Onderwijs verbeteren. Maar dat is een zeer lang traject.
Ik krijg de indruk dat basisbeginselen van economie, budgetteren, sparen, investeren ontbreekt bij een (te) groot deel van de Fransen. De kost gaat voor de baat uit lijkt hier ook een onbekende uitdrukking. De Franse manier is nu leven/uitgeven, de zorgen zijn voor morgen.
Onderwijs is sowieso een heikel punt in Frankrijk. Er zijn ook in Frankrijk zat banen die niet ingevuld kunnen worden omdat werklozen niet de juiste opleiding hebben. En waarom zou je zo lang op school zitten als je toch recht hebt op SMIC ook al weet je niks en kun je niks? Kun je veel meer dan krijg je ook nog verantwoordelijkheden, een zware baan en slechts een beetje meer dan SMIC. Carrière maken is bij een groot deel van de Fransen ook al een onbekend fenomeen, dat willen de meesten helemaal niet. Dat is het nadeel van het idee van een socialistische (Franse-) heilstaat waarin iedereen gelijk is. Als iedereen toch gelijk is, waarom moeite doen om meer of beter te worden?
En dan klopt dat idee ook nog niet met de werkelijkheid als ze eenmaal uit de schoolbanken zijn: er zijn wel degelijk verschillen. De ‘armen’ lijden onder het juk van de ‘rijken’. Dat betekent de straat op en gelijkheid eisen. Waar dat geld vandaan moet komen is immers volkomen logisch: van de rijken.
Lokale politici roepen overigens regelmatig op om bij de kleine commercie te kopen. Als ik mijn eigen ervaringen mag extrapoleren, dan wordt je bij de kleine lokale winkel als klant uitgebuit met hoge prijzen voor producten van inferieure kwaliteit. En dan ga je vanzelf wel naar de supermarkt.
De vestjes willen nu weer de mogelijkheid voor een referendum op initiatief van de burgers en de regering lijkt daar in mee te gaan. Natuurlijk wordt ook dat niks, zelfs in Nederland werkt dat niet. De vestjes hebben vermoedelijk het idee dat de burger dan zelf kan stemmen over de hoogte van uitkeringen, smic, pensioenleeftijd etc. Onbeperkt geld uitgeven van anderen werkt prima tot het op is.
