Wat Jako bedoelde is waarschijnlijk wat ik ook bedoelde Bosbess : dat Macron probeert de polen buiten frankrijk te houden zodat er meer werk is voor de fransozen.
Dat in andere landen waar de polen wél mogen komen de werkeloosheid noch naar beneden, noch omhoog ging.
Wat we bedoelen althans ik, is dat de hele gedachtegang van Macron dat als hij d epolen buiten de deur houd er opeens genboeg werk is voor alle fransen (heeft hij waarschijnlijk wel een punt) en dat dan heel veel chômeurs aan het werk gaan, en daar pist hij volledig naast de pot.
A – Er zijn bedrijven die mensen zoeken en ze domweg niet vinden.
B – Er zitten te zware lasten en zorgen rondom het aannemen van personeel.
Als die nu eerst eens de arbeidswet doorvoert, dan definitief een einde maakt aan de werkontduiking (#) en er voor zorgt dat de instellingen samen werken om zo een betere contrôle te krijgen op het geheel.
Frankrijk is een land waar privé een heiligdom is, zit daar niet aan.
Als ik vertel dat in Nederland als je buurman profiteert van de ww en zelfs nog zwart werkt ook, je er hem op aan kan spreken, dan zitten ze al boven in de gordijnen, je hebt namelijk niets met het doen en laten van jouw buurman te maken.
Ik vind dat mooi, zolang iedereen de spelregeltjes maar naleeft, en da’s helaas niet het geval.
Er zijn genoeg gevallen van mensen die amper in de bijstand zitten, dus er is schijnbaar toch wel werk.
Ja er mankeert iets aan de industrie, en ja er moet meer werk komen, maar dat handjevol polen wat hier werkt is een schijnvertoning.
Er zijn bedrijven die het werk amper aankunnen, en ze kunnen gewoon geen personeel aannemen omdat ze er niet meer vanaf kunnen.
In de bouw is het gewoon dat je in het voorjaar en zomer topdrukte hebt, dus dan zou je logischerweis een paar jongens extra moeten hebben.
Dat doen de aannemers niet omdat ze die paar jongens extra niet meer kunnen ontslaan.
Daar moet Macron aan werken.
In de grote steden is het op dit moment zo dat als je iets laat bouwen het gebeurd door de Portugezen.
Ze trekken gewoon nog een blik open als ze personeel tekort komen.
Waarom kan het dus wel, en het zijn geen “gedetacheerde” arbeiders.
Ziet Macron dat dan helemaal niet?
# Vooraleerst, dit is geen bepalend voorval van héél Frankrijk maar toch…..
Als de pole emploi persoon X opbelt met de mededeling dat hij een vacature heeft.
X, helemaal geen zin om te werken, gaat naar het betreffende bedrijf toe en hangt als een zoutzak in de stoel, peutert uit z’n neus, laat een boer, en na een paar dagen krijgt pole emploi een berichtje dat ze in deze medewerker geen ambities zien voor hun bedrijf.
Weigert persoon X te werken?
Neen, hij vindt gewoon niets.
Wat gaat Macron daaraan doen?
Niets, want Franrkijk gaat plat als je een medewerker van pole emploi laat onderzoeken of meneer ook uit z’n neus peutert als hij thuis is en aan zijn bootje sleutelt.
Ook bij pole emploi en diverse andere instanties klagen ze steen en been dat ze gewoon niets kunnen doen, ze staan met hun rug tegen de muur.
Het verschil tussen SMIC en chômage is nihil, daar moet aan gesleuteld worden.
Ik probeer nog een image te vinden over dat wegvallen van de lasten waardoor de SMIC er maar liefst 258 euro (jaar) op vooruit gaat.
Maar ik snap dat niet helemaal, want de chômage wordt bepaald door het laatste salaris, dus als dat laatste salaris er 258 euro op vooruit gaat, dan gaat de chômage er ook op vooruit, of zie ik iets verkeerd.
In principe geld, voor elke dag arbeid win je een dag chômage.
Dus heb je een jaar gewerkt, dan mag je een jaar in de chômage.
Twee jaar is maximaal, en drie jaar als je ouder dan 50 bent.
Stel, je werkt in april mei en juni, tot en met september, dan kun je de rest van het jaar uitzitten met niets doen.
C’est si simple malheureusement.
De opdracht dat je drie keer een baan af mag zeggen bestaat als sinds de laatste wijziging in april 2014, dus wat nou weg met je uitkering.
We hebben een magnifique weekend achter de rug.
De wijnboeren van de Côte Roannaise, een restaurant, een slager, en tientallen vrijwilligers hebben voor de eerste keer een cinema plein air georganiseerd midden tussen de wijnstokken.
Voor een tientje koop je een glas, mag je naar binnen, en met een prachtig concert om de avond te beginnen hebben we veel mensen gesproken, om daarna naar een film te kijken in de zwoele nacht die over ons heen viel met zijn miljoenen sterren.
Een ding waren ze het allemaal wel over eens: als Macron zijn geloofwaardigheid wil behouden dan zal hij als de sodemieter aan het werk moeten, waarop een jonge dame op de rode loper lachend ze, en zo’n stuk heeft voor 26duizend euro make-up nodig?
Cees.
