“Deze CPAM mag geen onderscheid maken tussen verzekerden van franse nationaliteit en EU verdragsgerechtigden”
Dat is nu net het geschilpunt. Uit het Alicanteoverleg 2012, en correspondentie met Fanf, lijkt af te leiden dat de Franse autoriteiten van mening zijn dat dit onderscheid wel mag worden gemaakt aangezien de kosten buiten Europa niet onder Vo883/2004 geregeld zouden zijn. Daarentegen, zo begreep ik althans, is CvZ van mening dat voorzover de kosten voor een gepensioneerde verdragsgerechtigde (en diens gezinsleden) onder een wettelijk systeem van een land buiten Europa gemaakt zijn, en ten laste zouden komen aan de CPAM ware iemand direct verzekerd onder het Franse wettelijke systeem, door de CPAM doorgedeclareerd kunnen worden naar CvZ.
Mijns inziens is dit laatste een juiste interpretatie van artikel 24 Vo883/2004 door CvZ. En CvZ gaat daarbij dan inderdaad uit van het niet discrimineren tussen Frans wettelijk verzekerden (d.w.z inwoners van Frankrijk: de nationaliteit moet je er niet bijhalen want die doet zonder meer al niet ter zake, ook niet in de Franse wetgeving) en de verdragsgerechtigde gepensioneerden wonend in Frankrijk die ten laste van een ander (EU-EER-Zw) land als Nederland komen.
Ik teken wel aan dat m.i. niet hetzelfde geldt voor degenen die in Frankrijk wonen en ZVWverzekerd zijn in Nederland (ambtenaren en gedetacheerden bijv.). Deze moeten in hun basispolis (en ook evt: hun aanvullende polis) van hun (Nederlandse) verzekering kijken om te zien of ziektekosten buiten Europa door hun (Nederlandse) verzekering gedekt zijn (bilaterale verdragen kunnen ook dan een rol spelen). De verzekeringspositie van de medeverdragsgerechtigde gezinsleden van een ZVWverzekerde wonend buiten Nederland verdient nader onderzoek. Deze zou niet hetzelfde kunnen zijn als die van de medeverdragsgerechtigde gezinsleden van een gepensioneerde verdragsgerechgtigde.
Overigens lijkt je advies om eerst maar eens de CPAM te raadplegen alvorens men buiten Europa op reis gaat verstandig. Beter zou natuurlijk zijn dat CvZ en de Franse autoriteiten overeenstemming verkrijgen over hun geschilpunt. Waarom leggen partijen het niet voor een oordeel aan de Europese Commissie voor ? De stap naar het EHvJ kan immers altijd nog wel eens gemaakt worden- door een rechter of de EC in het kader van een inbreukprocedure- als men er niet uitkomt. Dat zou dan ook verdragsgerechtigden in andere landen goed van pas komen. Opgemerkt moet worden dat in dezen er mogelijk verschil bestaat tussen landen die op basis van werkelijke kosten zorg afrekenen voor gepensioneerde verdragsgerechtigden (zoals Frankrijk) en landen die nog een forfaitaire woonlandvergoeding hanteren (zoals Spanje).
