim 1000 km..
Wij hebben de katten altijd los in de auto en dat kan
gemakkelijk omdat wij een transporter hebben.
Hun eigen mandjes en de kattenbak erbij en dat is geen enkel probleem.
De allereerste keer hebben wij een kalmeringspil gegeven, maar
dat was niet zo’n succes.
Ze liepen nog zeker eem halve dag stomdronken rond.
Eten en drinken willen ze niet onderweg maar als het erg warm is
spuiten wij water in hun bekkies met een injectiespuitje,
zonder naald natuurlijk.Ook even inwrijven met een kletsnatte doek
koelt aardig af.
Onze katten blijven in Frankrijk altijd in de buurt dus ook daar geen
problemen.
Ik zou de kat gewoon lekker meenemen, je doet ze er in ieder geval een
groot plezier mee!
MarianBij de snor van Kiekeboe : bedankt voor jullie snelle reacties.
Weer een expat erbij.Zoals Marian had ik ook een “camionnette” en gedurende twee jaar, maandelijks een lang week-end of langer heen en weer, reis 700 km. Ook ging vaak de papegaai mee die het prima vond af en toe op mijn schouder mee te kijken tijdens de rit. De kat bleef altijd keurig bij het huis. De papegaai 2x uit een boom moeten halen…..
Welkom expatcat!Steven
Toen mijn zus en ik op zoek waren naar een huis in LDF ging de hond mee en ging de poes in het pension. Uitstekend had ze het daar maar zijzelf dacht er anders over. Elke keer als de deur van het kattenverblijf open ging zat ze ons op te wachten en dacht dat wij haar kwamen halen. De heen-en terugreis naar het pension ging met klagelijk gemauw gepaard.
Nadat we de sleutels van het huis(F)in ontvangst namen en vanuit NL naar ons huis F reden zat de poes in een kattenmandje. Het is ‘slechts’ 400km van huis naar huis en de poes heeft geen kik gegeven. Wij, t.w. zus, ik en hond waren er allemaal en toen was het goed. De hond kende het huis en terrein al en de poes ging met de hond mee naar buiten. Als je de hond riep kwam de poes ook weer mee. Wij waren hier verbaasd over. Sindsdien gaat ze heen en weer mee. Het enige probleem is om haar in het mandje te krijgen. De vaccinatieboekjes gaan dan natuurlijk ook mee. We hebben dus 2 dierenartsen, een in NL en een in F. Zo blijft het internationaal. MiekeBij ons gaat het ook steeds beter. Kalmeringstabletjes gebruiken we niet meer. Mispoes wordt er alleen maar onrustig van. Ze gaat mee in een hondenbench. Los in de auto vinden we te gevaarlijk. Stel je voor dat je een ongeluk krijgt…
Tijdens de 1000 km reis (10 uur) poept en piest ze niet, eten en drinken doet ze af en toe.
In 63 aangekomen gaat ze meteen naar buiten. Blijft redelijk in de buurt en vindt het heerlijk daar (en wij ook).Toch maar even volgende follow-up.
Dinsdag deze week is de verhuiswagen met veel gedruis hier aangekomen.
De laadbrug,de montagegeluiden en het heen-en-weer geloop van de verhuizers waren zeker niet van aard onze kater gerust te stellen. We vonden hem vaak terug in een lade of in een kast. Nu, twee dagen later, is hij al meer op zijn gemak en kijkt hij reikhalzend naar buiten, gebrand om het lokale ornitologisch bestand te ontdekken.
Uiteindelijk is Kiekeboe (Qui Que Boue)met mijn vrouw meegevlogen. Dit ging niet zonder slag of stoot door de ondoordringbare handelswijze van Air France. We hadden nochtans inlichtingen ingewonnen aan de AF balie in Bordeaux waar ze ons zelfs een speciaal transporttasje voor kattentransport aanboden, piece of cake. Fout dus. Online boeken ging niet, dat moest via callcenter. Op de bevestiging voor het kattentransport moest je voor de vlucht terugbellen. Maar wat als je een leeg huis achterlaat en op de luchthaven staat met een weigering? Na veel discussie werd uiteindelijk de dag voor de vlucht een ticket gemaild. Toch werd in Zaventem het vrachtje geweigerd, meer nog: ze hadden het ticket geannuleerd. Dat was zonder de, euh, mondigheid van mijn vrouw gerekend en na twee uur palaveren werd een nieuw ticket uitgeschreven, bijna de helft duurder en 70EUR extra voor de kat.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
