OK, ander gezegde; “de ene hand wast de andere”
Maar toch, ergens is het begonnen en dat maakt voor het verhaal niet uit.
Onze naaste buren voeden hun kinderen op met verantwoordelijkheid naar anderen toe. Het moet jong beginnen.
Toen wij hier goed en wel ingeburgerd waren vroegen wij de onze naaste buren voor een aperitief. Lieve gezellige mensen, vader, moeder en twee zoons. (even later kwam ook de broer van de buurman om de hoek kijken, gezellig…)
De jongste zoon fluisterde de moeder iets in haar oor waarop zij instemmend knikte. Hij liep hard naar huis en even later kwam hij terug met een kanjer van een vis die hij eerder in de week zélf had gevangen. Trots gaf hij die aan ons en wenste ons smakelijk eten.
“Jong geleerd is oud gedaan”.
Het is fijn om iets te krijgen maar nog fijner om iets te (kunnen) geven.
