Jos, terugkomend op het Franse vergaderen. Ik heb te maken met allerlei soorten bedrijven. De grote Franse bedrijven hebben het wel begrepen hen hebben zich een angelsaksische cultuur aangemeten. Dus goede organisatie, goede communicatie, duidelijke verantwoordelijkheden. Helaas schieten ze daar ook in door met teveel regeltjes en vooral teveel “benchmarking” waardoor de druk met name op “cadres” ondraaglijk hoog wordt. In het hiërarchische Franse systeem zijn die vogelvrij: een werkdag mag zo lang duren als de baas het nodig vindt, tegenspreken wordt niet op prijs gesteld en als het mis gaat ligt het alleen aan hen. Ergo: de nodige cadres die het raam uit springen, zich volstoppen met antidepressiva of volgieten met drank of de perverse managementstijlen van hun bovengeplaatsten kopiëren en daardoor de onderknuppels het leven zuur maken.
In de goede middelgrote en kleinere bedrijven zie ik leidinggevenden die tamelijk straf de tent runnen maar wel ruimte geven aan hun werknemers, vaak met een wat paternalistisch tintje. Mensen weten goed waar ze aan toe zijn maar weten ook dat er voor ze gezorgd wordt.
Steven
