Wat zou ik die vent met z’n zelfvoldane gezicht graag eens met de cijfers om de oren slaan! Dát is namelijk z’n vak, als manager. Die cijfers had hij wel eens mogen raadplegen. Volgens mij heeft hij dat ook allang gedaan, maar wilde hij een anti-Hollande statement maken. Hij mag mij eens uitleggen wat er aan die cijfers niet deugt. Want laten we eerlijk zijn: statistieken die op internet worden gepubliceerd worden niet alleen door Aart gelezen, maar door miljoenen mensen. En als er iets niet klopt, zijn de commentaren niet van de lucht. Dan komen ze niet aan met ouwe mannetjes en vrouwtjes die zich zogenaamd tussen de middag twee uur lang zitten vol te gieten met wijn. En ook niet met flinke jongelui die lekker gezond uit de toonbank- of bureaula eten. Over “welzijn” gesproken. Nee, dan worden er macro-economische argumenten aangevoerd, die slaan op de totale economie. Want alle gezellige verhaaltjes op dorpsniveau, de anecdotes en het knus elkaar napraten scheppen wél een reputatie maar vrijwel nooit de realiteit.
Zolang die macro-economische statistieken niet worden tegengesproken door mensen die er echt verstand van hebben, hecht ik daar meer geloof aan dan aan de prietpraat van mensen die nauwelijks buiten hun dorp zijn geweest, die niet weten hoe het er in de industrie toegaat en die al helemáál niet weten hoe het er in de industrie in andere landen aan toegaat. Het stomme van dat Goodyear-kader en van Montebourg is dat ze die Amerikaan niet beter van repliek weten te dienen dan met: “C’est comme ça en France” en met knullige opmerkingen over de landing in Normandië. Hoe ze die Montebourg ooit minister hebben kunnen maken, notabene van economische ontwikkeling (of zoiets), is en blijft me een groot raadsel.
