Goeiemorgen Steven. Voor de duidelijkheid wil ik er wel even op wijzen dat het niet de auteur van het artikel is die armere lidstaten “beschimpt”. Hij vindt alleen dat de omwisseling van de nationale munteenheden naar de euro niet op de juiste manier is gebeurd, namelijk op basis van de sterke duitse mark. Daardoor werden landen als Griekenland volgens hem feitelijk verleid tot het afsluiten van leningen die ze niet konden terugbetalen. (Eerlijk gezegd begrijp ik zelf het verband niet tussen het een en het ander…)
Over de latere toetreding van oost-europese landen zegt de auteur helemaal niets. Ik ben degene die daar twijfels bij heeft. Niet over de toetreding zelf, want daarin ben ik het volledig met je eens, maar wel over het tijdstip waarop en het allemaal tegelijk. Gevolg in NL bv Polen die voor een tientje en een kratje pils de technisch ingewikkeldste klussen klaarden, om over andere vormen van misbruik door ondernemingen en de invloed van een en ander op de arbeidsmarkt maar te zwijgen. Gevolg voor Frankrijk bv de Roma-problematiek. Ik geef mijn ondeskundige mening graag voor een andere, maar voorlopig blijf ik erbij dat het allemaal te snel en te rigoureus is doorgevoerd.
Dat de Westduitsers niet moeten zeuren over de Ostmark ben ik helemaal met je eens. Dat rijke land mocht blij zijn dat de eenheid weer werd hersteld, maar nee, veel Duitsers vonden die eenheid wel prima maar het mocht ze geen cent kosten. Nu jij meldt hoe ze hun sterke economie destijds van de grond hebben gekregen, vind ik eens te meer dat ze hun mond moeten houden.
In je laatste zin noem je nogal wat op wat er in Frankrijk allemaal niet deugt. Waarom is het politieke systeem vermolmd? Over ambtenarij, onderwijs en de haperende innovatie kan ik het wel met je eens zijn. Over de rechtspraak kan ik geen oordeel vellen en ik weet niet wat je met proactiviteit bedoelt. De werkelijke macht ligt overal ter wereld in handen van grote multinationals. Ik kan er nog het gebrek aan gevoel voor efficiënte organisatie aan toevoegen.
De gezondheidszorg, jouw terrein. Die vind ik als patiënt prima en hij is veel minder duur (voor de staat) dan in NL. Dat laatste wordt wel bereikt over de ruggen van patiënten met een laag inkomen die niet of nauwelijks toegang hebben tot de franse gezondheidszorg. En dat zijn er nogal wat, mensen met het zeer lage minimumloon of een miniem pensioentje, die de hoge eigen bijdragen niet kunnen betalen en al helemaal geen aanvullende verzekering. Die daardoor niet naar de specialist of tandarts kunnen en rondlopen met een fietsenrek in hun mond en een brilletje van een euro van de troc. Dat vind ik hier nog de grootste schande, je kunt je bijna niet voorstellen dat het bestaat in een moderne democratie. OK, een vermolmde “cultuur van illusies”.
