Laat helder zijn: het minimumloon in F (rond de 1000€) is geen vetpot en op één minimumloon kan geen gezin leven. Komt bij dat buiten de grote steden je niet kunt werken zonder een auto. Dus die kosten komen er nogeens bovenop.
Als ik zie dat mensen met een vakopleiding (schilders, loodgieters, electriciens) vooral bij kleine bazen nauwelijks meer dan het minimumloon verdienen begrijp ik de drop-outs die geen school afmaken maar lekker als uitzendkracht in ploegendienst in de fabriek werken. En onder die uitzendkrachten zie ik veel bakkers, slagers, monteurs die het een tijdje geprobeerd hebben maar 6 dagen per week de klanten tevreden stellen met weinig slaap en fysiek werk en slechte betaling de pijp aan Maarten gegeven hebben. Uitzendbureaus maar evengoed schoonmaakbedrijven leven goed van het verschil van wat ze betalen aan hun werknemers en van wat ze ontvangen van de bedrijven. Want bedrijven durven geen vaste krachten in dienst te nemen want je komt daar niet vanaf als het even slechter gaat of de betrokkene niet functioneert. Ook op het punt van meer fexibiliteit is er nauwelijks voortgang geboekt. De “witte werkster” betaald via Chèque Emploi Service wordt ook alweer duurder. Van Hollande valt niets te verwachten als het over het openbreken van de arbeidsmarkt gaat. En met subsidies creëer je geen banen.
Ik kom even terug op Bosbess die de gezondheidszorg in Frankrijk best goed vindt. Ik vind dat dus niet. Ergens in 2011 hebben Ingrid prins (“Prinsesje”) en ik de verschillende systemen met elkaar vergeleken op dit forum. Grosso modo kost gezondheidszorg per hoofd van de bevolking ongeveer evenveel in F en NL. Alleen betaalt in Frankrijk de Staat veel meer bij en is er veel open-eind financiering: kosten/batenanalyses van behandelingen worden niet gemaakt want de dokters vinden dat patiêntbelang boven geld gaat. Individueel misschien wel maar collectief gezien moeten er toch keuzes gemaakt worden. Veel onwerkzame medicijnen en therapiëen worden nog steeds vergoed.
Er wordt heel slecht gecoördineerd want niemand mag de baas spelen over andere dokters. Ziekenhuizen en artsenpraktijken zijn slecht georganiseerd: wachttijden voor de onderzoeken, veel overbodige diagnostiek, voor één kwaal moet je van de ene arts naar het andere laboratorium en vaak wordt slecht aan de patiënt uitgelegd wat er aan de hand is. Nog veel te weinig automatisering. De verplichte bijscholingsverplichting wordt niet gehandhaafd en (dus) vaan niet nageleefd. Met een 35-urige werkweek kun je in 3 x 12 uur een werkweek volmaken in ziekenhuizen maar die zijn permanent onderbemand met zorgpersoneel. Als je het geluk hebt in een mutuelle te zitten worden je design-brillen van 600€ vergoed, als je dat zelf moet betalen dan wordt de bril maar even uitgesteld. Veel artsen doen wat paramedici ook zouden kunnen doen (praktijkverpleegkundigen, verloskundigen, opticiens). Bijna alle oogartsen en snijdende specialisten vinden -terecht- det Sécu-tarief veel te laag en doen daar per handeling een flink bedrag aan dépassements d’honoraires op. Met een Mutuelle (die grotendeels of geheel door de werkgever betaald wordt) red je het dan wel, mémé in de Berry die een pensioentje heeft van 500€ kan daar echt haar nieuwe knie of staaroperatie van betalen.
Jonge artsen willen allemaal specialist worden en dan ook nog in grote steden werken. In het binnenland heerst enorme artsennood: huisartsen die met pensioen gaan vinden geen opvolger. het zijn niet altijd de beste specialisten die je in streekziekenhuisjes ziet. De administratieve lastendruk op artsen is loodzwaar. Ik kan nog wel even verder gaan.
Natuurlijk komen er reacties van forumleden die een goede huisarts of specialist getroffen worden of zch goed begeleid voelen want ze mogen minstens 4 x per jaar bij de dokter komen om hun pilletjes te vernieuwen. Spaar me die casuïstiek. Het systeem deugt niet. En toch worden de Fransen ongeveer het oudst van heel Europa (de vrouwen dan). Ondanks of dankzij het systeem?
Steven
