In een andere regionale krant – Le Journal du Centre – wel zo nu en dan aandacht voor de Brexit. In de Sudouest – daar wonen veel meer Britten – regelmatiger aandacht. Zonder al die Britten daar zou de regionale middenstand het nog moeilijker krijgen op een steeds verder ontvolkend platteland. Wat me verder opvalt vergeleken met twintig jaar geleden: het lijkt wel of de laatste jaren op de landelijke tv zenders het internationale nieuws nu altijd helemaal achteraan mag aansluiten, een paar zinnetjes en dan heb je het wel gehad.
Voor de Britten die hier permanent wonen of werken, dan wel une maison secondaire hebben, begon de jacht op een CDS (carte de séjour) een half jaar geleden al stevig op gang te komen. Hoe voorkomen we dat we in het ergste geval straks het land uit worden gebonjourd. De Franse regering heeft vanmiddag een perscommuniqué gepubliceerd met daarin een plan van aanpak voor het geval dat er een no-deal uit zou rollen na 29 maart. Voor de hier verblijvende Britse burgers zal dat tot hun opluchting een adempauze van 12 maanden geven, voldoende tijd om de nodige stappen te ondernemen om hun verblijf als derdelander te regulariseren. Maar wel met een lichte dreiging naar Londen toe: wanneer jullie buitenlanders het land uit gaan jagen dan zouden we dit beleid wel eens kunnen gaan herzien. In de hierna volgende passage wordt dat netjes verwoord in het voorbehoud dat wordt gemaakt ( sous réserve de réciprocité ):
La première ordonnance régit les droits des citoyens britanniques en France et prévoit notamment :
une période de douze mois, pendant laquelle, sous réserve de réciprocité, ces ressortissants britanniques pourront continuer de résider en France sans titre de séjour. Ils auront donc un an pour entreprendre les démarches pour obtenir de droit soit une carte de résident s’ils résident en France depuis plus de cinq ans, soit l’un des titres prévus pour les résidents présents depuis moins de cinq ans dans des conditions allégées.
Elders wordt nu ook koortsachtig gewerkt aan damage control: in Portugal willen ze de toeristen met een VK paspoort niet kwijt. Er komen speciale fast-track access lanes op de vliegvelden van Faro en Funchal.
En het VK had financieel al een bevoorrechte positie afgedwongen in de Brusselse carousel van afdrachten aan de EU en ontvangsten in de vorm van subsidies en andere tegemoetkomingen. Herinnert u zich deze nog, Thatcher, I want my money back.
Waar zijn ze mee bezig die Britten denk je dan. In de Eerste en Tweede Wereldoorlog ten koste van ongelooflijk veel verliezen aan mensenlevens gevochten voor een vrij Europa en nu lijken ze terug te schrikken voor het continue gevecht met de Europese bureaucratie in Brussel? Bang om compromissen te moeten afsluiten met andere lidstaten? Want dat zit getuige recente fel realistische gebeurtenissen in de House of Commons (order, order please!!) niet echt in de Britse politieke cultuur ingebakken. Liever veilig terug aan de andere kant van het Kanaal? Plezierig onder ons? Geen land in Europa denk ik waar de klasseverschillen zo groot zijn. En waar de politieke bovenklasse een in Nederland bekend geworden gezegde (dank aan Kees van Kooten en Wim de Bie) al eeuwenlang als lijfspreuk heeft: “Samen voor ons eigen”.
