Macron “moet zo snel die zaken doorvoeren dat de burgers amper tijd hebben om adem te halen, dan vergeten ze om te protesteren” schrijft Cees. Snel en Frankrijk zijn twee heel verschillende zaken. Niets in Frankrijk kan snel. Alles moet volgens ingewikkelde procedures en protocollen. Zie de Loi de Travail. In een poging om onlusten en procedures bij de Conseil d’Etat te voorkomen voert Macron al enige tijd onderhandelingen met de vakbonden, in plaats van door te pakken. Hij heeft gelijk, want Frankrijk blijft Frankrijk, dus neem de tijd. En dan nog lees ik vandaag in de Midi Libre dat de vakbonden in Occitanië zich al warm lopen voor de strijd…
Cees schrijft ook: “Een enkele ziet het zitten naar Frankrijk te komen, en je raad al waarom.” Helaas ben ik te achterlijk om te raden waarom, dus misschien wil je mij dat even uitleggen. En die banken gaan ook niet naar Nederland, België, Oostenrijk enzovoort. Waarom zou het dan wel Frankrijk moeten zijn? Duitsland is nu eenmaal het financiële hart van Europa, dus als Frankrijk er desondanks één weet binnen te halen, vind ik dat leuk meegenomen. Maar dat zal wel door mijn verregaand gebrek aan economisch inzicht komen.
