Mijn eerste auto was geen 2CV, maar een Renault 10, het Franse antwoord op de Amerikaanse luxe wagens. Maar daarna heb ik vier keer een lelijke eend gehad. De duurste (en de laatste) was 1500 gulden, de andere drie waren tussen de 50 en de 800 gulden. Ik verkocht deze overigens na een paar jaar gebruik vrijwel altijd voor meer dan de aanschafprijs. Ik denk dat ik daarom medeschuldig ben aan de extreme waardevermeerdering van deze wagen. De eend is de oorzaak van mijn liefde voor Frankrijk. We gingen er elke vakantie heen. Vaak zochten we op de snelweg een hoge vrachtwagen waar we achter aan konden blijven hangen. Dat scheelde niet alleen een slok op de benzineborrel, maar het verhoogde ook de gemiddelde snelheid aanzienlijk. Ik ben nog lang Franse auto’s trouw gebleven (DS, GS, GSA, R14), maar ben nu tot rust gekomen bij een Zweed (900 classic cabrio). Niettemin voel ik iedere keer nog het plezier van toen als ik een lelijke eend zie.
Frans
