@Bosbess
Hoewel sympathiek, die eenmalige keuze tussen verdragsplichtsysteem en emigratiesysteem, maak je het tamelijk moeilijk. Het vergt namelijk een verandering van de Verordening, waarin dan dat beginsel moet worden vastgelegd (en met de nodige technische uitwerkingsproblemen, waarbij te denken valt aan het wel of niet afzonderlijk kiezen door of voor gezinsleden, verandering van keuze na emigratie naar een derde land, of bij het weer gaan werken of stoppen met werken in een derde land of het woonland, enz.). In elk geval eist het overeenstemming van alle 27 EUlanden om dit voor elkaar te krijgen.
Net als bij mijn voorstel tot introductie van het herkomstlandbeginsel voor gepensioneerden verwacht ik dat er veel verzet komt van die herkomstlanden, verzet dat dan gebaseerd zal zijn op allerlei argumenten, zowel van principiele als van technische aard. Zo je wilt kan ik die te verwachten argumenten wel voor je opsommen.
Daarom was mijn (subsidiaire) voorstel om een keuze te laten tussen wel of niet een aanvullende vrijwillige ZVW bij emigratie vanuit Nederland als gepensioneerde veel eenvoudiger, en heeft het (maar voor een veel beperkter doelgroep) min of meer hetzelfde effect, althans in termen van rechten, als jouw voorstel. Daarvoor is namelijk slechts de instemming van Nederland nodig, niet de rest van Europa.
Ik vermoed overigens dat jij veel meer denkt aan het overhevelen van de betalingsverplichting naar betaling aan het woonland dan de mogelijkheid te openen tot behoud van rechten vanuit het pensioenland, dus wat dat laatste betreft in feite een introductie van export van ziekteverstrekkingen (die er nu in die vorm niet is). En zoals gezegd: daar vind je dan niet op de eerste plaats Nederland dat daarbij in de weg staat, maar de woonlanden (waaronder Frankrijk). Op dat verzet van die woonlanden geef je overigens verder geen commentaar: hoe denk je dat weg te nemen?.
Verder citeer ik nog eens:
” Nogmaals: een van de basisprincipes van de EU is de vrijheid van personenverkeer. Dat betekent dat EU-onderdanen geen belemmeringen mogen ondervinden als ze van het ene naar het andere EU-land willen verhuizen”
Dat principe bestaat dus niet in die vorm. Weliswaar is de verordening een instrument om belemmeringen weg te nemen, maar nergens staat dat iemand die migreert binnen de EU mag verlangen dat dit neutraal zal zijn voor zijn sociale verzekeringspositie. Integendeel, het Hof heeft herhaaldelijk uitgesproken dat dit niet neutraal zal zijn voor zijn verzekeringspositie. Ook in C-345/09 : lees dat arrest dus nog eens.
Wel kun je een beroep doen (via de politiek dus) gebleken belemmeringen zo mogelijk verder op te heffen. De door jouw gewenste keuzemogelijkheid vergt echter een gecompliceerde verandering van de EU Verordening waarvan ik de haalbaarheid betwijfel (zie het begin van deze posting)
