Ook ik verbaas me al die jaren over de vergaderstijl. Het is één grote chaos. Het begint vrij geordend en daarna begint het al dat men elkaar niet laat uitpraten. Er wordt gewoon domweg niet geluisterd. En ja, dan begint de chaos en roept iedereen wat en men begint onderling discussies te voeren. En dan is er ineens een besluit genomen.
Ik werk met vijf andere, vrouwelijke collega’s en de onderlinge besprekingen zijn chaos, het is één groot kippenhok. Ik ben er inmiddels aan gewend. Als het me echt niet aanstaat verhef ik mijn luide altstem, dat het een poulailler is en dat er geluisterd moet worden. Ach, uiteindelijk loopt het gewoon goed maar het kost wat meer energie.
Ingrid
